Of Birgit toch nog voor een tweede of eigenlijk vierde kind wil gaan
Birgit heeft een samengesteld gezin met twee bonuspubers en één peuter, van zichzelf. Ze vindt het moederschap fantastisch, net als zwanger zijn en het hebben van zo’n klein, inimini-baby’tje. Maar haar vrijheid, mooie reizen maken, uiteten gaan met vriendinnen, weekendjes weg met haar partner, vindt ze stiekem nét zo belangrijk. En die flexibiliteit die je hebt met één kind is toch wel heel prettig. Is ze ‘one and done’ of willen ze er tóch nog een en gaan ze voor een tweede / vierde kind?
Net na het lanceren van mijn eerste en zijn derde kreeg ik meteen weer klapperende eierstokken. Ik vond het zo mooi en fantastisch (en ja, ook echt bij vlagen heel zwaar) om zo’n kleintje op de wereld te mogen zetten. Dit móest ik nog een keer meemaken. Mijn vriend, die gelukkig precies wist wat er ging komen (hallo peuterpubertijd), stapte op de rem. ‘Laten we nog maar even rustig aan doen,’ zei hij grijnzend.
Spoiler alert: hij had gelijk. Voor mij was het geen negen maanden op, negen maanden af. Eerder negen maanden op, anderhalf jaar af. Na anderhalf jaar voelde ik me pas echt weer mezelf. Daarvoor was ik een zoekende moederkloek die géén idee wist wat ze nou eigenlijk wilde in het leven, behalve mama zijn. Gelukkig vond ik mezelf weer terug. Ik kocht weer leuke kleren voor mezelf, ging met mijn vriendinnen de hort op en naar festivals zoals ik vroeger altijd deed. Ik vond het heerlijk om weer helemaal ‘mij’ te zijn. Sterker nog: de beste versie van mezelf ooit, want het moederschap was daar een perfecte aanvulling op.
Het moederschap is een perfecte aanvulling op ‘mij’
Flexibel
Tijdens onze vakanties (één met zijn drieën, één met zijn vijven) merkte ik dat we met alleen Loua ook heel flexibel waren. We kunnen haar overal mee naartoe nemen en hebben twee paar handen voor één peutertje beschikbaar. En dat is eigenlijk zo fijn. Deze zomer gaan we naar Bali, gewoon met de backpack, en ik hoop dat we als gezin nog zoveel mooie plekken van de wereld kunnen zien.
Aan de ene kant geniet ik ontzettend van onze vrijheid en flexibiliteit, maar tegelijkertijd knaagt het als ik een zwangere vrouw zie. Of een schattige newborn. Of erger nog: hoe lief Loua is voor andere baby’tjes. Het scheelt dat Loua al een broer en zus heeft en helemaal niet beschouwd wordt als een ‘halfzusje’. Maar tegelijkertijd zou ik haar ook wel heel graag een ‘eigen’ broertje of zusje geven, met wie ze samen kan opgroeien. En wat is nou nog één baby extra? Die kan toch ook gewoon mee op reis?
Geen dichte deur
Er is voor beide kanten zoveel te zeggen, maar de weegschaal staat voorlopig nog in het midden. Komt er nog één bij of blijft het zo? En wanneer gaat die deur eigenlijk definitief dicht? Ik weet het niet. Wij weten het niet. Bovendien kun je nog zoveel willen, of het lukt is altijd een tweede. Compleet zijn we in ieder geval. Dat waren we met twee. Met vier. En nu met vijf.
Moederschap in vrolijke chaos – dát is het motto van Birgit (28). Samen met haar vriend D. geniet ze van haar liefdevolle blended family met twee (bonus)pubers Dion (16) en Kaia (14) en hun dochter Loua (2). Schrijven doet ze al haar hele leven en als (bonus)moeder heeft ze genoeg te vertellen. Van haar soms naar structuur verlangende Pippi Langkous-huishouden en ik doe-maar-wat-opvoeding tot reizen naar Bali met het gezin en het managen van de driftbuien van de peuterprinses. Volg haar ook via Instagram.
