“Ik ben net moeder, maar eigenlijk vind ik het helemaal niet zo leuk”
Wendy (28) is kort geleden bevallen van haar eerste kind, een dochter. Ze had zich enorm op het moederschap verheugd, maar nu het eenmaal zover is, voelt ze zich volslagen overweldigd. Vooral het verantwoordelijkheidsgevoel valt haar heel erg zwaar. Soms wil ze het liefst weglopen en nooit meer terugkomen en daar schaamt ze zich heel erg voor.
“Mijn dochter is een prachtig meisje en ik ben ongelooflijk blij met haar. Maar het is allemaal zo anders dan ik me had voorgesteld. Toen ze geboren was, schrok ik me helemaal kapot van het gevoel dat ik nu voor altijd voor haar moet zorgen. Niet omdat ik dat niet zou willen, maar omdat ik als de dood zo bang ben dat ik iets verkeerd doe. Wat als haar iets overkomt? Dan is het mijn schuld! Het valt me allemaal heel erg zwaar, de zorgen die om haar heb. Ik maak me werkelijk over álles druk, ik durf eigenlijk niet eens met haar naar buiten.
Daarnaast vind ik het heel moeilijk dat ik mijn huishouden niet meer goed op orde heb. Eigenlijk loop ik de hele dag achter de feiten aan. Ik vind dat ik alles aan kant zou moeten hebben als mijn man ’s avonds thuiskomt, maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar. En dan voel ik me zo falen. Want waarom lukt het al die andere moeders allemaal wel en mij niet? Het is alsof er gewoon helemaal niks meer uit mijn handen komt sinds onze dochter er is en ik herken dat helemaal niet van mezelf.”
Eigenlijk vind ik moeder zijn helemaal niet zo leuk. Dat durf ik alleen tegen niemand echt te zeggen. Ook niet tegen mijn man, of tegen mijn moeder. Maar ik zit er wel echt mee en bovendien ben ik bang dat het nooit meer overgaat. Ik voel me heel erg alleen en ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Waar is die roze wolk? Zal ik hier ooit wel van gaan genieten?”
Lees ook: Jonge vader Michiel: “Gelukkige ouders bestaan niet.”
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
