Moeder zijn: de achtbaanrit waar niemand je écht op voorbereidt
Moeder zijn. Het is prachtig, vermoeiend, chaotisch en soms ronduit absurd. Je houdt meer van je kinderen dan van jezelf, maar je verlangt ook weleens naar een dag zonder “mamaaaa!”. Hier is de onverbloemde waarheid over het moederschap—zonder filter en met een flinke dosis zelfspot.
Een wonder… met slapeloze nachten
Iedereen zegt dat een baby krijgen een wonder is. Wat ze er niet bij vertellen, is dat dit wonder jouw nachtrust opvreet en je verandert in een wandelende zombie met koffieverslaving.
Je privacy? Die bestaat niet meer
Op het toilet zitten zonder publiek? Vergeet het maar. Zodra je kinderen hebt, is er altijd iemand die de deur openzwaait met een prangende vraag als: “Mama, waarom mag ik geen chocola als ontbijt?”
Multitasken tot je erbij neervalt
Met één hand een luier verschonen terwijl je met de andere een boterham smeert en ondertussen een Zoom-meeting volgt? Check. Moeders zijn wandelende supercomputers—alleen met een glitchend besturingssysteem door slaapgebrek.
Schuldgevoel, altijd en overal
Werk je? Dan voel je je schuldig omdat je te weinig bij je kinderen bent. Blijf je thuis? Dan voel je je schuldig omdat je geen ‘eigen leven’ hebt. Moederschap is één grote wedstrijd “je best doen”, en toch voelt het vaak alsof je altijd tekortschiet.
De eindeloze herhaling
“Nee, je mag niet op de tafel staan.” “Doe je schoenen aan.” “Niet aan je broer trekken.” Het moederschap is een loop van eindeloos herhaalde zinnen, alsof je in een slechte realityserie bent beland.
Toch zou je het voor geen goud willen missen
Ondanks de chaos, de vermoeidheid en het constante schuldgevoel, is er niets ter wereld dat je hart zo vult als dat kleine handje in de jouwe, die slaperige “ik hou van je, mama” en de knuffels die alles goedmaken.
