De tien verschillende moedertypes die ik de afgelopen vijf jaar tegenkwam
Moeders. Je hebt ze in alle soorten en maten. Maartje viert deze week dat ze vijf jaar moeder is door de feestelijke, heerlijke, tragische en hysterische types te omschrijven die ze de laatste vijf jaar is tegengekomen. Welk type moeder ben jij?
Lees ook: 13 dingen waar alle moeders zich schuldig over voelen
De tuuttuuttutuut-moeder. Truus de Mier uit de Fabeltjeskrant is een huisvrouw die graag het huis aan kant heeft. Een type dat de tafel dekt in de juiste kleurschakeringen, precies zoals ze het ziet in de damesbladen. Truus is, zeg maar gerust, een Type A persoonlijkheid die niet houdt van onverwacht bezoek of verrassende gebeurtenissen. Wat natuurlijk godsonmogelijk is als je een pruttelend babymiertje in de box hebt liggen. En daarom heeft Truus de Mier – voor zover wij weten – ook geen kinderen. Maar er zijn dus vrouwen die net zo zijn als Truus. En die hebben wel kinderen. En die dekken de tafel in de juiste kleurschakeringen. Überhaupt dekken ze de tafel.
De oeps-moeder. Dit is de moeder die steevast een vlug knotje in het haar draagt, vlekken in haar kleren heeft en die gaapt met haar mond wijd open als je haar op het schoolplein net een heel serieus verhaal vertelt. De oeps-moeder heet ook wel de schouderophaalmoeder. Je kunt er van uitgaan dat je 9 van de 10 keer een peuterdrol in haar wc treft als je in haar huis toevallig het toilet bezoekt. En als je daar iets van zegt dan roept ze heerlijk laconiek: ‘nou, dan spoel je die toch even door? Wil je nog koffie?’ Terwijl ze op de nieuwe witte bank een stevige poepluier van haar baby verschoont.
De dienstbode. Bij ons thuis zit er maar een ding op als een kind On Demand een ijsje wenst. Dan ga je met je grote mond naar je kamer. Daar lijnrecht tegenover staat de dienstbode-moeder. Ze zet haar wekkertje nog voor de rest van het gezin ontwaakt. Ze maakt de broodtrommels en vergeet nooit dat Juultje/Che/Alaska haar boterham in zes stukjes wenst en niet in vier. Ze legt de roze lepel klaar bij de Brinta van Beer/Mercedes Benz/India want bij het zien van de blauwe lepel gaat het arme schaap hysterisch gillen. Ze legt de kleren klaar voor alle gezinsleden, hangt de rugtassen om de kinderschouders, strikt de kinderveters en weet niet hoe hard ze naar de keuken moet hollen als iemand gilt: ‘Ik heb hooooongeeeeeer’. En dit alles doet ze ook voor haar man.
De op-het-ergste-voorbereid-moeder. Een tijdje terug hadden enkele wereldburgers Ebola en kon je via Bol.com een ebolapakket bestellen. Daarin zat van alles dat je nodig scheen te hebben mocht je kind (of jijzelf) plotseling bijna sterven aan Ebola. De Ebola-moeder heeft doorgaans al lang alles gelezen over de gevolgen van Ebola als jij nog niet eens weet dat Ebola bestaat. Op zich nuttige kennis natuurlijk. Maar zeiden de katholieken niet: ‘Een mens lijdt het meest, van het lijden dat hij vreest, en dat niet op komt dagen?’
De op-alles-voorbereid-moeder. Let op, want tussen de op-het-ergste-voorbereid-moeder en de op-alles-voorbereid-moeder zit een belangrijk nuanceverschil. De op-alles-voorbereid-moeder zal nooit de speeltuin bezoeken zonder een koffer vol door de keuringsdienst van waren goedgekeurde zonnebrandcrème, eco-luiers, Mickey Mousepleisters en extra krentenbollen voor de kinderen van de buren. Want dat vindt ze nu eenmaal ‘gezellig’. Over Ebola maakt ze zich trouwens helemaal geen zorgen.
De yoga-moeder. Ik heb laatst de proef op de som gedaan en ik kan vertellen: het werkt. Door in yogaoutfit de kinderen op de crèche te droppen kan je rekenen op een heleboel respect. Of je al bent gaan sporten, of nog moet gaan sporten, laat je natuurlijk in het midden. En als je, zoals ik, helemaal niet van plan bent om te gaan yoga-en of sporten kun je dat ook verzwijgen. Er bestaan trouwens moeders die een yogabroek dragen omdat ze werkelijk naar de yogaschool gaan. Maar die zijn in de absolute minderheid.
De en-nu-is-het-tijd-voor-mezelf moeder. Deze moeder roept dingen als ‘Jullie kunnen allemaal de boom in’. Of: ‘Het is hier geen hotel!’ als het bijna etenstijd is en de ijskast is leeg. Ze boekt een twintigdaagse safari voor haar moeder en haarzelf naar Zuid-Afrika en vergeet dat haar partner te melden. Ze gaat vijf keer per week naar yoga (zij wel), meestal precies tijdens het kinderspitsuur tussen 18.00 uur en 20.00 uur ’s avonds. Want anders krijgt ze hoofdpijn. En ze slaapt ieder weekeinde uit, zeker tot een uur of 11. Want anders wordt ze moe.
De militaire moeder. Deze moeder heeft direct na de bevalling een groot whiteboard aan de muur getimmerd waarop precies staat op welk tijdstip de nieuwe spruit de maaltijd dient te genieten. Om 11.00 uur de tweede fles van die dag, betekent dus niet om 10.55 uur de tweede fles van die dag. Ook al krijst het kind moord en brand, de militaire moeder wacht dan nog vijf minuten met voeden. Want het is nog geen 11.00 uur. Met een rode, groene en zwarte marker houdt ze bovendien op het bord bij op welk tijdstip de meconiumhoudende poep zich in de luier aandient.
De tieten-moeder. Ja, ze heeft twee borsten en dat zullen we weten hoor. De tieten-moeder zit niet alleen constant met haar handen aan haar boezem, ze praat ook over niets anders dan haar boezem. Ze laat je 70-jarige vader op jouw verjaardag doodleuk kennis maken met haar tepelkloven, zet foto’s van haar pronte borsten op Snapchat en schrijft er ‘goed decolletéetje hè?’ onder. En als je vraagt of ze fles- of borstvoeding geeft zegt ze ‘Borst! Want ik heb m’n tieten altijd bij me, goed hè?’
De doe-maar-een-wijntje-moeder. Het leven is te kort om niet te drinken, aldus de wijnmoeder. En dus schenkt ze er nog eentje in, ook al is het half drie ’s middags op maandag en hangt het peutersnot in slierten tussen de Duploblokken. First things first, er moet wél gedronken worden. Anders is het dragen van al dit kinderleed gewoon niet te doen. Moeder zijn is leuk hoor. Maar nogmaals: het leven is te kort om niet te drinken.
Zijn we een belangrijk type moeder vergeten? Laat ons weten wie we nog missen op deze lijst.
Lees ook: Over de 83 vragen die je iedere dag weer krijgt als moeder
