Lezersrubriek: Als je je kindje verliest

Deze week in onze lezersrubriek: Marleen Oosterloo

Op 12-12-14 om 19:43 is onze prachtige dochter Lieke geboren. Op 13-12-14 is ze overleden om 03:35.

Zaterdagochtend om half 6 komen we thuis. Met onze mooie dochter Lieke. Maar zonder de vreugde welke we wel verwacht hadden bij thuiskomst. Onze zoon Ruben ligt nog te slapen. Het eerste wat we doen is bij hem kijken, gelukkig ligt hij heerlijk gezond te snurken in zijn bedje.

De eerste dagen leven we in een roes. Begrafenis regelen. Mensen op de stoep. Kaartjes met lieve woorden en de telefoon blijft maar overgaan.

Inmiddels zijn we 4 weken verder. Mensen gaan verder met hun leven. Op een aantal mensen na vraagt niemand meer hoe het met je gaat. Mensen praten niet meer over Lieke. We moeten doooooor!

Andere, in onze ogen kleine, problemen nemen weer de overhand en van ons wordt verwacht dat we vol interesse luisteren naar iemand met een hernia, of naar iemand met een nieuwe baan.

Een rouwproces doorga je altijd alleen. Je probeert je partner niet kwijt te raken omdat je het beiden anders verwerkt.

Ik snap best, dat het moeilijk is voor mensen om te praten met ons, over onze dochter Lieke. Het is eng, confronterend en stel je voor… Dat een van ons moet huilen.

Toch, aan iedereen met familieleden, vrienden of kennissen met een overleden kind; hoe eng het voor jou ook is, praat er over. En probeer er te zijn. Niet voor even. Maar altijd. Wij zeggen met trots dat we twee mooie kinderen hebben.

Elke donderdag laten we andere ouders aan het woord in onze lezersrubriek. Mail ons op schrijven@me-to-we.nl !

BEELD: ThinkStock