Ja, je verandert wél als je moeder wordt: deze veranderingen zag ik bij mijn vriendinnen

Veel van mijn vriendinnen zijn al moeder van een of twee kinderen. Van tevoren riepen ze zo’n beetje allemaal: ‘Nee, ik blijf écht doen wat ik altijd deed, ik verander niet’. Flash forward naar toen de baby geboren werd. Iedereen veranderde in het wandelende cliché (en ik kan niet anders dan ze gelijk geven). Daarom: de veranderingen die je als moeder doormaakt. 

Veranderingen als je moeder wordt

Het is nogal wat, zo’n klein wezentje dat ineens compleet afhankelijk is van jou. Zeggen dat je niet zult veranderen als je een kind krijgt, is als roepen dat je de goede voornemens dit jaar wel volhoudt: compleet kansloos. Deze veranderingen zag ik bij mijn vriendinnen die moeder werden.

1. ‘Mijn partner en ik doen evenveel in de opvoeding’
   Tja. Dat is een heel mooi streven en heel geëmancipeerd, maar het is natuurlijk ook volkomen onzin. Het begint al als je borstvoeding geeft (als je dat wil), dat kan je partner nou eenmaal niet. Vervolgens is het vrouwen eigen (don’t blame me, mensen) om taken naar zich toe te trekken. ‘Nee, schat. Blijf maar zitten. Ik ga wel naar ons huilende kind, want ik weet wat-ie wil’. En dan is het ook nog eens onze samenleving: wie is degene die gebeld wordt als de kleine niet lekker is op de opvang of op school? De vrouw. Waargebeurde anekdote; een vriendin van me had het nummer van haar man opgegeven bij het consultatiebureau als eerste contactpersoon. Toch werd zij gebeld toen er een afspraak verplaatst moest worden. Kortom: wij kunnen nog zo geëmancipeerd zijn, de wereld ziet dat vaak anders.
2. ‘Als wij gaan koffiedrinken, gaat de kleine gewoon mee en past-ie zich maar aan’
   Wederom: een mooi streven. Maar als er een kind bij is die jengelt, aandacht vraagt of ook iets wil eten, is dat gesprek nou niet bepaald rustig. Sterker nog, het draait alleen maar om het kind. Wat in de realiteit vaak gebeurt: we drinken koffie als het kind bij de andere ouder is óf als het kind op bed ligt.
3. ‘Zo’n indoor speelparadijs; dat ga ik nooit doen’
   Nee, ik snap dat je dat niet wil (de horror), maar wat moet je anders op een druilerige dag als je alle spelletjes hebt uitgespeeld, niet naar het bos of een speeltuin kan en de bioscoop nog niet voor de leeftijd is? Precies. En daar vinden mijn vriendinnen zichzelf ineens: zittend in een speelhal met vieze koffie, krijsende kinderen en héél veel kleuren.
4. ‘Ik ga echt niet de hele tijd over m’n kind praten’
   Ha. Dit is een moeilijke. Want het is niet erg hè, ik vraag ook hoe het gaat met haar, met de kinderen. Maar als we het dan over werk hebben en daarna gaat het gesprek weer terug naar het kind, da’s toch precies waarvan ze zei dat ze het nooit zou doen.
5. ‘Foto’s van m’n kind op social media? Echt niet!’
   En dan ineens is je kleintje er, barst je hart uit elkaar van trots en wil je hem of haar aan de hele wereld laten zien. Dus je verandert je Facebookprofielfoto in een foto met je kind, je post een foto op Instagram om te laten zien dat-ie geboren is en je WhatsApp profielfoto wordt ook anders. Logisch.
6. ‘Ik ga nooit m’n schoonmoeder bashen omdat ze advies geeft’
   HA-HA-HA. Mijn vriendinnen hebben het stuk voor stuk wel eens over hun schoonmoeder. Dat ze dingen zo anders doet dan haar ouders. Dat ze zich ongevraagd bemoeit met praktische zaken. Dat ze opmerkingen maakt waar niemand op zit te wachten. Dat de schoonmoeder die foto’s deelt op social media. Schoonmoeders zijn een onderwerp van gesprek, en meestal niet in de positieve zin van het woord.
7. ‘Klagen over mijn kinderen’
   Dit is nog wel de meestvoorkomende, denk ik. Veel ouders willen al heel lang een kindje en zeiden van tevoren: ‘als dat zover is, ga ik er nooit over klagen. Niet over slapeloze nachten, niet over huilbuien, niet over snotneuzen.’ Guess what? Iedereen klaagt! En dat is natuurlijk helemaal oké.

Lees ook: 18 Redenen waarom indoor speeltuinen de hel op aarde zijn