Dingen die je maar beter los kunt laten als je moeder wordt/bent

Als je een beetje een perfectionist bent en je wordt moeder, dan zul je toch een en ander los moeten laten, wil je niet continu gefrustreerd door het leven gaan. Boek maar vast een cursus mindfullness!

Geloof me, ik weet waar ik het over heb, want ik was (en ben stiekem nog steeds) een perfectionistje en probeer – met wisselend succes- al zes jaar één en ander los te laten. Boek maar vast een cursus Mindfulness! Onderstaand lijstje is voor al die moeders zoals ik en ook, als een extra geheugensteuntje, voor mezelf. Wat je maar beter los kunt laten als je moeder wordt/bent:

Lees ook: Moderne ouders, stel je niet zo aan en geef dat kind een slok jenever

1. Je ongeduld
Ben je behept met een kort lontje? Boek maar vast een cursus Mindfulness! Zo ongeveer de nummer 1 eigenschap die je in de vingers moet zien te krijgen als je moeder wordt, is GEDULD. Met hoofdletters ja, want mán, wat ga je ontzettend veel en lang moeten wachten als moeder. Vooral als je peuters hebt die alles zelluf willen doen, zul je geregeld tot honderd moeten tellen om je te beheersen het niet even snel hup, hup zelf te doen, maar je koter de kans te geven te leren en zich te ont-wik-ke-len. Dus glimlach je vredig als je tweejarige iedere grasspriet die hij op zijn weg tegenkomt bekijkt en moedig je aan als je driejarige per se de afwas wil doen – met waterballet als gevolg. Ook al vreet je je van binnen op (Kom op nou, ik heb nog meer te doen), ogenschijnlijk blijf jij zen (of nou ja, je doet een poging) in het kader breathe it all in, love it all out.

2. Het idee van een schoon, opgeruimd huis
Het geeft me altijd zo’n rustig gevoel als mijn huis is opgeruimd, maar…newsflash…kinderen in huis betekent gegarandeerd: rotzooi. Ze zullen sap omgooien, broodkorsten onder hun stoel plakken, lego door je huis smijten, op je witte muur krijten, een balpoint lekken op je lichtbeige bank, bedden onder plassen (soms poepen), een verzameling van ieniemienie poppetjes aanleggen waar je bijkans je nek over breekt, jassen op de grond flikkeren, schoenen overal waar ze er maar zin in krijgen uit trappen etc. Wil je ondanks dit alles proberen je huis spic en span te houden, dan ben je een beetje zoals een hond die achter zijn eigen start aan zit: kansloos bezig. Beter kun je maar je concept van het ideale VT wonen huis rigoureus uit je hoofd schrappen en tot nader orde opschorten (lees: als je kinderen de deur uit zijn). Dan is het tijd voor dat beeldige Pinterest interieur, veel eerder echt niet.

3. Het concept van ergens op tijd komen
Het klinkt gek maar echt op tijd komen als je een (of meerdere) kind(eren) hebt, is gewoon een soort mission impossible. Hoe hard je je best ook doet. Ja, zelfs als je op een lazy zondag vroeg op bent en pas om 4 uur ergens (misschien zelfs om de hoek) een afspraak hebt waar het hele gezin wordt verwacht – en je dus de kans hebt er de héle dag naartoe te werken – dan nog gaat het je hoogstwaarschijnlijk niet lukken. Want kinderen hebben geen boodschap aan zoiets als een planning. Die besluiten zelf wel wanneer het tijd is voor die reflux oprisping, dat plasongelukje, of die woede-attack van tien minuten. Al die dingen moet je dus incalculeren in het door jou zo optimistische bedachte schema. En dan nog moet je bij iedere afspraak een half uur speling inbouwen, op zijn mínst.

4. Het idee dat je controle hebt… over überhaupt íets
Ha, dat was leuk hè, toen je in het pre-kidstijdperk het idee had dat je wel zo’n beetje invloed had op hoe je dag en nacht verliepen. Wat je precies ging eten, hoe laat je ergens wilde zijn, hoe laat je naar bed ging en hoeveel je ongeveer wilde slapen. Those days are over. Niet jij maar je kind bepaalt hoe lang en (on)gebroken jouw nachten zijn. Want je kunt hoog of laag springen maar als je lieveling wakker is, zul je vroeg of laat uit de veren moeten. Net zoals je weekenden ineens gevuld zijn met clubjes en kinderactiviteiten in plaats van urenlang de krant lezen en films kijken in bed. Jij bent niet langer de baas over je eigen leven, of althans, het is een duo-job geworden, die je deelt met je kroost.

Lees ook: Uiteten met kleine kinderen (de teleurstelling in fasen).

5. Het idee dat je er representatief uitziet
Schone kleding. Hoe hard je ook probeert, het zal je niet lukken om de dag door te komen zonder een vlek of veeg afkomstig van je bloedjes. Tijdens de babytijd zul je standaard ergens een sliert melk hebben schitteren, de jaren erna blijft er ook altijd wel een bestanddeel van een maaltijd achter op je outfit. Gevalletje helaas pindakaas.

6. Je (lichte vorm van) smetvrees
Ben je vies van snot, poep en plas? Jammer joh, de komende jaren kun je beter maar accepteren dat deze lichaamssappen een fact of life zijn, waar je op dagelijkse basis meerdere keren mee van doen krijgt. Het fijne is dan wel weer dat het van je eigen vlees en bloed helemaal zo vies niet is en je geroutineerd billen veegt en hard snot uit neusjes pulkt.

7. Het idee van gezellig en famille uit eten
Oh, ik houd zo van uit eten gaan, maar tenzij je Franse kinderen hebt, is dat voor weinig ouders een relaxt uitje. Laatst probeerden we het weer eens een keer onder het mom: ze zijn nu 6 en 3, wie weet. Maar het liep wederom uit op een soort circusact waarbij ik probeerde te voorkomen dat de tafel vol mayo werd gesmeerd, manlief er nog net op tijd voor zorgde dat onze peuter haar kralenkettinkje niet in het stoplicht achter de tafel propte en we allebei succesvol – dat wel – twee glazen appelsap opvingen voor ze bijna omvielen. Dit alles terwijl we om de vier seconden onze dochters moesten vragen of ze ietsje minder hard konden praten (lees: schreeuwen), omdat onze buren er duidelijk last van hadden. Inmiddels hadden zij hun gesprek gewoon geheel gestaakt om zich volledig te kunnen focussen op ons tableau vivant. Al met al genoeg redenen om volgende keer gewoon weer old school naar het pannenkoekenhuis af te taaien.

Lees ook: 19 overduidelijke tekenen dat je een echt moeder bent