Alina en haar dochter werden verlaten: ‘In je eentje opvoeden is soms survivallen’

Alina (28), moeder van een dochter van 3, vindt het soms heel zwaar, het moederschap. Vooral omdat haar ex nul interesse in haar dochter heeft. 

Lees ook: Zo voed ik op: ‘De weekenden zijn voor ons, de weekdagen voor de au pair’

“Ik heb een ander.” Met die woorden hielp mijn vriend ons leven samen om zeep. Mijn dochter was 1 jaar, ik had net mijn baan opgezegd omdat mijn vriend en ik samen hadden besproken dat we ook wel zonder die paar honderd euro konden, die overbleef als je de opvangkosten van mijn salaris aftrok. We konden het redden met alleen zijn salaris en het zou ook veel stress schelen. We hadden zelfs al plannen voor een tweede kindje.

En toen ineens zei hij het. Hij was al maanden verliefd en zij ook op hem. Iemand van de sportschool. Er kwam ook een hele stroom verwijten achteraan: het draaide bij mij alleen nog maar om ons kind, we hadden te weinig seks, ik begreep hem niet, steunde hem niet – ik deed, kortom, niet veel goed. In mijn ogen is dat allemaal anders, maar goed, als hij het echt zo ziet, moest hij mij maar verlaten. Ik snap het niet, maar ik kan het beredeneren. Maar dat hij sinds de scheiding nul interesse in zijn kind heeft, daar kan ik echt niet bij. Ik begrijp het niet en ik zal het nooit begrijpen. Ik zou graag co-ouderschap willen, maar mijn ex heeft aangegeven dat dat voor hem niet uitkomt. Hij wil onze dochter heus zien, maar dan eens in de twee weken een weekend. Op Facebook zie ik waar hij zo druk mee is: feesten, zuipen, reizen. Met zijn nieuwe vriendin uiteraard.

Lees ook:  ‘Als mijn man ze slaat, voel ik zelf de pijn’

Ondertussen doe ik de opvoeding in mijn eentje. Ik zeg eerlijk: dat is soms best zwaar, survivallen zelfs. Mijn dochter is een pittig meisje. Ik moet hard om haar lachen, maar rust heb je met haar nooit. Ze probeert je uit, is slim en eigenwijs en accepteert geen nee als ze iets in haar koppie heeft. Ik moet altijd opletten, sta de hele dag ‘aan’. Vaak ga ik naar bed als zij net een uurtje slaapt, zo moe ben ik dan. En dan moet ik sinds de scheiding ook drie dagen werken, anders red ik het financieel niet. Ik zou mijn ex nooit meer terug willen, maar verlang wel naar iemand om het samen mee te doen. Dat je kan zeggen: ik ga even koken, nu is het jouw taak. Nu is het de iPad die mijn dochter soms van me overneemt en dan voel ik me schuldig.

Ik heb een vriendin die al langer single moeder is dan ik. Toen ik nog een relatie had en haar hoorde zeggen dat het zwaar is in je eentje, dacht ik weleens: nou, dat zal toch wel meevallen? Nu weet ik wat ze bedoelt. Gelukkig helpen we elkaar sinds kort: op vrijdagmiddag komt haar kind bij mij, op woensdagmiddag doen we het andersom. Even mijn handen vrij, wat een luxe.”

Lees ook: ‘Mijn man vindt me een zeikerd, maar veiligheid gaat boven alles’