‘Ik huil nog elke dag om mijn moeder’
Het is drie jaar geleden dat de moeder van Jessica (29) overleed en ze heeft nog elke dag verdriet om haar. Zeker sinds ze moeder is van Hugo (1).
Lees ook: Brief aan mijn overleden moeder
‘Overmorgen is het precies drie jaar geleden, die vreselijke dag. ’s Ochtends was er nog niets aan de hand. Ik was vrij, mijn moeder kwam koffiedrinken. Ze was niet helemaal lekker. Gewoon een griepje, zei ze, niets aan de hand. Achteraf gezien denk ik: ze was nooit ziek, misschien had ik moeten weten dat er iets niet klopte. Maar ja, een griepje, dat kan een keer gebeuren. Ze ging naar huis en zei tegen mijn vader dat ze even ging liggen. Rond de middag viel ze in slaap, mijn vader moest de deur uit. Toen hij om vijf uur thuiskwam, was ze dood. Hersenbloeding. Ik kan het tot op de dag van vandaag bijna niet geloven. Mijn lieve, sterke moeder, die nooit iets mankeerde.
Mijn moeder was alles voor me. Mijn vriendin, mijn raadgever, mijn steun. Maandenlang was ik kapot van verdriet. Ik functioneerde niet meer. Mijn vriend stuurde me naar de huisarts omdat hij dacht dat ik depressief was. Dat was ik niet, maar de huisarts stuurde me door naar een rouwverwerkingstherapeut. Daar leerde ik omgaan met de pijn, maar die verdween natuurlijk niet. Ik kreeg mijn leven wel weer op orde, maar ik huilde nog elke dag om haar. Sinds vorig jaar mijn zoontje werd geboren, is dat verdriet weer erger geworden.
Lees ook: Barbara bedankt haar moeder: ‘Zonder jou zou ik het niet redden’
Ik had alles met haar willen delen: mijn zwangerschap, mijn bevalling, die eerste momenten met Hugo. Ze zou zo trots zijn geweest, zo blij. Ze was dol op kinderen. Dat ze Hugo niet heeft mogen meemaken, maakt me verdrietig op zoveel manieren. Voor mezelf, omdat ik het niet met haar kan delen. Maar ook voor haar, omdat ze het zo geweldig zou hebben gevonden. En natuurlijk voor Hugo, dat hij nooit de liefde van zijn geweldige oma zal voelen. Ik vind het ook zo sneu voor mijn vader. Hij is een fantastische opa en hij zou dit zo graag met mijn moeder hebben gedeeld.
Elke dag is er wel een moment dat ik even verdriet heb en moet huilen. Misschien dat het verder slijt, maar het zal nooit overgaan. Maar ik probeer dat niet de boventoon te laten voeren. Ik wil sterk en positief zijn, voor Hugo, voor mijn vriend, en voor mezelf. Mijn moeder was ook sterk en positief. Als ze hier zou zijn, zou ze zeggen dat ik moet genieten van wat ik wél heb, van het geluk in mijn leven. En dat doe ik ook. Door haar dood besef ik nog meer wat er echt toe doet.”
Lees ook: Dit 4-jarige meisje ging op de foto in bruidsjurk als ode aan haar overleden moeder