HUH? Is Renske toch een bakfietsmoeder geworden?

Renske is vandaag met de bakfiets. Ze heeft ‘m met veel moeite op de brug geparkeerd, en liep vervolgens snel naar binnen om iedereen op de redactie te kunnen verblijden met haar goddelijke aanwezigh- wacht even, BAKFIETS???

Lees ook: Deze 3-jarige crasht met zijn fiets en zijn reactie is hilarisch

Ja, je leest het goed. Een bakfiets mensen. Ik ben kennelijk een bakfietsmoeder geworden. Daar zijn we even stil van he? Ja. Ik ook hoor. Ik ook.

*** STILTE ***

Maar we kunnen er natuurlijk beter even over práten, dan dat we met z’n allen gaan zitten oogrollen. Kijk, het zit zo. Ik had het ook niet verwacht! Nooit! Sterker, tot een aantal maanden na de bevalling van mijn tweede (!) was ik er voor de volle 100 procent van overtuigd dat ik never nooit een bakfiets zou aanschaffen. Ik kon namelijk altijd een beheurlijk aantal redenen (vooroordelen, weet ik nu, vooroordelen) te bedenken waarom een bakfiets en ik niet samen gaan. Komen ze: een bakfiets is elitair en tegelijkertijd mega burgerlijk, een bakfiets is lelijk, een bakfiets is irritant, een bakfiets is onhandig, een bakfiets is ontzettend onhip, een bakfiets is een enorme BAK van een fiets, een bakfiets besturen is retezwaar, een bakfiets is gewoon, ja, hoe zal ik het zeggen? Een bakfiets is gewoon zo ontzettend moéderig.

Echter, nu heb ik geloof ik toch een bakfiets in mijn bezit. Dat zeg ik: het moet toch niet gekker worden. En weet je wat nog het raarste is? Stiekem begrijp ik helemaal niet meer waarom ik er ooit zo fel op tegen was. Ter illustratie: over de opsomming van bovenstaande anti-bakfiets punten heb ik ruim een kwartier gedaan.

Dan zal ik nu vertellen hoe het zover heeft kunnen komen. We hebben de bakfiets afgelopen zomer na lang dubben, wikken en wegen en twijfelen aangeschaft voor ons retezware leven op camping Bakkum – alwaar we een stacaravan hebben. Immers: baby B. was nog te klein om in een zitje op de fiets te kunnen, dus verder dan het eind van de camping kwamen we eigenlijk niet. Tenzij we met de auto wilden gaan natuurlijk, maar er zijn meerdere redenen te bedenken waarom een moedermensch liever niet al te veel autoritjes met kinderen maakt. Anyways, er ging een wereld voor ons open: in zo’n rottige bakfiets passen namelijk een maxi-cosi plús een peuter, en als het moet zelfs nog een buurpeuter. Bovendien is er dan nog ruimte over voor een aantal tassen. Nou, op deze manier zijn we meerdere malen naar het strand en wat omliggende dorpjes gefietst. YAASSS! Ik zeg het je, het was helemaal top. Nou, en tel dáár nog eens bij op dat ik ook nog eens stante pede mega dun werd van al dat fietsen en je begrijpt dat ik zeg: een bakfiets is golden.
Goed, vanaf dat moment ging het dus bergafwaarts  er steeds meer op lijken dat we thuis ook graag een bakfiets wilden, en toen we de caravan naar de stalling brachten zat er maar één ding op en dat was de bakfiets (vraag niet hoe) naar Amsterdam te transporteren.

En nu staat de bakfiets in Amsterdam, en wil ik nooit meer zonder. Geen gezeik meer met bungelende tassen aan mijn stuur, geen paniek meer wanneer de kinderen zestien prijswinnende knutselwerken hebben gemaakt op het kinderdagverblijf, geen wanhoop meer als de kinderen jarig zijn en ik moet met mijn prachtige kant-en-klare traktaties op pad, geen ellende wanneer er een kindje wil komen spelen of komt logeren. Ik leg/zet/gooi/werp het allemaal, hatseflats in de bakfiets, en kan vertrekken.

Toch knaagt er iets. Het hoorde namelijk niet bij het plan. Het hoorde niet bij wie ik dacht te gaan worden als moeder. Het is het zoveelste ding waarvan ik dacht dat ik het – eenmaal moeder – never zou gaan doen. Het is het zóveelste ding dat ik echt even moet ‘verwerken’ over mezelf. Maar hey, het is wat het is. De bakfiets staat voor de deur en ik bén me d’r toch een potje blij mee!

Hoe zit dat met jou? Ben jij ook aan de bakfiets? En moest je ook een ‘drempeltje’ over voor je er een kocht? Of ga je er echt, echt, écht niet aan beginnen? Ik wil het horen mensen. Ik wil het horen.

Lees ook: Hoe rijangst je hele gezinsleven kan beïnvloeden; Renske is er klaar mee!