Hoera, je baby heeft wenkbrauwen! (En welke kleur heeft je afscheiding vandaag?)
De zwangerschap is een bijzondere tijd. Maar ook best een angstige. Wat er precies in je buik gebeurt en of het goed gaat, dat kun je alleen maar hopen. Maar geen nood, want je neemt gewoon je toevlucht tot een zwangerschaps-app. Een baken in de duisternis voor de vrouw in verwachting, want de app vertelt je van minuut tot minuut hoe de vlag er daarbinnen bij hangt. Superhandig toch? Of zit er een addertje onder het gras…?
Tijdens een belangrijke vergadering trilt je telefoon. Stiekem gluur je op het schermpje. In suikerzoete roze letters gilt ‘The Bump’, een hippe Amerikaanse zwangerschapsapp, dat je baby nu het formaat van een granaatappelpitje heeft. Ongeboren babies worden in dergelijke apps namelijk bij voorkeur vergeleken met verschillende fruitsoorten. En als je op de stoel bij de tandarts ligt voor een wortelkanaalbehandeling juicht je telefoon opeens: ‘Gefeliciteerd, je baby heeft nu twee wenkbrauwen!’. Werkelijk énig. En wel zo geruststellend natuurlijk. Want stel je voor dat je negen maanden lang moet gíssen of jouw hartelapje er misschien uit komt met een unibrow, als een soort Bert als Sesamstraat, zeg maar. Je zou er zowat slapeloze nachten van krijgen.
Lees ook: Weten wat het inhoudt om een kind te hebben? Volg dit stappenplan!
Toen wij zelf nog foetussen waren, wisten onze moeders van toeten noch blazen. Ze hadden een test gedaan die zei dat ze zwanger waren en vervolgens was het negen maanden lang als een blinde rondlopen en hopen dat er uiteindelijk licht aan het eind van de tunnel kwam in de vorm van een gezonde baby. Dat kunnen wij ons heden ten dage niet meer voorstellen, met alle controles, echo’s, angel sounds, en digitale volg-de-ontwikkeling-van-je-baby-tools. En het is natuurlijk prachtig dat we inmiddels zoveel meer weten en kunnen zien. Want het is ook gewoon fijn om een beetje zicht te hebben op wat er in je baarmoeder gebeurt. Heerlijk, al die informatie. Maar, vaak realiseren we ons niet: voor niks gaat alleen de zon op in het leven. Want al die apps, die geven ons weliswaar van alles, maar denk maar niet dat ze niks terugnemen. Voor wat, hoort tenslotte wat.
Installeer je een zwangerschapsapp op je telefoon, dan wil die gelijk van alles van je weten. Je leeftijd, je burgerlijke staat, je uitgerekende datum, je gewicht, je zwangerschapskwaaltjes (welke kleur heeft jouw afscheiding vandaag?) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Je hele doopceel wordt gelicht, zonder dat je het goed en wel door hebt. En wat gebeurt er eigenlijk met die informatie? Die komt naar alle waarschijnlijkheid bij een peloton commerciële derden terecht, die wel raad weten met jouw bandenpijn, jouw liefde voor authentieke houten trekeenden en het feit dat je op de chat hebt laten vallen dat je toch wel behoorlijk last heb van constipatie. En dat je nieuw verworven zwangere vriendinnen weten dat je ‘s morgens een half uur op de wc moet zitten persen is allemaal leuk en aardig, maar dat je aambeien ook op de vergadertafel bij Unilever komen te liggen, was waarschijnlijk niet direct je bedoeling. Toch?
Je kunt zeggen, wat maakt het uit? Want juist door het op die manier aanleggen van een gigantische database met informatie over zwangere vrouwen en hun conditie en ervaringen, kan de maatschappij daar op vele fronten (commercieel, maar bijvoorbeeld ook medisch en psychologisch) adequaat op inspelen. Zo heeft de app Nurture inmiddels een schat aan medische informatie vergaard waarmee moederbedrijf Glow een bijdrage wil leveren aan wetenschappelijk onderzoek. Op zich niks mis mee, zou je zeggen. Want hoe meer we weten, hoe meer we kunnen en hoe beter de zorg voor moeder en kind wordt. Maar toch, maar toch… Iedereen weet ook hoe makkelijk persoonlijke gegevens te grabbel gegooid worden op het wereldwijde web. Hoe Google altijd alles onthoudt wat je het internet op slingert en hoe dat jou (en misschien nog wel vervelender: anderen, zoals een potentiële werkgever, of die vervelende ex) weleens tot in den treure kan blijven achtervolgen, ook als je het zelf eigenlijk liever gewoon vergeten was. Tja, you can run, but you can’t hide. Big Brother is watching you.
Hartstikke leuk dus, precies weten dat je baby vandaag het formaat heeft van een kumquat en dat ‘ie op dit moment z’n kieuwen voor longen verwisselt. De techniek staat voor niks en lange leven de vooruitgang. Maar pas toch een beetje op met wat je wereldkundig maakt. Better safe than sorry tenslotte. Je weet nou eenmaal niet wie er allemaal mee kijken.
Lees ook: Waarom je het geslacht van je baby zou willen weten.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
