Hoe het leven altijd doorgaat… Ook in een vluchtelingenkamp
Het is voor ons, hier, in het veilige, comfortabele Nederland, bijna niet voor te stellen: dat je huis en haard verlaat en voor je het weet ergens in een wildvreemde omgeving in een geïmproviseerde tent moet slapen, samen met je gezin. Zonder spullen, zonder veiligheid, zonder zekerheid. Dan staat je wereld even stil. Toch vindt het leven altijd zijn doorgang. Ook in de meest barre omstandigheden.
In een vluchtelingenkamp op de grens van Macedonië en Griekenland schonk een Syrische vrouw haar baby het leven. Niet bepaald de omstandigheden waarin je je kind op de wereld wilt zetten, maar toch heeft het ook iets moois symbolisch: hoe het leven zich op geen enkele manier laat stoppen, zelfs niet als het aan alle kanten wordt tegengehouden.
Fotograaf Iker Pastor was heel toevallig in het vluchtelingenkamp toen de baby geboren werd en kon vastleggen hoe het kind kort na de geboorte voor de tent gewassen werd. Een surreëel, zo’n piepkleine blote baby, die overgoten wordt met water uit een flesje, terwijl de andere kinderen uit het gezin vanuit een tentje staan toe te kijken. Dan word je wel even keihard met je neus op de feiten gedrukt, geconfronteerd met hoe gezegend wij hier zijn en wat een groot goed veiligheid toch eigenlijk is.
Het vluchtelingenkamp in Idomeni groeit snel. Duizenden mensen wachten daar op een kans om de grens over te kunnen steken, maar Macedonië laat nog maar mondjesmaat mensen door. Daarom moeten veel mensen in tentjes of op straat leven, terwijl Griekenland een verwoede poging doet bijna 20.000 extra opvangplaatsen te regelen. Kun jij het je voorstellen, hoogzwanger in een gammel tentje, hopend op een ticket naar de veiligheid? Wij in ieder geval niet.
Wij hopen in ieder geval heel erg dat het goed gaat met dit kleine baby’tje, dat in zulke extreme en vreemde omstandigheden ter wereld is gekomen. Dat de familie, en al die andere mensen met hen, snel een veilig onderkomen zullen hebben. En geven onze eigen kinderen nog maar eens een extra knuffel, omdat we zo gezegend zijn met de omstandigheden waarin wij hen hebben mogen krijgen.
(Bron: RTL Nieuws. Foto: Getty Images)
Lees ook: ‘Geen plek’ voor vluchtelingen, dus dan maar moeders met baby’s laten verdrinken?
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
