Hoe gaat het tussen de lakens als je moeder wordt? “Hij mist me…”
Je seksleven was ooit spetterend. Toen kwam er een baby. En die kan nogal van invloed zijn op wat er allemaal gebeurt in bed. Tessa (36) is getrouwd met Ben (38), met wie ze tien jaar een relatie heeft. Ze hebben twee dochters (5 en 3). Ooit hadden ze drie keer per dag geweldige seks, maar dat ligt, sinds de komst van de kinderen, ver achter hen.
LEES OOK: Wat je denkt als je na de bevalling voor het eerst weer seks hebt
“Ben was mijn nieuwe onderbuurman. Een leuke vent om te zien: lang en met springerige blonde krullen. Soms kwamen we elkaar tegen voor de portiek, of het trappenhuis. We groetten, meer niet. Daar kwam verandering in toen ik op avond, helemaal natgeregend thuiskwam, de voordeur wilde openen, maar mijn sleutels niet kon vinden. Geïrriteerd belde ik mijn zus die verderop in de stad woont en een extra set sleutels heeft. Ben, die toevallig ook net thuiskwam, hoorde mijn gemopper en bood aan om even bij hem te wachten. Wat aardig dacht, dacht ik, dit was misschien een mooie gelegenheid om hem beter te leren kennen. We raakten meteen in gesprek en dat ging zó vanzelf, dat ik het bijna jammer vond toen mijn zus aanbelde. Ben stond net op het punt om een fles wijn open te trekken. Kennelijk baalde hij ook, want bij het afscheid grapte hij dat ik binnenkort alsnog wat van die wijn moest komen proeven.
Dat is nu tien jaar geleden. Na die avond hebben Ben en ik nog even om elkaar heen gedraaid, maar al snel stond hij met een fles wijn voor mijn deur en ging niet meer weg. We waren allebei knetterverliefd. De seks was in het begin geweldig. Soms deden we het wel drie keer per dag. Op de bank, het aanrecht, de douche – zo’n beetje alle plekken van mijn én zijn huis hebben we gehad. Ben bleek een fantastische minnaar. Bij eerdere vriendjes durfde ik me nooit te laten gaan, maar bij Ben voelde ik me volkomen op mijn gemak. Hij dacht altijd eerst aan mijn plezier en dan pas aan zichzelf.
Intussen zijn we een huwelijk en twee kinderen verder. Anderhalf jaar na ons huwelijk werd onze oudste dochter geboren. Ze was een makkelijke baby, sliep veel en huilde alleen als ze honger had. Ik was redelijk snel weer de oude. De eerste drie maanden na de bevalling, zocht Ben weer toenadering. Hij miste me, zei hij. Eerlijk gezegd stond mijn hoofd er niet naar, maar ik wilde Ben niet teleurstellen en dacht: ‘Laat ik zin maken. Eens kijken wat er gebeurt.’ Het was geen succes. In gedachten vinkte ik mijn to-do-lijst van die dag af. Daarbij was ik voortdurend bang dat de baby zou beginnen te huilen.
Lag ons gemiddelde vijf jaar geleden nog op twee á drie keer per week, nu vind ik het al een prestatie als we het één keer per maand doen. Dat ligt overigens niet aan Ben, maar aan mij. Negen van de tien keer is hij het die avances maakt. En negen van de tien keer wijs ik hem af. Te moe, teveel aan mijn hoofd, bang dat er een kind wakker wordt, noem maar op. Meestal ga ik expres eerder dan Ben naar bed, zodat ik al slaap als hij naar boven komt. En daar voel ik me dan weer schuldig over. Ben klaagt nooit hardop, daar is hij het type niet voor. Maar ik weet dat hij ons huidige seksleven betreurt. Ik spreek mezelf vertrouwen in door te denken dat het, als de kinderen groter zijn, vanzelf weer goed komt. Volgens vriendinnen met kleine kinderen is het normaal dat seks tijdens die eerste tropenjaren op een lager pitje komt te staan. Nou, bij ons brandt dat pitje überhaupt niet. En eerlijk gezegd, voel ik momenteel ook helemaal niet de behoefte om dat aan te wakkeren. Dat is misschien nog wel het ergste.”
Niets meer missen?
Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
