‘Hoe bedoel je persoonlijke verzorging?’ Esmay neemt er tegenwoordig de tijd niet meer voor
Als Esmay één ding een uitdaging vindt aan moeder zijn, is het wel jezelf aandacht blijven geven. Zelfs algemene verzorging schiet er soms bij in. ‘Op de billen van de kinderen poets ik tot ze blinken, maar voor mijn eigen kont heb ik geen tijd.’
Ik geef het eerlijk toe. Je kunt mij tegenwoordig uittekenen met een knot boven op mijn hoofd en slippers aan mijn voeten. Alleen het vooruitzicht dat mijn man me misschien ooit verlaat omdat ik mezelf zo gigantisch heb verwaarloosd, krijgt me zover mijn haar te wassen. Dit lijkt overdreven. Was het maar zo. Soms zie ik foto’s van vroeger en dan denk ik: damn girl! Ziet er goed uit. Strak jurkje, hakken, haar lang en los. All gone. Die hakken zijn toch echt niet te combineren met kleine kinderen. Ik ben al kapot van überhaupt een dag achter mijn kids aanrennen, als dat ook nog op stiletto’s zou moeten, kon je me opvegen. Die strakke jurkjes pas ik niet meer. En dat lange haar los dragen is wel erg onpraktisch met een peuter wiens grote hobby het is om eraan te grijpen en te trekken.
Maar het stopt niet bij dit soort uiterlijkheden. Deze algehele verwaarlozing gaat verder dan niet meer op de hoogte zijn van modetrends en het liefst op All Stars lopen. Ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik mijn algemene verzorging verwaarloos. Gewoon echt de basics. Zoals tandenpoetsen en elke dag douchen. Dat is dus echt een uitdaging met twee jonge kinderen die de hele dag om je heenlopen. Verder zorg ik dat mijn kinderen altijd schoon, gewassen en geboend zijn. Maar ik zelf? Het gebeurt tegenwoordig iets te vaak dat ik me niet eens echt fris voel. Ik ben zo’n moeder geworden die zoveel aandacht voor haar kinderen heeft, dat ze er zelf bij inschiet.
Laatst stond ik weer eens met natte doekjes op de billen van mijn kinderen te poetsen tot ze glommen. Ik dacht opeens: kijk mij nou vastberaden zijn om dit superschoon te krijgen. En hoe doe ik dat bij mezelf? Effe wc-papiertje erlangs en gaan met die banaan, want zelfs naar het toilet gaan moet snel, snel, snel met twee jongens. En dat kan toch niet écht schoon zijn? Dat is het bij mijn kinderen ook niet met alleen een droog wc-papiertje. Daar leg ik de lat veel hoger en leer ik ze hoe ze moeten vegen: eerst met droog wc-papier en daarna met vochtig. En dit schijnt dus ook voor ons volwassenen echt veel frisser te zijn (best logisch eigenlijk). Waarom deed ik dat ook alweer niet?
Nu zelfs douchen er af en toe bij inschiet, ben ik des te meer op zoek naar dingen waar ik me nog enigszins schoon bij voel. En fijne handzeep, goede droogshampoo en vochtig toiletpapier does the job (ja, dat durf ik best hardop te zeggen). Als de billen van mijn kinderen alleen goed schoon worden met billendoekjes, dan heeft mijn achterste dit dus ook nodig. Niet die billendoekjes, maar gewoon vochtig toiletpapier. Voor moeders zoals ik. Ze ruiken lekker en geven een fris gevoel. Als je je billen eenmaal afveegt met vochtig toiletpapier, terwijl aan de andere kant van de deur twee kinderen ‘mama, mama’ staan te gillen, wil je dus niet meer anders. En je billen? Die denken er net zo over.
