Hinkes man zit in het leger: ‘Vorig jaar was hij maar 10 weken thuis’
Hinke is getrouwd met een militair. Voor zijn werk is hij heel vaak weg; vorig jaar was hij maar tien weken thuis. ‘Mijn dochtertje wist even niet meer wie hij was.’
‘Bauke zat al bij Defensie toen ik hem leerde kennen; na onze tweede date ging hij meteen vier weken op oefening naar het buitenland. We hebben intussen een zoontje van 2,5 en een dochter van 1 jaar, Noah en Jinthe. Vorig jaar is Bauke bijna het hele jaar weg geweest: eerst op oefening, toen op voorbereiding en daarna op uitzending. Hij was in totaal zo’n tien weken thuis. Ik heb heel veel respect gekregen voor alleenstaande moeders! Het was een heftige periode voor mij en de kinderen. Ons zoontje zat in de peuterpuberteit, maar kreeg ook verlatingsangst. Hij was bang dat iedereen om ons heen voor heel lang weg zou gaan, net als papa. Logisch ook. Hij werd baldadig, vond alles stom en luisterde niet meer naar me. Zelf stond ik er alleen voor, 24/7. Ik heb dat jaar op de automatische piloot gestaan, ik heb geen idee meer hoe ik het heb gedaan allemaal. Gelukkig kon ik wel terugvallen op mijn ouders en lieve vrienden, en mijn schoonmoeder was onze gastouder op de dagen dat ik werkte.’
Weinig begrip voor het thuisfront
‘De buitenwereld vraagt, zodra hij weer terug is, altijd aan mijn man hoe zwaar hij het vond om weg te zijn van zijn gezin. Tegen mij zeggen ze dat “de tijd vast wel voorbij is gevlogen.” Mensen hebben soms een vertekend beeld van hoe het is om thuisfronter te zijn. Toen Bauke vorig jaar eindelijk weer thuis kwam, was mijn lichaam even helemaal op. Ik werd letterlijk ziek. Ik had een pauze nodig van alles, wilde mijn normale leven weer terug. Sporten, een avondje uit met een vriendin, gewoon bijtanken. Onze dochter had een dag of twee-drie geen idee wie papa was toen hij terugkwam, ze moest echt weer even aan hem wennen. Mijn zoontje wilde een tijdje niks van hem weten, maar ook dat ging voorbij. We krijgen overal goede begeleiding bij vanuit Defensie. Tegenwoordig kijkt Noah helemaal op tegen zijn vader, omdat hij beseft dat hij soldaat is. Loopt het liefst alleen nog maar in legerprint enzo. Hij begrijpt nu beter waar zijn vader naartoe gaat en waarom hij dan zo lang weg is, dat helpt. Ik probeer de kinderen er sowieso veel bij te betrekken, praat met ze over papa’s werk en hoe zij zich voelen.’
Het went nooit
‘Tuurlijk denk ik wel eens: was ik hier maar nooit aan begonnen, een gezin met een militair. Maar nee, we hebben hiervoor gekozen en het is zoals het is. Mijn man doet fantastisch werk, het past echt bij hem. Ik zou hem ook nooit vragen om wat anders te kiezen, want dit is wat hij leuk vindt om te doen. Of het went? Nee, wennen doet het nooit: elke uitzending is weer anders. En natuurlijk ben ik ook bezorgd als hij in oorlogsgebied zit, een ongeluk zit in een klein hoekje. Ik probeer me daar zo min mogelijk mee bezig te houden. Het is niet makkelijk als je man militair is en je moet als thuisfronter soms inleveren, maar ik ben trots op hoe wij het als gezin doen.’
Lees ook: 6x Waarom het ouderschap lijkt op in het leger zitten