Het is weer griepseizoen! Maar deze dingen gaan we dit jaar dus niet doen…
Ja ja, de r zit weer in de maand! Moeders, zet u schrap, want de virussen en bacteriën komen er weer aan. Maar eigenlijk kunnen moeders gewoon niet ziek worden. The show must go on tenslotte. Maar weet je wat, dit jaar zeggen we daar lekker fuck it tegen en gaan we gewoon gestrekt.
Voor ik moeder was, kon ik fantastisch ziek zijn. Drie dagen stinkend in bed liggen met een thermoskan thee en de Gilmore Girls op repeat in de dvd-speler, geen probleem. Maar sinds ik kinderen heb en er dus altijd wel iets opgeruimd, afgeveegd of gerepareerd moet worden, kan ik me niet meer overgeven aan de ziektekiemen. En ga ik dus ging ik de afgelopen jaren met 40 graden koorts idiote dingen doen in een poging te bewijzen dat ik supermom was:
LEES OOK: 6 Wetten van Murphy als je kind ziek is.
- Drie wassen draaien. Ik was tenslotte thuis, dus die wasmand MOEST leeg. Dat is-ie namelijk nooit en je moet die kans pakken als je hem pakken kan, vond ik.
- Het doucheputje ontkalken. Dat je van de giftige dampen van HG badkamerontkalker alleen nog maar méér hoofdpijn krijgt, daar had ik even niet bij stil gestaan.
- Een topzware ladenkast naar de zolder sjouwen. Al dagen stond dat ding in de gang een doorn in mijn oog te wezen. Dus welk moment beter om hem drie trappen op te zeulen, dan als je een koortsdelirium hebt en zo ongeveer dubbel ziet? Dat ik niet van de trap ben gelazerd is een klein wonder.
- Proberen de babyfoon te repareren. Er kwamen namelijk mysterieuze aliengeluiden uit, ook als het ding niet aanstond. Nou heb ik nooit aanleg gehad voor technische dingen, maar bij ziekte weet ik zelfs niet meer hoe je een stekker in het stopcontact steekt. Overbodig te zeggen dat de babyfoon dus nog steeds kaduuk is.
- Een poging doen haute cuisine voor je kinderen te koken. Ik kook niet, want daar heb ik een hekel aan. Maar toen ik zelf toch niks meer proefde, leek het me weleens aardig om mijn kinderen aan een experiment te onderwerpen. De pasta met zalm en rucola kon echter onaangeroerd de prullenbak in.
- Werken. Want die laptop riep me toch altijd net iets harder dan mijn bed. Wat jammer is, aangezien migraine doorgaans niet afneemt van een hele dag achter een scherm.
- Zelf boodschappen doen. Om 17.00 uur met een gloeiend koortshoofd, pijnlijke slijmlongen en twee dreinende kinderen naar de Albert Heijn is gewoon geen goed idee. Op een gegeven moment hoor je in je hoofd alleen nog maar een soort monotoon geruis en zie je nog net je kroost de hoek om schieten bij het toetjesschap. Uiteindelijk kom je dan thuis met alleen een zak aardappels en een pak chocoladevla en is nog steeds iedereen chagrijnig.
- De administratie doen. Ja, het ligt er al weken en ja, de papieren stapelen zich op. Maar echt, het is beter te wachten met Excelsheets maken totdat het snot niet meer in je toetsenbord sijpelt.
- Een liter koffie drinken. Omdat je heus niet ziek bent hoor en je stiekem nog 100.000 dingen wil doen. Maar als de arbeidsinspectie langskomt en je trillend van de cafeïne aantreft met de stofzuiger in je hand, denken ze dat je aan de coke bent ipv gewoon een griepje hebt.
- Beginnen met zindelijkheidstraining. Want: het is gewoon niet tof om poep van de bank te moeten schrapen als je eigenlijk zelf een sprintje richting het toilet zou moeten trekken.
Dus lieve mede-moeders, zijn jullie ziek? Gaat heen en kruipt in bed! Je gezin overleeft het wel even zonder jou.
LEES OOK: Waarom de wereld vergaat als papa ziek is.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
