Helen is mantelzorger: ‘Ik vond dat ik dit gewoon allemaal zelf moest kunnen’

nachtrust

23.12.2015 04:30

Helen Groenenberg (40) is mantelzorger voor haar man en vader. Tijd voor zichzelf schiet er compleet bij in. ‘Om hulp vragen is moeilijk.’
[Advertentie]

In het begin voelde het zo gewoon. Als iemand van wie je houdt zorg nodig heeft, dan geef je die. Ik noemde het ook nooit mantelzorg. Eigenlijk vond ik dat maar een naar woord. Dat klonk in mijn oren alsof het een last was, ik vond het gewoon liefde. Als je vader hartklachten heeft en behandeld wordt tegen kanker, ga je gewoon mee. En als je man wordt gediagnosticeerd met het Syndroom van Asperger, en op allerlei manieren hulp nodig heeft, doe je dat. Toen de psycholoog waar we terecht kwamen, het voor het eerst mantelzorg noemde, verzette ik me daartegen. Mijn man zat naast me. Ik schaamde me. Ik wilde niet dat hij dacht dat ik het er zwaar mee had. Maar langzamerhand zie ik dat de psycholoog gelijk heeft. Dit is niet alleen liefde, dit is ook echt zorg. Al vind ik het nog steeds vreselijk om te zeggen.

Twee kinderen, een hulpbehoevende man en vader, een baan en het huishouden. Ik vond lange tijd dat ik dit allemaal zelf moest kunnen. Niet zeuren en gewoon doorgaan. Tijd voor iets voor mezelf is er bijna niet. Nu weet ik dat dit voor veel moeders lastig is, maar ik kan niet zomaar een oppas inhuren, ik weet precies hoe ik met sommige emoties van mijn man om moet gaan, een vreemde weet dat niet. Die weten niet wanneer je hem moet stimuleren iets te doen of hem juist even met rust moet laten. Dat alles rust op mijn schouders. Mijn man wil wel helpen, maar kan door zijn autisme sommige dingen gewoon niet. Hij sluit zich af, vergeet afspraken, is sociaal beperkt.

We proberen voor mijn man een persoonsgebonden budget aan te vragen. Al die papieren regelen kost een hoop tijd, maar als ik dat uit handen geef, kan ik meer bij mijn man, vader en kinderen zijn. Al die papieren leiden zo af van waar het echt om gaat. Uiteindelijk wil ik er gewoon voor iedereen zijn. Dat is vaak zwaar maar geeft bij vlagen ook veel voldoening. Zoals laatst, toen mijn zoontje afzwom voor zijn A-diploma. Hij vond onder water zwemmen doodeng. Mijn man en ik hebben uitgebreid met hem geoefend. En toen zagen we op de grote dag met de hele familie vanaf de tribune hoe hij het haalde. Ik was zo trots. Op hem en op ons gezin. Hoe we het samen toch elke keer weer redden.

Mantelzorg is vaak erg zwaar. Gelukkig sta je er niet alleen voor. VGZ helpt. Je kunt met je vragen over mantelzorg terecht bij de VGZ Zorgadviseur. Onze zorgadviseurs verwijzen je vervolgens naar de juiste organisaties, zoals mantelzorgmakelaars en vervangende mantelzorg. Kijk hier voor meer informatie.
Wanneer ben je een mantelzorger? Je bent een mantelzorger als je onbetaald meer dan 8 uur per week of langer dan 3 maanden zorgt voor iemand die chronisch ziek, gehandicapt of hulpbehoevend is en met wie je een persoonlijke band hebt. Bijvoorbeeld een familielid, vriend of kennis. Een mantelzorger is geen beroepskracht.