Een kind krijgen, of een partner hebben, wat is voor jou belangrijker?
Een vriendin van mij is 35 jaar en heeft geen partner. Ze wil echter wel graag kinderen. Laatst ging ik bij haar eten en toen vertelde ze dat ze in gesprek was met een mogelijke zaaddonor. Want een leven zonder relatie, dat vindt ze prima, maar een leven zonder kinderen is geen optie. En ze is niet de enige vrouw die er zo over denkt. Bijna 30 procent van de vrouwen vindt het belangrijker om moeder te worden, dan een vaste relatie te hebben.
Uit onderzoek blijkt dat het krijgen van kinderen voor veel vrouwen een onmisbaar deel van hun leven is. Het gebeurt dan ook steeds vaker dat vrouwen zonder partner zich wenden tot de spermabank, omdat ze, ook zonder relatie, toch invulling willen geven aan hun kinderwens. Dit heeft volgens wetenschappers te maken met de zogenaamde ‘biologische klok’, die bij de meeste vrouwen op een gegeven moment nou eenmaal toch aan het tikken slaat. Mannen hebben hier veel minder last van. Het idee nooit vader te worden vinden ze vaak wel jammer, maar is voor hun levensgeluk niet onoverkomelijk.
Lees ook: Lynn raakte moedwillig zwanger van een one night stand: “Ik zag geen andere weg!”
Single vrouwen met een kinderwens die richting die dertig jaar gaan, krijgen niet zelden last van panikerende eierstokken. De tijd begint te dringen en daar is de vrouw zich terdege van bewust. Mannen hebben het wat dat betreft natuurlijk makkelijker: zij zitten niet op de klok en hebben dus veel minder reden om er haast mee te maken. Als een man wil, kan hij in principe ook op zijn 50ste nog zonder problemen nageslacht produceren, maar die luxe is voor vrouwen helaas vaak niet weggelegd. Eigenlijk oneerlijk (en onpraktisch, want hoeveel mannen zijn er op hun 35ste gewoon nog echt niet klaar voor?) dat het zo ongelijk verdeeld is. Want Moeder Natuur dwingt vrouwen om op een bepaald moment een keus te maken: moeder worden, of niet. Terwijl de mannen dat Zwaard van Damocles niet boven hun hoofden zien hangen en rustig kunnen blijven freewheelen. En tja, wat doe je dan als vrouw, als er geen man voorhanden is om je te bevruchten (omdat die nog liever in de kroeg zit met z’n maten)?
Voor mij persoonlijk geldt: ik had het niet gedaan, alleen kinderen krijgen. Respect voor alle vrouwen die die keus maken, want het lijkt me ongelooflijk zwaar. Alleen die lange negen maanden door en daarna in je eentje een kind opvoeden, ik krijg eerlijk gezegd al hartkloppingen als ik eraan denk. Hoe blij ik ook ben met mijn kinderen, als ik geen relatie had gehad, dan was ik ook geen moeder geworden. Ik denk dat ik mijn leven ook op een andere manier invulling had kunnen geven. Bijvoorbeeld door veel te reizen, of te proberen ontzettend carrière te maken. Maar alleen een kind? Nee, ik zeg eerlijk: dat had ik niet gewild.
En niet om morele redenen, zoals de stelling dat een kind een vader en een moeder zou moeten hebben, of dat het zielig voor een kind zou zijn om niet te weten wie zijn vader is, want dat vind ik niet. Maar simpelweg vanwege het feit dat ik het niet zou kunnen. Misschien ben ik een watje, maar ik zou de verantwoordelijkheid en de ‘last’ (want laten we eerlijk zijn, dat is het soms wel gewoon) niet in mijn eentje willen dragen. In ieder geval niet als ik de keus had. Want wat mij betreft is het moeder zijn het allerzwaarste dat ik ooit heb gedaan. Het allermooiste zeker ook, maar ja, ook echt het allerzwaarste. En dan is de ‘workload’ kunnen delen wat mij betreft wel echt een voorwaarde.
Wat zou jij doen als je geen partner had en wel een kinderwens? Zou je er alleen voor gaan, of proberen je verlangen aan de kant te zetten? Vertel het op de Me to We Facebookpagina!
Lees ook: Kinderwens? Huur een baarmoeder!
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
