Door mama’s ogen: “Ik vind moeder zijn het allermooiste wat er is”
Me-to-We interviewt moeders over hun ervaringen met het moederschap en alles wat daarbij komt kijken. Deze week Sarah (29), moeder van twee dochters.
“Al dat gezever en gezeik over het moederschap, dat het zo zwaar is en moeilijk en vermoeiend, ik snap daar helemaal niks van. Mijn vriendinnen klagen allemaal over ‘tropenjaren’ en dat ze op hun tandvlees lopen, maar ik ervaar dat zelf helemaal niet zo. Mijn dochters zijn ook nog klein, dus ik zit zelf nog midden in de gebroken nachten en de luiers enzo, maar ik geniet er gewoon van. Zonder overdrijven. Misschien komt het omdat de meisjes makkelijk zijn, altijd geweest ook eigenlijk, dat zou kunnen. Ik krijg dan ook vaak van vriendinnen te horen dat ik makkelijk praten heb. Maar weet je, stiekem vind ik dat onzin en denk ik weleens dat al die vrouwen zich gewoon een beetje aanstellen. Het is ook gewoon hoe je er zelf in staat.
Lees ook: Als mama van huis is, dansen papa en de kinderen op tafel (en waarom dat niet erg is).
Het is tenslotte niet alsof ik het per se leuk vind om vier keer per nacht mijn dochter te voeden, ik wil natuurlijk ook het liefst slapen. En als ik ‘s avonds snel-snel eten moet maken met twee vermoeide, hangerige meisjes aan mijn benen ben ik daarna ook heus wel blij als ze in bed liggen en ik lekker op de bank kan. Maar ja, als je voor kinderen kiest, dan weet je toch gewoon dat dat erbij hoort? Dan kun je wel gaan lopen mauwen als het eenmaal zover is, of je zet gewoon je verstand op nul en je gaat ervoor. Ik denk altijd maar zo: alles is een fase, het gaat allemaal voorbij. En snel ook, dus voor je het weet zijn ze groot en sla je je voor je kop omdat je al je tijd aan klagen hebt besteedt, ipv aan genieten. Moeder, dat vind ik een eretitel, het is hetgeen in mijn leven waar ik het meest trots op ben. Al het andere, is eigenlijk bijzaak.
Of ik denk dat ik het anders zou ervaren als mijn kinderen minder makkelijk waren? Mwah, ik weet het niet, hoor. Als ik andere moeders soms zie worstelen met zo’n gillende, driftige peuter, dan denk ik vaak dat ik dat ik me daar niet door uit het veld zou laten slaan. En dat het misschien ook wel komt omdat die moeders zelf gestresst zijn. Het is waar, ik kan er niet echt over meepraten, want die van mij liggen nooit ergens schreeuwend op de grond ofzo. Niet dat het modelkinderen zijn hoor, dat wil ik niet beweren. Maar ik denk dat ik het meestal gewoon goed op weet te lossen als ze tegendraads gaan doen. Ik weet het, dat klinkt superarrogant en misschien verander ik van gedachten als mijn volgende kind wel moeilijk is. Maar nu denk ik gewoon dat het ook met mijn eigen mentaliteit te maken heeft. Ik geniet me suf van het moederschap, dus ik ben ook niet snel ongeduldig of boos ofzo. Dat merken kinderen ook en ik denk dat een goede invloed op ze heeft. Veel moeders zitten zo snel op de kast.
Een groot gezin is mijn ideaal, daarom ben ik ook vroeg aan kinderen begonnen. Ik hoop nog zeker twee kinderen te krijgen. Zo’n huis vol, dat lijkt me echt heerlijk. Met z’n allen aan tafel spelletjes spelen en samen eten, altijd rumoer en gezelligheid in huis, dat is wat mij betreft ultiem. Ja, ik denk wel dat je mij echt een moederkloek mag noemen, haha. Soms lijkt het wel alsof je je daar tegenwoordig voor moet schamen, maar dat kan me niks schelen. Ik zou niets liever willen zijn dan moeder. Wat mij betreft is dat het allermooiste beroep ter wereld.”
Lees ook: Dit zijn de tekenen dat je de tropenjaren hebt overleefd.
