12 Dingen die wij allemaal doen, die onze kinderloze vrienden vreselijk vinden
Als je eenmaal moeder bent geworden, kan het best lastig zijn om goede vriendinnen te blijven met je kinderloze vriendinnen. Het ouderschap is zo’n levensveranderende gebeurtenis dat je het gevoel kan hebben dat je uit elkaar gegroeid bent.
Natuurlijk kunnen we het afschuiven op het feit dat onze vriendinnen altijd ’s avonds willen afspreken (en wij dat simpelweg niet redden), of het feit dat onze kinderen zo veel tijd in beslag nemen. Maar misschien zijn wij ook wel onderdeel van het probleem? Wat nou als wij zo in beslag zijn genomen door luiers en peuter woede-aanvallen, dat we niet doorhebben dat bepaalde dingen die wij doen onze vriendinnen afschrikken. Dus voordat ze gillend wegrennen en nooit meer terugkomen, moeten we misschien even bij onszelf te rade gaan of we hen de volgende dingen aandoen.
Lees ook: Brief aan mijn kinderloze vriendinnen: dankjewel dat jullie zijn gebleven.
1. We verpesten Facebook
Het was al erg genoeg toen onze eigen moeders ook Facebook kregen, en constant op alles gingen reageren (‘Leuke foto lieverd, groetjes mam’), maar nu zijn wij het probleem geworden. Wij willen onze lieve volgers geen van de 52 megaschattige foto’s onthouden die we hebben gemaakt van onze baby die heeft geleerd zijn vuistjes te ballen, maar hiermee zijn wij ook de reden dat onze kinderloze vriendinnen massaal zijn overgestapt naar Snapchat.
2. We nemen onze baby mee naar afspraken
Ook als we hebben afgesproken wat te gaan drinken. We konden geen oppas krijgen, maar we willen ook niet de moeder zijn die haar kind als excuus gebruikt om nooit meer af te spreken met vrienden, dus gaat de kleine gezellig mee in de draagzak. Hiermee bewijzen we misschien aan onszelf dat we nog steeds leuk zijn, maar onze vrienden denken hier heel anders over.
3. We nemen überhaupt onze baby onuitgenodigd overal mee naartoe
Dat wij inmiddels aan het idee gewend zijn dat we voor de rest van ons leven een kind bij ons zullen hebben, betekent niet dat dit voor onze kinderloze vrienden ook al een voldongen feit is. Dus word je uitgenodigd om te komen eten, check dan even of je kind mee mag, en regel anders een oppas. En heb je afgesproken met een vriendin, laat haar dan van te voren even weten dat je vergezeld zal worden door een peuter. Dan weet zij ook wat ze kan verwachten.
4. We vragen of mensen onze baby willen vasthouden / voeden / ruiken
Dat dit sinds het ouderschap onze favoriete dingen zijn (babies yeah!!!), betekent niet dat onze kinderloze medemensen er per se op zitten te wachten onze kroost in hun handen gedrukt te krijgen. De meesten vinden het natuurlijk hartstikke leuk, maar sommige mensen weten nou eenmaal niet uit zichzelf wat ze met een baby aanmoeten.
5. We zeggen op het laatste moment onze afspraken af
In principe willen we niets liever dan een avondje feesten met onze vriendinnen. Maar als de dag zich dan aandient, en we doodmoe zijn en het sowieso niet gaan redden om later dan half tien wakker te blijven, zeggen we toch af. En dan gebruiken we onze kinderen altijd als excuus. ‘Sorry, maar hij heeft plotseling koorts…’ Daar kijken onze kinderloze vrienden dus echt wel doorheen.
6. We vergeten soms dat niet iedereen kan (of wil) meepraten over kinderdingen
We proberen er echt wel op te letten dat we niet alleen maar over onze kinderen praten, vooral als er ook kinderloze vriendinnen bij zijn. Maar soms moeten we gewoon even één dingetje bespreken, en haken onze andere vriendinnen aan met hun eigen ervaringen. Voor je het weet heb je een hele avond verhalen over luiers, uitslag en luizen geswappt, en zit die ene kinderloze vriendin met glazige ogen te wachten tot ze eindelijk naar huis kan.
7. We gedragen ons superieur
Al geloven we misschien diep vanbinnen dat je zonder kinderen niet kán weten hoe ontzettend gestresst, bezorgd en uitgeput een mens kan zijn, we hoeven dit niet de hele tijd onze kinderloze vrienden voor de voeten te gooien. Zij zitten er niet op te wachten dat hun gevoelens constant door ons worden gebagatelliseerd. Dus de volgende keer dat ze zeggen dat ze zo moe zijn, klop ze dan troostend op de schouder en zet een kop koffie voor ze. En denk dan vanbinnen, in stilte, ‘wacht maar…’
8. We laten ons kind ook aan de telefoon
‘O, Klaasje wil ook nog even hallo zeggen!’. En voor ze het weten zitten onze kinderloze vrienden naar het onbegrijpelijke gebrabbel van onze peuter te luisteren. En dat interesseert hen dus helemaal niks.
9. We hebben geen enkele concentratie meer
Iedere ouder weet dat het praktisch onmogelijk is om een gesprek te voeren, terwijl je ondertussen probeert te voorkomen dat je driejarige zich bezeert, elektrocuteert of doodgaat. ‘Wat vervelend dat je baas je die promotie niet… SCHAT NIET DOEN, ZET MAAR NEER… Sorry, wat was ik aan het zeggen, o ja, misschien moet je met het gaan praten om uit te leggen dat WAT ZEI IK NOU NET? STOELEN ZIJN NIET OM OP TE KLIMMEN… als je nou gewoon zegt dat je HEE, HOU EENS OP DAARMEE… waar hadden we het over? NU IS HET KLAAR!
10. We klagen constant over ons leven
We hebben toch zelf voor kinderen gekozen? Dus onze vrienden zitten er nou niet per se op te wachten dat we constant klagen over het feit dat ons leven voorbij is sinds onze gezinsuitbreiding.
11. We ondervragen hen constant over wanneer zij aan kinderen gaan beginnen
We willen zo graag onze smart delen met onze vrienden, dat we constant bezig zijn met hun plannen voor gezinsuitbreiding. Denken ze er al over na? Zijn ze al bezig? Als ze opschieten kunnen onze kinderen nog samen naar het kinderdagverblijf! Maar voor onze vrienden kunnen deze vragen nogal opdringerig overkomen, of zelfs onbeschoft. Dus misschien even een stapje terug.
12. We delen te veel
Tenzij mensen hier nadrukkelijk om vragen, is het misschien beter om onze bevallingsverhalen voor onszelf te houden. Niet iedereen hoeft te horen over inscheuren, stolsels en placenta’s.
(Bron: Popsugar)
Lees ook: 8 Dingen die je kinderloze vrienden écht vreselijk vinden.
