Dingen die je best mag denken als je net een baby hebt
Oh, wat heb je toch een lieve baby! Wat is ‘ie schattig en knuffelig en opvreterig! Heerlijk. Je zou hem wel uren kunnen knuffelen. En het moederschap, wat een schitterende ervaring is dat. Iedere dag zweef je weer een halve meter boven de kinderwagen van puur geluk. Je had het echt nooit willen missen. Maar soms, sóms (echt maar héél soms hoor) dan schieten er ook weleens gedachten door je hoofd die niet zo’n roze knuffelrandje hebben. Zoals deze bijvoorbeeld:
Lees ook: 15 Redenen waarom peuters soms het bloed onder je nagels vandaan halen.
- De slaapjes zijn mijn favoriete moment van de dag.
- Hmm, soms lijkt het net een oud mannetje met al die rimpels.
- Oke, de poep van mijn eigen baby ruikt dus gewoon óók echt niet lekker.
- Misschien heb ik dat derde glaasje wijn harder nodig dan mijn baby alcoholvrije borstmelk.
- Ik kijk eigenlijk best een beetje uit naar de dag dat mijn verlof afgelopen is.
- Hij doet helemaal niks. Wanneer gaat ‘ie wat doen? Dit is toch saai?
- Zeg baby, ik ben soms best een beetje boos om wat jij met mijn lichaam hebt gedaan. Check die flubber-navel!
- Jezus, wil je nou alweer aan de tiet? Zes maanden borstvoeden, my ass, ik ga over op flesvoeding!
- Maar dan ben ik mijn porno-tieten natuurlijk ook kwijt. Hmm. Keuzes, keuzes.
- Is het normaal dat een baby al cellulitis heeft?
- Is dit mijn leven nu? Die zag ik dus even niet aankomen…
- Waarom wilde ik eigenlijk ook alweer een kind met déze man?
- Is het al vijf uur? Dan komt mijn man thuis en kan ik de baby aan hem geven.
- Oke, mijn zoontje heeft echt wel een héle kleine piemel.
- Nog 18 jaar voor hij uit huis gaat…
- Ik zet gewoon de babyfoon uit, dan hoor ik dat gemekker even niet.
- Gatver, wat smerig, die berg. Lijkt wel of ‘ie schurft heeft.
- Hij slaapt. Dan kan ik toch best even naar de kapper. Duurt maar een uurtje.
- Als ik heel hard mijn best doe, zou ik dan voortaan fulltime mogen gaan werken?
- Ik vind baby’s eigenlijk helemaal niks aan.
- Ik weet eigenlijk niet of ik dit wel kan.
- Drie avonden achter elkaar ‘hoofdpijn’ gehad, zou het gaan opvallen?
- Alweer een poepluier. Sorry baby, eerst even Designated Survivor afkijken.
- Ik wil nooit, nooit meer een baby. Kom maar door met die kuisheidsgordel.
- Oh, wat ben ik jaloers op mijn vriendinnen zonder kinderen.
- Ik ben een veel betere moeder dan mijn vriendinnen.
- Oke gast, en nou kappen met je moeder onder te pissen, iedere keer als ik je wil verschonen!
- Hij is gewoon echt niet heel mooi. Ik hoop maar dat ‘ie nog een beetje leuk opdroogt.
- Het is allemaal mijn man z’n schuld. Gewoon alles.
- Ik ga scheiden. Ben er hé-le-maal klaar mee.
Het fijne aan dénken, is dat het niet hetzelfde is als dóen. Moeder zijn is hard werken en, net als met je baan, heb je af en toe een off-day. Prima, toch? Zolang je niet midden in de Albert Heijn zegt dat je je kind vandaag het liefst tussen afbakbroodjes laat liggen, hoef je heus niet meteen voor de kinderrechter te verschijnen. En anders kun je het altijd nog op de hormonen gooien.
Lees ook: Wat niemand je vertelt over de kraamtijd (maar dan echt niet!).
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.