De luxe van de thuiswerkvader

Annemieke snapt niet waarom Nederlandse vaders slechts vijf dagen verlof krijgen. Is dat een vorm van geboortebeperking ofzo? En hoe doen al die moeders dat, de hele dag alleen met hun baby?

Nog even over het vaderschapsverlof in Nederland. Of beter gezegd, het gebrek aan vaderschapsverlof in Nederland. Want ik snap het echt niet. Wow, dit jaar krijgt de kersverse papa maar liefst vijf vrije dagen. Vijf hele dagen? Alsjemenou! Toe maar hoor. Rot een eind op zeg –  zelfs de kraamverzorgster blijft nog langer. Is dit soms een vorm van geboortebeperking? (Ter vergelijking: hier in Spanje wordt het papaverlof dit jaar uitgebreid van vijf tot acht weken. Let op: weken, geen dagen).

Thuiswerkpapa: hulp of blok aan been?

K. en ik werken allebei vanuit huis. Ook nog eens als freelancers, dus we kunnen onze tijd zelf indelen. Met andere woorden: ik heb de luxe van een thuiswerkpapa. In hoeverre hij daadwerkelijk een hulp is en niet een tweede blok aan het been, daar twijfel ik nog over – soms zou ik ‘m met alle liefde en plezier willen inruilen voor de kraamverzorgster. Maar feit is dat ik iemand heb die de baby kan nemen als ik het na drie uur krijsen ook even niet meer weet. Iemand die onbeholpen zakdoekjes uitdeelt als ik met ons kind meejank. Iemand die me ervan kan overtuigen dat onze dochter niet gelijk doodziek is omdat ze vier dagen lang niet gepoept heeft.

Daar sta je dan, nog nabloedend in je maxi-maandverband

Andere moeders staan er nadat de kraamverzorgster vertrokken is alleen voor. Misschien dat de (schoon)ouders en andere familieleden of vrienden nog een keer met een zelfgebakken quiche voor de deur staan, of aanbieden de woonkamer te stofzuigen, maar daar houdt het meestal ook wel mee op. Daar sta je dan als kersverse mama; nog nabloedend in je maxi-maandverband en tot over je oren in poepluiers en babykots. Met als enige gezelschap een jankend kind. De hele dag lang. Want je partner, die is alweer aan het managen/vrachtwagen rijden/opereren. Misschien dat ‘ie ’s avonds voor de vorm nog even een luier verschoont, maar niet te laat want hij moet morgen weer vroeg op. Daarom slapen jullie ook in verschillende kamers. Met als gevolg dat je er niet overdag, maar ook ’s nachts alleen voorstaat. Dé manier om in de 10 tot 12 weken verlof die je na de bevalling nog hebt compleet gestoord te worden lijkt me.

Meer papaverlof is beter voor vader en kind

De geboorte van een kind is ook de geboorte van een gezin. En dat bestaat meestal uit meer mensen dan alleen moeder en baby. Uiteraard moet mama meer verlof krijgen dan papa; die kerel heeft immers geen 4 kilo zware baby in zijn lichaam gedragen en uitgeperst. En hij heeft ook geen melkgevende tieten. Maar om ‘m nou na vijf dagen weer naar kantoor te sturen, is ook weer zowat. Ik ben geen expert hoor, maar de nieuwe vader voor een langer dan een weekje thuis laten blijven lijkt me best wel bevorderlijk voor een goede papa-kind hechting. En voor gelijkheid in de relatie.

Misschien snapt die vent dan dat voor een baby zorgen zeker net zo hard werken is als wat hij normaal van 9 tot 5 doet. En dat ‘ie dus niet hoeft te verwachten dat er iedere avond een medium-rare biefstuk bereid is en gestreken overhemd klaarhangt – ik dacht ook dat het een grapje was, maar vriendin R. kreeg serieus van haar man te horen of ze dat niet effe kon regelen. ‘Want voor de baby zorgen, hoeveel werk is dat nou?’, zei haar vent nadat ‘ie twee dagen door de kraamzorg van koffie, beschuit en gestreken overhemden was voorzien.

Superrelaxed: Zweedse latte papa’s

In Zweden hebben ze latte papa’s. Daar zijn van de in totaal 16 maanden verlof, er drie alleen voor de vader. Ja, dat lees je goed, in totaal 16 maanden. En meer dan een jaar daarvan wordt 80% van je loon doorbetaald. Als ik dit eerder had geweten, had ik jaren geleden een enkeltje Stockholm geboekt. Even serieus nu; ik vind niet dat de staat en/of werkgevers bijna anderhalf jaar lang voor alle babykosten op hoeven te draaien – het is nog altijd je eigen keuze om je voort te planten.

Bovendien is de Zweedse regeling uitermate lullig voor mensen die wel heel graag kinderen willen, maar ze niet kunnen krijgen. Nu moeten de ongewenst kinderlozen doorwerken terwijl de collega’s met kids dat niet doen, maar wel doorbetaald krijgen. Maar zorg er in ieder geval voor dat nieuwbakken papa’s overal ter wereld minimaal twee maanden onbetaald verlof kunnen nemen zonder dat ze daarna gelijk op zoek moeten naar een nieuwe baan. Leidt ook tot minder seksediscriminatie op de arbeidsmarkt.

Het Nederlandse model is een recept voor moederskindjes

Persoonlijk snap ik niet hoe moeders van wie de partner na twee dagen weer op de zaak is, de rest van hun zwangerschapsverlof doorkomen. Word je niet boos omdat je man er niet is en je dus alles in je eentje mag opknappen? Jaloers op je partner, omdat hij weer vergaderingen mag leiden en met collega’s mag roddelen en jouw communicatieve hoogtepunt van de dag is wanneer de caissière vraagt of je ook zegeltjes spaart? Verdrietig omdat je vriend het eerste lachje mist?

Natuurlijk, ik snap dat er brood op de plank moet komen. En anno 2019 is het in veel gevallen nog steeds de man die het meeste geld binnenbrengt (hoezo we lopen achter als het om feminisme gaat?!). Maar het Nederlandse model lijkt me een recept voor ontevredenheid in de relatie en ongelijke man/vrouw-verhoudingen. En ook voor moederskindjes. Niet in de zin van ‘jankballen’, maar in de zin van kinderen die alleen een band met hun mama hebben.

Geen wintersportvakantie of nieuwe auto, wel een thuiswerkvader

Hoe vaak ik ook op ‘m scheld omdat ‘ie vieze luiers niet opruimt, oranje broekjes met paarse truitjes combineert en vergeet de speciale babyshampoo te gebruiken wanneer ‘ie onze dochter in bad doet, eigenlijk ben ik hartstikke dankbaar dat m’n vriend in de luxepositie is Zoë’s eerste maanden op deze aardbol mee te maken. Jammer dat we hierdoor allebei wat minder aan werken toekomen en dat dit jaar een wintersportvakantie, nieuwe kleding, of een minder verrotte auto er dus echt niet inzit, maar een thuiswerkpapa is ook wat waard. Al was het alleen maar omdat deze mama na anderhalf uur haar dochter wiegen kramp in haar armen krijgt.

Vanaf 1 juli 2020 gaat het in Nederland in ieder geval de goede kant op: dan kunnen partners in de eerste zes maanden na de bevalling tot vijf weken geboorteverlof opnemen en krijgen in die tijd 70% van hun dagloon doorbetaald. Noem me gerust opportunistisch, maar ik denk dat er vanaf 1 oktober dit jaar heel wat meer onveilig gesekst gaat worden…

Annemieke kreeg de schrik van haar leven toen er zomaar twee streepjes op die test stonden. Met haar vriend K., baby Zoë en hond Dribbel (die naar alle kinderen onder de 10 gromt) woont ze in Spanje.

Lees ook: Hèhè, krijgen we nou eindelijk meer ouderschapsverlof? (6 weken! Voor moeder én vader)