De kunst van naar het toilet gaan zonder gezelschap

16.11.2024 16:00


Er was eens een tijd dat je even weg kon glippen naar de wc zonder publiek. Maar met kinderen in huis lijkt het alsof er een onzichtbare sensor afgaat zodra jij richting toilet verdwijnt. Hoor je ineens gehuil, dringende vragen over huiswerk, of bonzende vuistjes op de deur? Dan ben je waarschijnlijk moeder. Hier een aantal overwegingen én tips om die ooit zo simpele, vredige toiletgang terug te claimen.

De deur sluiten? Succes ermee

Op een of andere manier heeft het sluiten van de wc-deur een magische aantrekkingskracht op kinderen. Want als de deur dichtgaat, weet je bijna zeker dat er in de volgende tien seconden een handje onder de deur doorglijdt of een stemmetje om “mama!” roept. Naar het toilet gaan met gesloten deur voelt vaak bijna rebels.

Voorbereiding is alles

Ben je van plan om even naar het toilet te gaan? Dan is een strategisch plan essentieel. Zorg ervoor dat de kinderen afgeleid zijn. Zet hun favoriete serie op, laat ze tekenen, of geef ze een tussendoortje. Deze voorzorgsmaatregelen zijn helaas nooit waterdicht, maar de kans dat je in relatieve rust je wc-momentje kunt hebben wordt er wel iets groter van.

De kunst van multitasken op de wc

Voor veel ouders is de wc een soort minikantoor geworden. Een plek waar je even snel op je telefoon door je e-mails scrolt, berichten checkt, of probeert te ontsnappen in een snelle social media-pauze. Multitasken op de wc voelt misschien vreemd, maar wanneer er continu “mama, mama!” klinkt door het hele huis, wordt elk vrij moment een kostbare kans om iets gedaan te krijgen.

Stevige deuren en sloten: geen luxe, maar noodzaak

Heb je ooit overwogen om te investeren in een geluidsdichte deur of een extra stevig slot? Ouders overwegen het serieus. Een sterke deur en een goed slot kunnen je minstens vijf extra minuten geven zonder dat je gezelschap aan je been hebt hangen. Dat soort luxe is voor een ouder met jonge kinderen haast onbetaalbaar.

De illusie van ‘nu is het mijn tijd’

Stel je je wel eens voor dat je even écht de deur kunt sluiten en kunt ontspannen zonder onderbrekingen? Dat je misschien zelfs een tijdschrift mee zou kunnen nemen? De realiteit voor veel ouders is helaas een stuk hectischer. Even een solo-toiletgang zonder geduw, geklop en geroep van buitenaf blijft vaak een utopie – maar hoop doet leven, toch?

Acceptatie als laatste redmiddel

Misschien is het meest realistische om gewoon te accepteren dat privacy voorlopig een luxe is die je even moet opgeven. Zie het als een fase die (hopelijk) over een paar jaar weer voorbijgaat. Tot die tijd blijft het leren van de kunst van het snel en efficiënt toiletbezoek, met een flinke dosis geduld en humor.

 

Lees ook: Groene vingers: Hoe je met kinderen planten kunt verzorgen