De drie fases in een dag met kinderen: van fantastisch tot verschrikkelijk
Anne constateert dat er drie fases in de dagen met kinderen zitten. Of ze aan het einde van de dag nog steeds blij is met haar keus om ooit kinderen te krijgen, hangt vooral af van de verhouding waarin die fases zich hebben voorgedaan.
Er zijn dagen dat ik in mijn eentje voor de kinderen heb gezorgd en dat ik ’s avonds jubelend aan mijn vriend vertel hoe geweldig leuk het was. Ook zijn er dagen dat hij thuiskomt en dat ik grom ‘Haal ze onmiddellijk uit mijn ogen, anders doe ik ze wat aan’. Bij nadere inspectie blijkt dat ik drie fases kan ontdekken in de dagen met kinderen. Of het een leuke dag was, hangt vooral af van de verhoudingen waarin die fases zich voordoen.
Fase 1: de hemelse fase
Ooohh, wat zijn ze lief en leuk als ze samen spelen! De peuter speelt kiekeboe met de baby en ze doen een soort baby-tikkertje, wat een lol! Gezellig samen op de bank een boekje lezen, hartelijk lachen om de grappige uitspraken van de peuter, vertederd naar de baby kijken die voor het eerst in zijn handjes klapt. Dit zijn ronduit heer-lij-ke momenten.
Fase 2: de ren-je-rot fase
Vaak gevolgd of afgewisseld door de hemelse fase is de ren-je-rot fase. Dit zijn de momenten dat ze allemaal tegelijk een volle luier hebben, je verschillende soorten eten en flesjes voor verschillende kinderen moet maken en er meerdere bekers drinken per ongeluk omver kukelen. Hier valt ook onder met ze naar buiten gaan. Trap op en af, zand van ze afschudden, droge kleren aan na het in de plassen stampen en handjes wassen. Veel werk en absoluut vermoeiend. Maar hé, het is goed voor je conditie! En als iedereen een beetje meewerkt dan is het ook zo weer voorbij. En kan je terug naar fase nummer één. Hoop je heel erg.
Fase 3: de helse fase
Helaas volgt er altijd wel een of meerdere momenten waarin het allemaal net even wat minder rooskleurig is. Als de peuter de baby expres pijn doet, hun luiers tegelijk zijn doorgelekt en ze van romper af aan schone kleren moeten. Als ze doodmoe zijn maar in bed alleen maar kei- en keihard gaan huilen omdat ze niet willen slapen. Als de peuter op straat of op de trap gaat zitten en met geen stok vooruit te krijgen is. Als het aankleden, verschonen en tandenpoetsen uitmondt in schreeuwen, huilen, schoppen en het betreffende kind uit alle macht probeert te ontsnappen. ZUCHT, GROM godverdegodver wat is dit verschrikkelijk zeg. De hel, als je het mij vraagt.
Alles staat of valt met de verhoudingen van deze drie fases
Ik hoop natuurlijk elke dag op een heleboel fase één en een minimale portie fase drie. Vorige week bestond een dag helaas volledig uit fase drie momenten. Het was een van de ergste dagen uit mijn leven. Het hield maar niet op. Een vriendin had onlangs hetzelfde. Ze verzuchtte dat ze moeite had moeten doen zich niet om te draaien, haar tas te pakken en weg te lopen om nooit meer terug te komen. Ik kan het me volledig voorstellen.
Lees ook: Thuiswerken met kinderen, hemels of hels?
