De draagpapa: “Als ik mijn vrouw naar haar werk zie gaan, denk ik: laat het los.”
In deze decembermaand trakteren we jullie op een serie moeder- en vaderkarikaturen. Van die types die iedereen wel kent, maar van wie je denkt: ‘Nee, dat meent ze/hij toch niet echt?’ (En dan nog een tandje erger!) Dit keer: De Draagpappa.
“Ik was al nooit zo’n carrièretijger, maar sinds ik kinderen heb kan het me helemaal weinig schelen. Werk, wat is daar nou zo bijzonder aan? Toen mijn vriendin zwanger was, ben ik meteen naar mijn baas gegaan: ik wil parttime gaan werken en ouderschapsverlof. Op het werk is elke dag hetzelfde, met een kind zijn is het mooiste wat er is.
Die eerste maanden vond ik fantastisch. Mijn vriendin gaf geen borstvoeding, waardoor ik meteen betrokken was bij onze oudste dochter. Ik gaf haar de fles, waste haar rompertjes, haar haartjes, en liep met haar rond in een draagdoek. We hadden van het antroposofische consultatiebureau begrepen dat zo’n lange lap het beste is voor het contact met het kind. Die droeg ik dus dagelijks over mijn kleren heen. Dat heb ik meer dan zes maanden gedaan, daarna moest ik helemaal wennen aan de kou om me heen. Een baby bij je dragen is het lekkerste gevoel dat er is.
Lees ook: Een échte man verschoont luiers en pakt de stofzuiger.
Nu hebben we twee schoolgaande kinderen en sta ik elke dag om drie uur op het schoolplein. Ik ben altijd iets te vroeg zodat ik de andere moeders kan spreken, dan hoor je nog eens wat. Ik zit in de medezeggenschaps- raad, ben voorleesvader én klassenmoeder. Gek eigenlijk, dat daar geen mannelijke term voor is. Bij schoolreisjes en toneeluitvoeringen ben ik vaak de enige man die iets doet. Ik kan heel goed schminken, dat is dan mijn rol, en voor de schoolreisjes smeer ik altijd boterhammen voor de hele klas.
Mijn vrienden zijn na twee jaar opgehouden met bellen. Ik heb gewoon geen zin om weg te zijn van mijn kinderen, ik wil er zijn. Ik mis ze eigenlijk ook niet. Als ik mijn vrouw ’s morgens de deur uit zie gaan in haar chique kleren met haar hoge hakken, denk ik weleens: laat het toch los. Ik heb onlangs al mijn pakken weggegeven aan mijn jongere broer, ik draag ze toch nooit. Spijkerbroek, gympies en een rugzak – dat is mijn klederdracht. Mijn vrouw wil steeds samen uit eten en weekendjes weg, ik vind dat zo’n onzin. Ik eet het liefst elke dag spaghetti bolognese met de kinderen. En na afloop een bakje griesmeelpudding. Dat is voor mij ultiem genieten.”
Lees ook: Helicoptersouders, ga eens landen! De kindertijd is overrated.
Dit is vadertype is afkomstig uit Dit is het boek voor ouders met een leven van de makers van Me-to-We. Het boek ligt nu in de winkel of is te bestellen via deze link.
Illustratie: Marieke Meijer
