Het consultatiebureau is toe aan een make-over! Een voorstel.
Janneke vindt het best handig, dat medische steuntje in de rug van het consultatiebureau, maar toch is ze voorstander van een kleine accentverschuiving in het takenpakket. Een welgemeend: ‘Maar hoe gaat het nu met ú?’ zou bijvoorbeeld welkom zijn. Of een fijne voetmassage.
Elke week een fijn mailtje van ons?
[wysija_form id=”6″]
Hartstikke fijn hoor, dat het consultatiebureau over onze schouder meekijkt of onze kinderen wel goed groeien en zich snel genoeg ontwikkelen. Ik heb zelfs een paar tips gehad waar ik echt iets aan had! Maar soms vraag ik me af hoeveel dat gemeet en geweeg en die statistieken nou daadwerkelijk bijdragen aan een gezonde ontwikkeling. Ik ken moeders die bloednerveus werden omdat ze te horen kregen dat hun kind onder de groeicurve zat of een buitengewoon groot hoofd leek te hebben. Dan streef je als consultatiebureau volgens mij toch je doel voorbij, want een gestreste moeder levert bij mijn weten (ik spreek hier even uit eigen ervaring) een gestrest kind op. En een gestrest kind groeit minder goed (vermoed ik).
Het fenomeen consultatiebureau zou ook een ietwat andere invulling kunnen krijgen. Dat er bijvoorbeeld na je bloederige bevalling geen verpleegkundige op je bed komt zitten die je iets vertelt over de buikligging van je kind en de eerste vaccinaties, maar een vriendelijke psycholoog die vraagt hoe het nou eigenlijk met jóú gaat. Of je al een beetje bent bekomen van de schrik. En met wie je na een aantal weken nog eens een afspraak kunt maken, waarbij hij of zij dan bijvoorbeeld vraagt of je het allemaal nog ziet zitten en of de combinatie werk-moederschap een beetje vol te houden is. Om maar wat te noemen.
Niet dat ik denk dat elke moeder nou eindeloze sessies met een psycholoog nodig heeft, maar af en toe een kleine moeder-APK lijkt me niet overdreven. Ik wist zelf niet eens dat ik aan iets dergelijks behoefte had, tot ik laatst bij de huisarts zat met de zoveelste griep (of eigenlijk was het meer één langdurige griep die drie maanden geleden was begonnen en nooit meer was opgehouden), en deze aan me vroeg: ‘Maar hoe gaat het eigenlijk verder met u?’ Ik barstte spontaan in tranen uit. Want dat had de afgelopen tien maanden eigenlijk nog niemand aan me gevraagd. En ik had nog helemaal geen tijd gehad om bijvoorbeeld de bevalling/keizersnede te laten bezinken of een aantal bloedstollende momenten in m’n zwangerschap een plek te geven. Omdat ik alleen maar bezig was geweest om mijn twee baby’s zo snel en gezond mogelijk te laten opgroeien (en nog wat andere dingen die onder moederschap vallen).
Kortom: een welgemeende interesse in ons als moeders, dát zou volgens mij onze kinderen ook enorm ten goede te komen. Misschien kan onze hartslag en bloeddruk en passant ook even worden gemeten. En als die te hoog blijken, dan volgt een fijne voetmassage, elders in het Ouder- en Kindcentrum. Terwijl verderop medewerkers met onze kinderen spelen, en onderwijl al spelenderwijs een blik op hun ontwikkeling werpen. Een lekkere smoothie, daar komen we ook van bij. Van 240 ml, want ook wij hebben soms wel eens dorst. En een fijn tijdschrift. Misschien – maar nu vraag ik wel wat veel – is het zelfs mogelijk dat er hier en daar tubes handcrème liggen, voor als we moeten wachten tot we aan de beurt zijn. Thuis vergeten we namelijk altijd te smeren, en na driehonderd handwasjes en evenzoveel flessenwassen, horen we steeds een schurend geluid als we onze kinderen over hun hoofd aaien. En dat is vast ook niet goed voor hun ontwikkeling.
En als we dan toch bezig zijn: een informatiepunt waar iemand je vertelt waar je een goeie oppas kunt vinden en waar je meteen kortingsbonnen krijgt voor een avondje uit, dat lijkt ons ook best handig. En een kapper-aan-huis met kinderopvang (nog steeds diezelfde medewerkers die de ontwikkeling van je kind in de gaten houden).
Het aanbod kan bij gebleken succes nog veel verder worden uitgebreid, maar nu stop ik, want een en ander moet als het even kan wel vergoed worden vanuit de basisverzekering. Volgens mij loont het de investering, want ziekteverzuim en gevallen van burn-outs onder moeders zullen enorm teruglopen. Omdat we massaal lekkerder in ons vel komen te zitten. En dat allemaal dankzij het consultatiebureau 2.0, met een luisterend oor en een vleugje wellness dus. Dáár krijg je volgens mij blije moeders van. En blije moeders hebben meestal ook blije kinderen. Die heel goed groeien.
Praat mee op onze Facebookpagina.
Thuiswerken met een peuter? Zó ziet dat eruit
Lees ook: 7 Dingen waar alle jonge moeders zich in de eerste weken zorgen over maken
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.
