Zo doe je boodschappen met een tweeling

Boodschappen doen is een van de vele uitdagingen waar je als tweelingmoeder tegenaan loopt, vooral als je tweeling eenmaal in de peuterpuberteit is beland. Want: hoe dan?!? Dit zijn de 7 manieren om boodschappen te doen met een tweeling, inclusief de ongemakken.

Lees ook: Als je een tweeling hebt die niet op elkaar lijkt.

Een tweeling hebben is hartstikke leuk, maar ook super onhandig. Boodschappen doen is bijvoorbeeld een uitdaging waarvoor ik nog steeds geen goeie oplossing heb gevonden. Nu is een rondje supermarkt waarschijnlijk áltijd een uitdaging als je kinderen hebt, maar heb je er twee in verschillende leeftijden, dan heb je toch wat meer opties. Met een tweeling zijn er zeven manieren om je boodschappen te doen en ze rammelen alle zeven. Ik ben dus eigenlijk nog op zoek naar nummer acht: de ultieme manier, die boodschappen doen tot een uitje maakt (of is dat te hoog gegrepen? Ik hoor het graag.)

1. In de kinderwagen. Is vooral het eerste jaar een succes. Want: baby’s worden rustig van dat slalommen langs vakkenvullers, stapels dozen en voorraadkarren. Nadeel: als omstanders ontdekt hebben dat je met twee baby’s door de supermarkt sjokt, ben je algauw de attractie van de dag en kan het nog lang duren voor je eindelijk de kassa hebt bereikt. Bijkomend nadeel: als je tweeling eenmaal begint te peuterpuberen, dan wíllen ze helemaal niet meer in de wagen zitten. Ik drogeer ze nu meestal met een banaan, een speen of een doosje rozijntjes, maar de helft van de tijd worden die obstinaat overboord gegooid en willen ze lopuh! En koekies! Een en ander heeft er in elk geval toe geleid dat mijn tweeling ernstig speenverslaafd is. Laatst waren we naar een muzikaal uitje voor baby’s en peuters op de bibliotheek en mijn kinderen waren de énigen die van begin tot eind hun speen in hadden – en er zaten baby’s van twee maanden oud in het publiek. Ik troostte mezelf met de gedachte dat ik ook de enige ouder was die daar met een tweeling zat. En dat ze in elk geval wél stil waren.
2. Lopend. Moet je in de supermarkt niet proberen, maar ik wil nog wel eens snel even op de fiets naar het winkelcentrum gaan en met aan elke hand één peuter een winkel in lopen. Maar dan gaat het dus wel om een noodgeval. Want in welke winkel je ook komt, overal ligt alles binnen kinderhandbereik. En mijn tweelingkinderen zijn toevallig heel goed in het elkaar aansporen om dan ook álles uit het rek te trekken. Want anders ligt het daar maar voor niks, nietwaar? Dus terwijl ik probeer te doen waarvoor ik daar gekomen ben, onderwijl ‘NIET DOEN!’ en ‘KOM HIER!’ roepend, vindt er elders een graai- en kraaifestijn plaats, net zo lang tot mama iedereen bij z’n lurven heeft en met haar tanden alles terug in de rekken heeft gelegd en met onder elke oksel een kind weer de winkel uitbeent.
3. Zonder kinderen. Dus: je laat ze in bed liggen als ze in diepe middagslaap verkeren en sjeest als een dolle naar de supermarkt en terug. Maar: ik durf dat dus niet, ook al zijn die van mij met geen kanon wakker te krijgen tussen de middag. Bovendien ben ik altijd dit soort stukjes aan het tikken als ze liggen te slapen en dan zitten jullie weer zonder stukjes en dat is ook weer zo wat.
4. Met een winkelwagentje. Ook al barst het waar ik woon van de tweelingen, er is hier nog steeds geen supermarkt met tweelingwinkelwagens. Ik heb wel eens geprobeerd om één kind in het stoeltje van het winkelwagentje te zetten en één kind los ernaast in de kar zelf. Leidde ertoe dat degene die los in de kar zat, elke boodschap die ik in het karretje legde er onder luid gejuich weer uitkeilde. Succesvol uitje voor de kinderen, alleen jammer dat ik zonder boodschappen thuiskwam.
5. Met je man en twee winkelwagentjes. Dat kan dan weer wel, alleen raak ik dan altijd mijn vriend kwijt en belanden we aan het eind van de rit bij een kassa met allemaal dubbele boodschappen in onze karren. Bovendien, ik zei het al eerder: ik háát weekendboodschappen doen. En doordeweeks hebben we geen tijd voor supermarktgezinsuitjes.
6. Laten bezorgen. Eigenlijk best een goeie, alleen wanneer moet je die boodschappen dan bestellen? Als de kinderen slapen ben ik aan het werk en zijn ze wakker, dan zit er altijd wel eentje op mijn laptop. Bovendien moet je dan bedenken wanneer die boodschappen in vredesnaam bezorgd moeten worden, waarop je natuurlijk thuis moet zijn en niet net de kinderen in bad moet hebben zitten – want dan kun je de deur niet opendoen –, of het gewoon vergeten zijn en helemaal niet thuis zijn – ik word nu al gestrest van het idee.
7. Niet. Gewoon geen boodschappen doen en je man erop uitsturen. In theorie veruit mijn favoriet, alleen is het er nog steeds niet van gekomen. Net als mijn peuters wil ik namelijk het liefste alles selluf doen.

En, wat is jullie favoriete manier om boodschappen te doen, lieve eenling- en tweelingmoeders? Zie ik iets over het hoofd? Iemand de succesformule al ontdekt? Ik hoor het graag. Misschien kunnen we wel een boodschappenclub oprichten, dat lijkt me dolletjes.

Lees ook: Boodschappen doen met een baby: zó doe je dat!

Janneke Jonkman

Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.