Ouders, neem Greta Thunberg in bescherming – want dit is kindermishandeling
Greta Thunberg is deze week overal. De 16-jarige klimaatactiviste gaf een zeer emotionele speech bij de VN en haalde zich daarmee de ongezouten mening van de hele wereld op de hals. Als moeder van een kind met het Syndroom van Asperger, dat Greta ook heeft, kon ik het niet aanzien. En vraag ik me af: waarom laten we het zo ver komen?
Wie kritiek heeft op Greta Thunberg wordt al snel weggezet als een rechts-extremistische, vrouwenhatende, klimaatcrisisontkenner, dus ik haal me met dit artikel waarschijnlijk een hoop ellende op de hals. Laat ik dus maar meteen zeggen: Greta heeft gelijk. We moeten ons grote zorgen maken om het klimaat. De amazone staat in brand, de poolkappen smelten waar we bij staan en de insecten leggen bij bosjes het loodje, dus het lijkt me evident dat we met z’n allen in rap tempo bezig zijn de aarde naar de gallemiezen te helpen en het is tijd dat we daar wat aan gaan doen. Echt wat aan gaan doen.
Ik erger me ook wild aan alle politiek leiders die het alleen maar om geld en macht te doen is en die het aan hun reet zal roesten of hun kleinkinderen straks nog wel een planeet hebben om op te leven, zolang zij nu maar hoog en droog zitten en een dikke boterham kunnen eten. Ik juich het van harte toe dat er jonge mensen opstaan om duidelijk te maken dat ze het niet meer pikken. Maar Greta Thunberg is een tiener met autisme, obsessive compulsive disorder en een historie van een heel scala aan serieuze mentale problemen. Zij is niet in staat haar eigen emoties, haar eigen gedrag te reguleren en in perspectief te zien. En ze gaat eraan onderdoor. Als moeder van een kind met autisme kan ik niet aanzien wat er met dit meisje gebeurt. En word ik steeds bozer op haar ouders en op ons allemaal, als volwassenen. We zouden haar moeten beschermen, tegen zichzelf en tegen de wereld. Maar ipv daarvan gooien we haar voor de leeuwen en kijken we lachend toe hoe dit meisje wordt verscheurd.
LEES OOK: Nee, autisme is geen verrijking! Want een beperking is niet leuk.
Geen passie, maar obsessie
De speech bij de VN was ronduit pijnlijk om naar te kijken. “Jullie hebben me mijn jeugd en mijn dromen afgepakt!” schreeuwde ze naar de wereldleiders in de zaal, “Hoe durven jullie!” Ze spuugde er nog net niet bij. Sommige mensen noemen haar de moderne messias, maar ik zag alleen maar een autistisch kind dat totaal doordraaide en, hoe lullig het ook klinkt, zichzelf voor het oog van de hele wereld voor gek zette. Een autistisch kind met een zogenaamde preoccupatie, zoals zoveel kinderen met autisme die hebben, waar ze zich helemaal in heeft kunnen vastdraaien. Dit is geen passie meer, dit is obsessie. Een veel voorkomend verschijnsel bij mensen met autisme en iets waar ze aan onderdoor kunnen gaan als dat niet in goede banen wordt geleid. Als jong meisje hoorde Greta over het broeikaseffect en dat boezemde haar zoveel angst en verwarring in dat ze aan niets anders meer kon denken. Zo gaat dat met kinderen met autisme, die kunnen hevig geobsedeerd raken door iets en daar zelf niet meer uitkomen, met alle gevolgen van dien. Depressies, in Greta’s geval, en een eetstoornis. En nu mag ze zich ten overstaan en, erger nog, ter vermaak, van de hele wereld nog verder vastbijten in een obsessie die haar weleens de kop zou kunnen kosten als ze zo doorgaat. Dat is niet mooi, dat is niet bevlogen, dat is heel erg zielig.
Verheerlijkt en verketterd
Hoe goed en waar haar boodschap ook is, de manier waarop wordt toegestaan dat zij die brengt is verkeerd. Greta Thunberg is niet in staat zichzelf een halt toe te roepen en haar eigen welzijn in acht te nemen. Dat is voor een ‘normale’ 16-jarige al lastig, laat staan voor een meisje met een ontwikkelingsstoornis. Maar Greta, een kind nog, is vogelvrij verklaard door ons, de volwassenen die de plicht hebben om haar te beschermen omdát zij dus nog maar een kind is, en het gevolg is dat de hele wereld met haar aan de haal gaat, zonder te zien wat er allemaal schuilt achter die mooie vlechten en dat stuurse gezichtje. Ze wordt verheerlijkt en verketterd op een manier die bizarre proporties aanneemt en waar zelfs de meest stoïcijnse volwassene nog een complex van zou krijgen. Het is onverantwoord wat er met Greta Thunberg, een kind, ik benadruk het nog maar eens, gebeurt. In plaats van de VN, zou hier de Kinderbescherming aan te pas moeten komen. Ja, het klimaat moet gered worden. Dat is een nobel en zeer belangrijk doel. Maar heiligt dat doel altijd de middelen? Niet als er kindermishandeling aan te pas komt, wat mij betreft.
Save Greta!
Mag Greta zich dan niet inzetten voor het klimaat? Moet zij haar mond houden, braaf teruggaan naar de schoolbanken en doen wat de grote mensen zeggen? Nee, natuurlijk niet. Ik hoop dat er nog veel meer jongeren, veel meer mensen, opstaan zoals zij. We hebben alle Greta’s nodig die we kunnen krijgen. Maar we moeten die Greta’s ook wel behouden, precies zoals het klimaat dus. En dat gebeurt niet als wij, net zoals we met klimaat hebben gedaan, niet goed voor hen zorgen. Save the planet, save Greta. Dat is onze plicht als volwassenen, als ouders: om te zorgen dat de zaadjes die we geplant hebben zich stevig en zorgvuldig kunnen wortelen in de aarde die hen zo hard nodig heeft.
LEES OOK: Papa mag niet minder werken. Of wil papa dat liever niet?
(Beeld: still YouTube)
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
