“Ik wil dat mijn man onze baby naar mijn werk brengt zodat ik hem kan voeden”

Milou is drie maanden geleden moeder geworden van zoon Syl. Binnenkort gaat ze weer aan het werk. Ze wil Syl borstvoeding blijven geven, maar kolven gaat niet. Daarom moet haar man Roel twee keer per dag naar haar werk komen met de baby op de dagen dat ze op haar werk aanwezig is. Roel vindt dat belachelijk, maar Milou wil het heel graag.

“Drie maanden borstvoeding vind ik gewoon veel te kort. Ik heb nog genoeg voeding en ik wil het voeden zeker zes maanden volhouden. Dat zou ook moeten kunnen, als Roel me niet zo tegen zou werken. Binnenkort ga ik weer fulltime aan het werk en dan is er geen andere mogelijkheid dan dat hij twee keer per dag de baby komt brengen op de dagen dat ik op kantoor ben. Natuurlijk heb ik geprobeerd te kolven, maar dat lukte echt helemaal niet. Een half uur kolven en dan had ik een halve centimeter melk. Drama. Nu is het zo dat mijn man werkloos is. Hij solliciteert wel, maar er komt nog niet zoveel uit. We hebben daarom afgesproken dat de baby voorlopig nog niet naar de kinderopvang gaat, zodat we die kosten in ieder geval niet hebben. En het is ook fijn voor de vader-zoon band.

Op mijn werk kan ik kolven, maar aangezien dat niet gaat, heb ik bedacht dat mijn man dan ook de baby kan brengen. Dat kost net zoveel tijd en dan kan ik hem toch borstvoeding blijven geven. Roel vindt dat belachelijk. Hij zegt dat ik of moet leren kolven, of eraan moet dat Syl ook af en toe flesvoeding krijgt. Ik ben er echt kwaad over. Hij heeft toch verder niks te doen? Ik breng ondertussen het geld binnen. Ik vind dat hij daar best wel wat tegenover mag stellen. Hoeveel moeite kost het nu om Syl heen- en-weer te brengen om te voeden. Mijn werk is maar vijfhonderd meter van ons huis.”

Lees ook: Mijn man en ik maken ruzie over de opvoeding. Wat moeten we doen?