Liselot werd gek van haar kraamverzorgster “Ze heeft mijn kraamtijd verpest”
Liselot (28) is een tijdje geleden bevallen van haar eerste kind. Ze had zich verheugd op haar kraamtijd, maar die pakte heel anders uit dan gedacht. Het klikte namelijk helemaal niet met de kraamverzorgster.
“Ik had enorm veel zin de kraamtijd. Van vriendinnen hoorde ik hoe speciaal het was, die allereerste week met je baby, lekker knuffelen en verwend worden door een lieve dame die voor je kwam zorgen. Mijn man heeft een drukke baan en kon geen extra vrije dagen opnemen, dus ik kon de hulp van een kraamhulp ook goed gebruiken. De bevalling verliep voorspoedig en ik zat echt op een roze wolk toen ik thuiskwam. En toen stapte ze binnen: Coby, een kordate vrouw van in de vijftig. Echt een akela. Ze begon direct te boel te dirigeren. Eerst vond ik dat nog wel fijn, maar ze was wel erg bazig. En mijn ideeën over de kraamweek waren heel anders dan die van haar.
LEES OOK: Waarom ik mijn vriend in wil ruilen voor de kraamverzorgster.
Modernistische lariekoek
Een baby heeft rust en regelmaat nodig, zei ze. Dus moest mijn dochter in haar eigen kamer slapen, meteen. Ik wilde haar juist zoveel mogelijk bij me houden en had me voorgenomen te gaan co-sleepen. Maar dat was allemaal modernistische lariekoek, volgens Coby. Zonder pardon pakte ze mijn kind uit mijn armen en legde haar boven in bed. Ik was zo verbouwereerd dat ik niet protesteerde. Misschien had ze wel gelijk, tenslotte was zij de kraamverzorgster en had ze jarenlange ervaring met pasgeboren baby’s. Wie was ik dan om haar tegen te spreken? De rest van de week ging het zo. Coby bepaalde hoe ik met mijn kind moest omgaan en wat ik zelf wel en niet mocht. Ik voelde me fysiek prima, maar Coby was onverbiddelijk en stuurde me steeds weer naar bed. Kraambezoek werd na een uur steevast resoluut de deur uit gegooid, ook al vond ik het juist gezellig als er mensen waren. Ik mocht mijn dochter niet zelf wassen of aankleden, dat deed Coby allemaal. En knuffelen mocht steeds ook maar kort, want anders zou het te druk voor haar zijn. Ik had het gevoel dat mijn kind niet van mij was, maar van Coby.
Vol in de hormonen
Als mijn man ‘s avonds thuis kwam deed ik mijn beklag, maar ook hij wilde er liever niets van zeggen. “Ze bedoelt het goed” zei hij dan, en “Over een paar dagen is ze toch weg.” Maar ondertussen was hij de hele dag op z’n werk en had ik een vreselijke kraamtijd. Ja, ik had natuurlijk ook zelf mijn mond open kunnen trekken, maar zo eenvoudig is dat niet als je een nieuwe moeder bent en nog vol in de hormonen zit. Normaliter ben ik best assertief, maar nu durfde ik ineens niet meer voor mezelf op te komen. Ik ging aan mezelf twijfelen: misschien snapte ik het inderdaad allemaal niet? Misschien was wat ik wilde inderdaad niet goed voor mijn dochter? Achteraf weet ik dat dat onzin is, maar toen, net bevallen en de hele dag alleen met zo’n dominante vrouw, kon ik gewoon niet meer helder denken. En ik wist ook niet dat je gewoon om een andere kraamverzorgster mag vragen als het niet klikt. Had ik dat maar wel geweten, dan had ik misschien nog een paar leuke dagen gehad.
Luister naar je gevoel
Nog steeds word ik er soms verdrietig van dat mijn kraamtijd zo gelopen is. Ik heb er echt een vervelende nasmaak aan overgehouden. Maar ik realiseer me inmiddels ook dat Coby het natuurlijk allemaal goed bedoelde. Zij deed wat haar het beste leek voor de baby en voor mij. We hadden alleen heel verschillende ideeën over wat dat was. Misschien is het ook het leeftijdsverschil, de dingen werden natuurlijk heel anders gedaan toen zij zelf kleine kinderen had. Bij het afscheid hebben we haar ook gewoon hartelijk bedankt en een bos bloemen gegeven. Tenslotte heeft ze wel haar best voor ons gedaan en je kunt veel van haar zeggen, maar ze wist wel van aanpakken. Inmiddels doe ik het allemaal lekker op mijn eigen manier en dat gaat prima. Als er nog een tweede komt, zal ik me niet meer zo laten overrompelen en gewoon aangeven wat ik wil. Dat is dus ook mijn tip aan alle nieuwe moeders: luister naar je eigen gevoel en wees niet bang om uit te spreken wat jij wilt. Jij bent de moeder, jij voelt het beste aan wat werkt voor jou en je kind. En kom je er toch niet uit met je kraamverzorgster, vraag dan om een andere. Niet om lullig te doen, maar omdat het wel om een heel speciale periode in je leven gaat. Die krijg je niet meer terug, dus daar mag je best voor op je strepen gaan staan. Het is jouw kind en jouw kraamtijd tenslotte. En daar moet je van kunnen genieten.”
LEES OOK: Als je man gek wordt van de kraamverzorgster.
