Babette: “Alles is wat slapper geworden”

De fotoserie van Me-to-We! We fotografeerden 12 van onze bezoekers met hun moederlijf. Babette (41) kreeg bekkeninstabiliteit tijdens de zwangerschap van dochter Zoe (15). Zes jaar later ging ze er, tegen doktersadvies in, nogmaals voor. Muna (9) werd geboren. “Met z’n drieën vormen we een eenheid.”

“Ik heb van alles geprobeerd om van mijn bekkeninstabiliteit af te komen: een man met een wichelroede kwam langs, ik slikte bepaalde vitaminen en uiteindelijk zocht ik mijn heil bij een osteopaat. Toen de dokter zei dat ik de rest van mijn zwangerschap plat moest liggen, wist ik niet wat me overkwam. Het was een heel vervelende tijd. Ik wilde van alles doen, maar mocht niks. Toch bleef ik positief ingesteld: alles gebeurt met een reden.

Vrij snel nadat Zoe geboren was, wist ik dat ik nog een kindje wilde. Volgens mij is het belangrijk om een broertje of zusje te hebben om tegenaan te zeuren als je je ouders helemaal zat bent. De artsen zeiden echter dat dat geen goed idee was. Gevaarlijk zelfs. Daardoor heeft het best een tijd geduurd voordat ik aan een tweede zwangerschap durfde te beginnen. Onder begeleiding van een osteopaat ben ik het avontuur aangegaan en met veel rust en heel goed op de signalen van mijn lijf letten ben ik er door gekomen: Muna was het resultaat.

Ik vind mijn lijf nog best oké. Alles is wat slapper geworden, mijn borsten hangen meer en mijn buikje is dikker. Maar ik begin de dag met twintig push ups en fiets vijftien kilometer naar mijn werk; ik blijf in beweging. Vroeger was ik een fanatieke sporter, dus ik hoef maar even wat te doen en het gaat weer de goede kant op met mijn figuur.

Als ik naar deze foto met mijn meiden kijk, valt me op dat we een enorme energie hebben onderling. We zijn alle drie individuen, maar ook zeker een eenheid. Sinds ik gescheiden ben van de vader van Zoe en Muna, merk ik dat de band met mijn beide dochters alleen maar hechter is geworden. Al kent het samenleven met een puber natuurlijk z’n ups en downs. Ik probeer de meiden zoveel mogelijk mee te geven dat ze hun eigen pad moeten kiezen in het leven. Het is goed als ze een brede kijk op de wereld ontwikkelen. Avontuur is belangrijk.”