9 x Annemieke had het zich toch zó goed voorgenomen…

Annemieke had allemaal goede ideeën. Daar is dus heel erg weinig van terecht gekomen. Haar baby is pas drie maanden, maar nu al zijn al haar goede voornemens volledig naar de knoppen.

Mijn baby zou nooit in de Maxi-Cosi slapen

Vergroeide babyruggetjes, onderontwikkelde spieren en ademhalingsproblemen door beknelde luchtwegen. Ik kende alle spookverhalen over de dramatische gevolgen van een te lange tijd in de Maxi-Cosi doorbrengen. Het autostoeltje zou bij ons dus, zoals het woord al zegt, alleen voor in de auto zijn. Heel jammer dat ze huilend wakker wordt zodra je aan die riempjes begint te sjorren, maar geen haar op m’n hoofd die eraan dacht mijn dochter op de plaats van bestemming ook maar een minuut langer in dat ding te laten zitten. Totdat ze krampjes kreeg. En bij de keuze tussen een van de pijn krijsende baby en een in de Maxi-Cosi slapende baby de keuze toch op het laatste viel.

Mijn baby zou vanaf dag 1 wasbare luiers aanhebben

Daarom had ik op Marktplaats allemaal wasbare pocketluiers gekocht. Met ongeveer 88 drukknoopjes per luier zodat je ze op verschillende standen kon zetten en dus ook voor pasgeboren baby’s kon gebruiken. Een betere wereld begint op dag 1! Power to the cloth diaper! Geen plastic aan de billetjes van mijn newborn! En meer van dat soort eco-leuzen. De kraamverzorgster keek me aan alsof ik achterlijk was en hield een wasbaar exemplaar voor de baby. Op de kleinste stand paste de luier precies – maar dan wel als gehele body-wrap, niet alleen om de billetjes. Nu is de baby drie maanden en ben ik behoorlijk gewend aan het comfort van wegwerpluiers… En wil ik echt meer vieze was creëren dan nodig? Nou nee. Maar ze past er bijna in en we hebben die dingen nu toch al en het is beter voor het milieu dus we gaan weer wasbaar proberen. Echt waar.

Mijn vriend en ik zouden alles eerlijk verdelen

Want we zijn toch allebei ouders? Dan doen we ook allebei al het werk. Hahaha. Als mama ben je dus automatisch de sigaar, weet ik nu. Helaas.

Ik zou de baby nooit alleen laten op het verschoonkussen

Nog geen seconde. Want het zou toch maar gebeuren dat ze zich omdraait en van de commode af valt. En dus verschoonden we de eerste acht dagen, onder toezicht van de kraamverzorgster, braaf alle luiers met één hand permanent op de baby geplakt. Maarja, daarna zagen we zelf ook wel in dat ze met twee weken echt nog niet om kon rollen. En wat doe je dan als loedermoeder als je baby alles onderplast vlak voordat je de nieuwe luier omdoet? Dan laat je haar even drie seconden alleen om schone hydrofiele doeken te pakken en bid je dat ze geen ver-ontwikkeld kind is dat met twee maanden al om kan rollen. Voordat je nu gelijk de kinderbescherming belt, vanaf het moment dat ze 12 weken werd, hebben we haar echt geen seconde meer alleen gelaten.

Mijn baby zou dus echt geen speen krijgen

Geen gezicht, zo’n stuk plastic in dat babymondje. Een speen, dat stond in mijn ogen symbool voor ouders die niet de moeite namen om te onderzoeken wat er met hun kind aan de hand was en dus maar zo’n ding erin douwden om de kleine krijser de mond te snoeren. Het duurde ongeveer drie weken voordat mijn visie 180˚ draaide. Een baby die heel erg graag wil zuigen tevreden houden, is geen doen zonder speen. In ieder geval niet als je je tepels heel wilt houden en je pink ook wel eens ergens anders wilt hebben dan permanent in een babymond.

Ik zou geen zeikerige moederslons worden

“Oh wat zwaar. Ik ben zo moehoehoe. Het is al 16u en ik loop nog steeds in een joggingbroek vol babykots omdat ik nog geen tijd gehad heb om te douchen.” Zeur, zeur zeur, enzovoorts. Not for me! Uh, wel dus.

Ik zou nooit in het bijzijn van mijn baby vloeken of schreeuwen

Vloeken in de buurt van je kind staat gewoon een beetje aso. En heeft als gevolg dat wanneer de dreumes eenmaal kan praten, hij/zij ook ‘fuck’ zegt als ‘ie z’n hoofd stoot in plaats van ‘oops’ of ‘gossie’. Niet heel charmant. Ik nam me daarom heilig voor de zen-heid zelve te zijn in het bijzijn van mijn dochter. Dit duurde nog geen dag. Knappe mama die het volhoudt de eerste week na de bevalling niet gillend de trekkende hechtingen/slapende man/tepelmolesterende baby/gehele wereld te vervloeken.

Ik zou 6 weken na de bevalling weer gaan sporten

Tjsa, hier kan ik kort over zijn: ‘6 maanden’ is misschien een realistischer voornemen. OK, laat ik mezelf niet voor de gek houden – ik ga voor ‘6 jaar’.

Ik zou niet debiel tegen mijn baby gaan praten

“Wil het oepiepoepiesnoepie nog een beetje lekkere yumyum mellekiemellekie?” En dan ook nog uitgesproken met zo’n belachelijk kinderstemmetje – om kotsneigingen van te krijgen. No fucking way dus dat ik dit zou gaan doen hè. Ik ben geen randdebiel en mijn baby leert gewoon ABN vanaf dag 1. Drie keer raden welke oepiepoepiesnoepie nu gevraagd wordt of ze nog een beetje lekkere yumyum mellekiemellekie wil of liever al slapieslapie wil doen in haar knuffeldepuffelbedje. Juist ja…

Annemieke kreeg de schrik van haar leven toen er zomaar twee streepjes op die test stonden. Met haar vriend K., baby Zoë en hond Dribbel (die naar alle kinderen onder de 10 gromt) woont ze in Spanje.

Lees ook: 15 Voornemens over het hebben van kinderen waar niks van terechtkomt