8 momenten die je vreselijk mist als je eenmaal kinderen hebt
Van sommige dingen weet je niet eens dat het afgebakende momenten zijn. Totdat je kinderen krijgt en beseft dat rustig op de wc zitten dus wél echt een moment is.
Ik wist pas wat ik had toen ik het niet meer had. Ofzo. Namelijk: in mijn eigen tempo allerlei dingen doen waarvan ik niet eens wist dat je ze ook níet in je eigen tempo kan doen. Dingen die ik tegenwoordig doe in het tempo van een baby en een peuter. Nogal grillig, onvoorspelbaar en gehaast dus.
1) Telefoneren
Ik probeer het nog wel eens, een gesprek te voeren met een vriendin terwijl de kinderen om me heen fladderen. Da’s niet zo’n succes. Terwijl iemand aan de andere kant van de lijn haar hart uitstort over de meest gevoelige levensperikelen, probeer ik geluidloos aan mijn baby en peuter duidelijk te maken dat ze elkaar niet mogen slaan, zichzelf héél even moeten vermaken zonder mij en geen pindakaas op de bank mogen smeren. Onmogelijk.
2) Afspraken maken en afzeggen zonder hemel en aarde te bewegen
Een dag voordat ik had afgesproken met een kinderloze vriendin om in een stad ver weg een dagje uit te gaan, appte ze: ‘Ik heb toch niet zo’n zin. We doen het een andere keer ok?’ GEEN ZIN? Weet je wel dat ik de peuter uit logeren heb gestuurd, de baby al weken aan het trainen ben om zonder paniekaanval bij de buren te spelen en ruzie heb gemaakt met mijn vriend omdat hij ook wat leuks wilde doen die dag en dat niet kon omdat jij en ik hebben afgesproken?? Hallo zeg. Je maakt maar zin.
3) Douchen, tandenpoetsen, aankleden
Rustig kunnen douchen zonder dat je bang bent dat er elk moment iemand begint te huilen, van de bank valt of de deur opentrekt. Steeds met een half oor ongerust luisteren of de kinderen veilig zijn, doucht niet bepaald ontspannen.
4) Naar de wc gaan
Rustig naar de wc gaan. Zie punt 3.
5) Naar buiten gaan zonder 35 handelingen te moeten verrichten
Weet je nog? De tijd dat je je jas aantrok, je schoenen aandeed en binnen 30 seconde buiten stond? Ik ook niet. Tegenwoordig trek ik een half uur uit om van één hoog op straat terecht te komen, met twee kinderen. Hoe lang ouders met meer dan twee kinderen er over doen? Of mensen die op 3 hoog wonen zonder lift? Ik wil het niet weten.
6) Een avondje uit met je geliefde
Ze kunnen natuurlijk uit logeren. Tenminste, als ze eenmaal doorslapen. Anders doe je het opa en oma ook niet aan om met een blèrende baby de nacht door te brengen. Of je huurt een oppas. Maar dat is ook zo wat. Waar het vroeger met één vraag beklonken was (‘Vanavond uit eten?’ ‘Ja leuk!’), moet er nu een heel apparaat aan regelingen in werking gesteld worden voordat je elkaar weer eens bij kaarslicht in de ogen kan kijken.
7) Wakker worden zonder meteen in opperste staat van paraatheid te zijn
Wakker worden en nog even liggen mijmeren. Of je nog even omdraaien en verder slapen. Haha! Echt niet dat dat nog kan. Meteen in volle vaart alle luiers verschonen, flesjes warm maken en boterhammen smeren is het nieuwe weekendgevoel.
8) Niet te hoeven stofzuigen na elke maaltijd
Vroeger, toen ik nog kinderloos was, zaten er alleen volwassenen aan tafel. Die waren behoorlijk netjes, achteraf gezien. Nu strooien vier handjes tijdens elke maaltijd alles wat ze te pakken krijgen uit over de vloer, de tafel, hun kinderstoel en zichzelf. Oftewel: afruimen is niet meer genoeg na de maaltijd. Stofzuigen is een vereiste. Zucht.
Lees ook: De hel die boodschappen doen met kinderen heet
