7 Redenen om te blijven werken als je moeder bent
Blijven werken als je moeder bent is niet altijd aantrekkelijk. Een kort verlof, kolven op de wc en salaris dat verdampt aan de kinderopvang. Dit zijn 7 redenen om het tóch te doen.
LEES OOK: Fulltime werken en een gezin. Hoe dan? Nou, zo dus!
Word je moeder, dan sta je voor de vraag of je blijft werken, of misschien minder gaat werken of er een periode lang volledig voor je kinderen wilt zijn. Misschien was het voor jou helemaal geen vraag, maar voor mij was het dat wel. Ik had toch geen kinderen gekregen om ze drie maanden later al naar de opvang te brengen? Bovendien is het in Nederland niet altijd even aantrekkelijk om te blijven werken. Kinderopvang is prijzig en peuterscholen zijn ook al niet gratis (zoals bijvoorbeeld in België wel het geval is). In mijn geval leverde het werk geen fluit op. Mijn boekhouder zei, toen hij na een half jaar moederschap en werk combineren mijn administratie eens bekeek: ‘Het is goedkoper als je stopt met werken.’ Mijn inkomsten gingen grotendeels op aan de kinderopvang. De luxe van een vaste oppasdag van opa of oma hebben wij nooit gekend. Wat meteen zorgde voor een extra struikelblok: je kind meerdere dagen per week afgeven aan volslagen onbekenden. Best een lastige afweging, maar toch ben ik altijd (parttime) blijven werken en daar heb ik vooralsnog geen spijt van. Dit waren voor mij de 7 redenen om het advies van mijn boekhouder in de wind te slaan en toch aan het werk te blijven.
- Je spreekt weer eens volwassenentaal.
Ik zing dolgraag kinderliedjes, daar niet van, maar wat een verademing vond ik het om na een paar maanden weer eens een normaal gesprek te kunnen voeren. Met volwassen collega’s. Die gewoon antwoord geven als je ze een vraag stelt. En niet om de haverklap in huilen uitbarsten. - Je drinkt warme koffie.
Vóór ik moeder werd had ik nooit door hoe ontspannen werken eigenlijk is. Het hangt waarschijnlijk van je baan af, maar in mijn geval betekende het de hele dag in dezelfde stoel achter een beeldscherm zitten en af en toe naar de koffieapparaat lopen, waarna ik die koffie warm kon opdrinken. - Werken maakt onafhankelijk.
Dit is persoonlijk, maar ik hou er niet van om volledig afhankelijk te zijn van iemand anders. Ik vond het al lastig dat ik mínder ging werken en dus ook minder kon bijdragen aan de gezamenlijke rekening. Het feit dat ik wel meer kon bijdragen aan het opgroeien van de kinderen compenseerde dat ongemak. Toch ben ik blij dat ik altijd een steentje bij ben blijven dragen en mezelf ben blijven ontwikkelen in andere dingen dan het moederschap. - Werken geeft energie.
Als je je werk graag doet, geeft werken energie. En die energie kun je dan weer doorgeven aan je kinderen. Ik heb groot respect voor de thuisblijfmoeder en soms benijd ik haar ook, maar ik weet ook dat ik horendol zou worden van fulltime voor de kinderen zorgen, hoe lief ik ze ook vind. Door te werken laad ik mezelf weer op en dat maakt mij tot een leukere moeder. - Je blijft meer in het leven staan.
Hoe leuk het ook is om veel tijd met je kinderen door te brengen, soms kan het ook eenzaam maken. Zeker als je meerdere kinderen hebt die nog niet naar school gaan, kom je niet altijd even makkelijk de deur uit. Ik heb werkdagen altijd een welkome afwisseling gevonden. Als ik heen en weer moet reizen, gebruik ik die tijd om appjes te sturen of telefoontjes te plegen – ben ik op dat vlak ook weer een beetje bij. - Je laat je kinderen zien dat werken leuk is.
Soms voel ik me schuldig als ik mijn kinderen alweer naar de opvang breng, maar tegelijkertijd vind ik dat ik ze een goed voorbeeld geef. Kinderen leren vooral van wat jij doet en niet van wat je ze vertelt. Door met plezier aan het werk te gaan, laat ik ze zien dat werken leuk is én dat ik doe wat me blij maakt. Dat is wat ik mijn kinderen ook gun: dat ze later iets doen wat ze vervulling geeft. Als dat thuisblijven is bij de kinderen, is dat ook goed trouwens. Als ze maar doen wat hen het gelukkigst maakt. - Je kinderen worden er sociale wezens van.
Nog even over de kinderopvang: wat een fantastische uitvinding is dat. Bij mij thuis hangen mijn peuters nog weleens de baby uit, komen ze op de opvang dan zijn het ineens wereldwijze minimensjes. Die zich over de kleintjes ontfermen, vriendjes en vriendinnetjes maken, ruzies beslechten, liedjes zingen waar ik nog nooit van heb gehoord en zelf naar de wc gaan. O, en dan heb ik het nog niet over de fantastische knutselwerkjes die ze van de opvang mee naar huis nemen. Daar kan ik thuis echt niet tegenop knutselen.
LEES OOK: De verschillen tussen werkende moeders en thuisblijfmoeders
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.
