5 grappige gedachtes van moeders in de supermarkt

Een snelle boodschap doen? Ha! Zodra je met kinderen een supermarkt binnenloopt, verandert dat lijstje van “brood, melk, appels” in een live-uitzending van Expeditie Robinson. Iedereen die denkt dat boodschappen doen saai is, heeft duidelijk nooit een peuter in een winkelwagen gehad. Hier zijn vijf gedachtes die elke moeder weleens heeft gehad tijdens zo’n chaotische supermarktavontuur.

1. “Waarom wilde ik dit ook alweer zélf doen?”

Op de parkeerplaats voelde je je nog onoverwinnelijk. Even snel een boodschapje doen met de kids. Hoe moeilijk kan het zijn? Spoiler alert: héél moeilijk.
Bij binnenkomst is het al raak. De peuter protesteert bij de winkelwagen (“Ik wil loooopen!”), de dreumes probeert zijn schoen te eten, en je twijfelt of je beter had kunnen wachten tot je partner thuiskwam. Maar nee, jij moest en zou multitasken.

2. “Zijn die koekjes écht nodig, of willen ze mijn ziel kopen?”

Je dacht slim te zijn door een lijstje te maken en alleen dát te halen. Maar toen kwamen jullie langs het koekjesschap. “Maaaama, kijk eens wat leuk!” roept je kleuter terwijl hij een pak Paw Patrol-koekjes vastklampt alsof zijn leven ervan afhangt.
Je hersenen draaien overuren. Als ik nee zeg, is dit het begin van een epische meltdown. Maar als ik ja zeg, eet ik straks zelf die hele doos leeg als compensatie voor mijn gebrek aan ruggengraat. Wat is slechter: schuldgevoel of keihard krijsen?

3. “Wie verzint dat snoep altijd bij de kassa ligt?!”

Serieus, wát voor sadist heeft dat bedacht? Precies wanneer je denkt dat je de finish hebt gehaald, staan je kinderen oog in oog met een muur van lolly’s en chocoladerepen.
Je hoort jezelf zeggen: “Nee, schat, we hebben nog chocola thuis.” Maar dat thuis is niet hier, en dat argument maakt blijkbaar weinig indruk. Ondertussen staan andere klanten je medelijdend (of geërgerd) aan te kijken terwijl je probeert te onderhandelen over een pakje rozijnen.

4. “Waarom zijn bananen altijd zó belangrijk?”

Er is altijd iets met bananen. Ze zijn te groen, te geel, te zacht, te krom (ja, écht). Je peuter heeft ineens een uitgesproken mening over fruit, alsof hij z’n hele leven al bananenkeurmeester is.
En net als je denkt dat je de perfecte tros hebt gevonden, laat je dreumes hem op de grond vallen. Waarom zijn bananen überhaupt nog een ding? Niemand eet ze ooit op vóór ze bruin worden.

5. “Wat denken die mensen wel niet?”

Je kind heeft net besloten dat liggen op de grond een betere strategie is dan lopen, terwijl jij wanhopig probeert je boodschappentas niet te laten exploderen. De ene voorbijganger kijkt je bemoedigend aan (oftewel: “Sterkte, ik snap je”), terwijl een andere je kind opvoedkundige adviezen wil toeschreeuwen.
In je hoofd fantaseer je over een winkel voor ouders, zonder oordeel en met gratis wijn bij de uitgang. Hoe lekker zou dat zijn?

Eindstand

Je duwt de kar met je boodschappen naar de auto en voelt je alsof je de marathon van New York hebt gewonnen. Ja, het zweet staat op je rug en ja, je bent die pakken yoghurt vergeten, maar je bent eruit gekomen zonder (te veel) publiekelijk gezichtsverlies. En dat, lieve mama, is al een overwinning op zich.

Morgen weer? Liever niet. Maar voor nu: diepe buiging voor jou, supermarkt-survivor!