25 Dingen die Esmay zwaar vindt aan het eerste jaar

Op straat kijkt iedereen vertederd naar Esmay’s baby’tje. Zeker als hij zijn berenmutsje op heeft. Zij is nog veel gekker op hem, maar vindt het eerste jaar zo onwijs zwaar.

Over mijn oudste heb ik weleens gezegd: het eerste jaar hadden ze van mij mogen overslaan. Mensen keken me aan alsof ik hem zojuist dood had gewenst. Oeps. Verkeerd publiek. Ik ben gek op mijn kinderen, maar dat eerste jaar vind ik zo allejezus zwaar. Waarom dan, vroeg mijn zus die nog geen kinderen heeft. Nou, bijvoorbeeld hierom:

Lees ook: 50 Dingen die je na het eerste jaar overleefd en voor elkaar gekregen hebt.

1. Omdat hij niet kan praten.
   Omdat hij me dingen duidelijk probeert te maken en ik echt geen idee heb wat hij bedoelt. En dat ik me daardoor dan een slechte moeder voel.
2. Het niet-slapen.
   Eigenlijk moet deze met stip op nummer één. Mijn kinderen slapen het eerste jaar niet. Standaard. Nou ja, 3 uurtjes achter elkaar max.
3. Dat iedereen vindt dat ze wel horen te slapen.
   Van je schoonmoeder tot het consultatiebureau. Ja, word je dan weer onzeker van. Voel je je weer een slechte moeder. Bleh!
4. Het inleveren.
   Van je vrijheid vooral. Ik dacht altijd: die neem ik gewoon mee wanneer ik met een vriendin afspreek. Lukt niet. Niet bij mij in ieder geval. Dan lukt het nog niet eens om elkaar normaal te groeten. Laat staan je relatieproblemen uitgebreid te bespreken.
5. Dat je haar altijd kut zit dat eerste jaar.
   Omdat je geen tijd hebt om het te wassen, laat staan er een fohn of stijltang doorheen te halen.
6. Ja, die relatieproblemen.
   In het eerste jaar met een baby vind ik mijn relatie meer op een samenwerkingsverband lijken dan hartstochtelijke liefde.
7. En dat die vent van je door al dat nachtelijke geblèr heen slaapt.
   Dat is ook niet goed voor je relatie. Dat je zelf zo moe bent dat je hem dat niet meer gunt, maar het je woest maakt.
8. Dat je tieten lekken.
   En dat je daar dan van die vieze maandverbandjes voor lekkende tieten voor hebt. En dat dat alle seksuele associaties die je ooit met borsten had, totaal wegneemt. Tot een nulpunt brengt. Of daaronder.
9. Dat doorlekken nog gênanter is.
   Met twee van die donkere vlekken in je kleren.
10. Het gaat 24 uur per etmaal door.
    Mijn oudste leg ik om 7 uur op bed en die meldt zich de volgende dag om half 7 weer. Heerlijk. Daardoor heb ik in ieder geval ‘s avonds wat tijd voor mezelf. Dat is met een baby, woetsj, meteen van tafel geveegd. Dan heb je altijd dienst.
11. Die eerste paar keer borstvoeding.
    Dat doet retezeer. Bij mij wordt het daarna gelukkig snel beter, al hoor ik dat het bij sommige vrouwen pijnlijk blijft. Au!
12. Dat je altijd bang bent dat ze doodgaan.
    Of ben ik nu de enige? Als mijn zoontje erg lang slaapt – voor zijn doen – ga ik toch effe kijken. Als hij zich verslikt in zijn brood, vrees ik meteen dat hij erin blijft. En dan heb ik alles voor niks doorstaan!
13. Het huilen.
    Echt, ik haaaat huilen. Ik kan er niet tegen. Ik krijg er kippenvel van. Als het één minuut duurt, ben ik ervan overtuigd dat zeker een kwartier was. Gewoon omdat het zo’n marteling is.
14. Het dragen.
    Of dat nou in een draagzak is of op mijn heup, ik vind dat zwaar. Mijn kind wil het liefst de hele dag in mijn armen. Ik heb zulke spierballen. Bij vlagen snuif ik zijn geur op en geniet ervan, heel vaak ook vind ik het vooral heel vermoeiend.
15. Dat er altijd vlekken in je kleren zitten.
    Meestal spuugvlekken.
16. Die fucking tandjes.
    Je voelt de bulten door het tandvlees duwen en je kunt niks doen. Ja, een zetpil erin. Maar die van mij blèren daar gewoon doorheen wanneer er wat door te komen staat.
17. Die Maxi-Cosi is zo zwaar.
    Ik heb serieus op beide armen wel eens bloeduitstortingen gehad van het tillen van dat kloteding.
18. Dat iedereen in dat eerste jaar iets vindt.
    En dat je je gedwongen voelt een opvoedstijl te kiezen. Ben je een attached parent of geloof je in uithuilen? Weet ik veel! Laat me met rust.
19. Rust, reinheid en regelmaat.
    Ben ik normaal niet zo van en vind ik ook fucking saai. Maar ja, die baby. Die vindt dat fijn. Dus blijven we vanmiddag maar weer thuis. Gaaapp.
20. Dat je overal om jankt.
    Omdat je moe bent, door de hormonen. Of omdat je kind ook zoveel huilt dat je gewoon maar meedoet.
21. De hele tijd dat schuldgevoel.
    Omdat je ‘m bij de crèche brengt, omdat je weer gaat werken, omdat je gewoon even geen puf hebt. De hele tijd. Zó irritant.
22. Dat je tussen al die gekkigheid door nog je bekkenbodemspieren moet trainen, omdat je anders in je broek gaat piesen.
23. Voedingsbeha’s.
    Waarom zijn die altijd zo lelijk? Dat kun je een kersverse moeder toch niet aandoen?
24. Dat je kind overdag urenlang slaapt.
    En dan ‘s nachts de hele boel op stelten zet.
25. Dat je zo vaak om 4 uur zoveel of 5 uur zoveel beneden zit met je baby en er dan niks op tv is.
    Alleen maar geile advertenties of tekst tv met het laatste nieuws. Wat allebei niet echt aansluit bij je huidige belevingswereld.

Lees ook: Dit zijn de grootste fabels over het eerste jaar ouderschap.