15 Dingen die het moederschap een STUK lichter maken (Check punt 11! Wist je dat al?)

Het moederschap is een taak vol uitdagingen. Je loopt iedere dag weer tegen situaties aan waarvan je denkt: ‘hoe ga ik dít nou weer tackelen?!’ Eigenlijk is het 18 jaar troubleshooten en gewoon maar hopen dat het goed komt. Gelukkig zijn er een aantal hulpmiddelen uitgevonden die het leed net ietsje verzachten. Ik dank God op mijn blote knieën dat ik in de 21ste eeuw moeder ben geworden. Want stel je voor dat we het zonder deze dingen hadden moeten doen:

Lees ook: Zo ziet de dag van een jonge moeder eruit (voor 9 uur ‘s ochtends).

1. Speenkoorden. Zodat je dus niet op de snelweg zes keer een snoekduik naar de achterbank hoeft te nemen omdat dat je baby dat kreng weer eens uit z’n bevallige bekje heeft laten glibberen en het vervolgens natuurlijk op een oorverdovend brullen zet.
2. Muziekmobiles met een speeltijd van een half uur. Zo heerlijk dat je niet iedere vijf minuten dat ding moet gaan staan opwinden (omdat je kind natuurlijk stante pede begint te gillen zodra ‘Twinkle Twinkle Little Star’ abrupt in de kiem gesmoord wordt).
3. Alle wegwerpartikelen. Luiers, commode-overdekhoezen, plastic slabbetjes, heerlijk. Kan zo de prullenbak in als de korsten eraan beginnen te kleven, dus geen frustraties over hardnekkige gele vlekken als ze voor de zesde keer uit de wasmachine komen. Respect voor alle moeders die aan katoen-luieren doen, maar mijn ding is het gewoon niet.
4. Overslagtruitjes. Het heeft dus een heel kind geduurd voor ik door had dat die bestonden. Bij mijn zoon heb ik steeds gillend die piepkleine pakjes over zijn koppie proberen te trekken, bang om iets voorgoed te beschadigen. Zo’n opluchting om er bij mijn dochter achter te komen dat dat dus ook handiger kon.
5. De iPad. Ja natuurlijk, ik had me voorgenomen dat mijn kinderen altijd alleen maar met houten trekeenden zouden spelen. En echt, ik heb dat ook een aanzienlijke tijd volgehouden (tot groot chagrijn van mijn kinderen trouwens). Maar inmiddels ben ik overstag en ik vind het de hemel op aarde, dat apparaat. Eindelijk rustig koken.
6. Sophie de Giraffe. Een rubberen kauwgiraffe voor de tandenkrijgende baby. In de VS hoorde je er als baby echt niet bij als je geen afgekloven Sophie in je Bugaboo had liggen. Ik snapte eerst de appeal niet zo, maar toen we er eentje cadeau kregen zette ook mijn zoon er laaiend enthousiast zijn opkomende tanden in. Sophietje heeft ons door heel wat helse nachten heen gesleept. Ik draag haar nu dan ook een warm hart toe.
7. Ketchup. De familie Heinz verdient wat mij betreft een standbeeld. In tijden van hongerstaking is ‘ketsjoep’ het enige dat mijn kinderen nog aan het eten krijgt. Nee, het zal niet heel verantwoord (en inderdaad, ontzettend Amerikaans) zijn, maar ik denk dan maar: whatever works. En trouwens, ketchup is toch van tomaten? Dus dat tel ik dan als groenten.
8. Koffie. Omdat cafeïne de enige reden is dat het leven, na de zoveelste doorwaakte nacht, nog een klein beetje zin heeft.
9. Oordoppen. Het liefst van die kneedbare, die je echt zo lekker diep naar binnen kunt duwen. De gelukzalige stilte die zich dan meester van je maakt is bijna beter dan een orgasme. Vooral vlak voor het slapengaan, als je weet dat het die nacht ‘zijn beurt’ is en je je uitgebreid onder je dekbed nestelt.
10. Frozen. Echt, ik begrijp niet eens meer hoe ik het zonder die film heb overleefd de eerste drie jaar van mijn moederschap. Frozen is crack voor kinderen. Zodra de eerste sneeuwvlokken over het scherm dwarrelen zitten ze als apathisch kwijlende junks voor dat scherm. Zalig, iedere dag maar liefst 108 héle minuten serene rust.
11. Bubbeltjesplastic. Vergeet alle Duplo, Loomarmbandjes en NERF-pistolen, bubblewrap is de shit. Echt waar. Ze zijn zo drie uur bezig met die bubbeltjes poppen en daarna zijn ze zo uitgeput dat je ze gelijk in bed kunt leggen. Wel er altijd bij blijven natuurlijk, maar dat kan heel prima met een tijdschrift op de bank.
12. Plastic servies. Omdat dat bord met gepureerde worteltjes gegarandeerd minstens één keer per maaltijd op de grond dondert. En het nogal zonde is om er in twee weken je hele Wedgewood collectie doorheen te jagen, alleen omdat je baby zijn motoriek nog niet onder controle heeft.
13. De babyhangmat. Want dat is zeg maar een soort buitenboordbaarmoeder. Gooi er een schapenvachtje in en je hebt na de bevalling nog eens negen maanden geen omkijken naar dat kind. Kun jij rustig ontzwangeren.
14. De Swaddle Me inbakerdoek. De koning onder de inbakersystemen, wat mij betreft. Want: met klittenband voor extra fixatie. Het was de enige dwangbuis waaruit mijn zoon niet wist te ontsnappen. Toen hij eruit groeide heb ik even stilletjes gehuild.
15. Facebook. Omdat daar dus allemaal vermoeide en gefrustreerde moeders zoals jij op zitten, die met elkaar allerlei groepjes zijn begonnen om in te klagen. Als je geluk hebt kun je je aansluiten bij een leuke met kinderen in dezelfde leeftijd. Je hoeft nooit meer de deur uit, kunt jaren in je huispak op de bank hangen met een cappuccino en toch een enorm sociaal leven hebben. Ideaal.

Lees ook: Waarom ik jaloers ben op ouders van grotere kinderen.

Vala van den Boomen

Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.