13 dingen die me ECHT niet meer kunnen schelen
Och, als je toch nadenkt over wat je tien jaar geleden allemaal erg vond, waarover je je opwond of wat je een nacht piekeren kostte..Als je een paar jaar moeder bent, gaat het je allemaal een stuk minder uitmaken.
Gewoonweg omdat je de energie er niet meer voor hebt. Vroeger, pré-kind, kon ik na een avondje drankjes drinken met vrienden die hele avond uitpluizen op uitspraken die eventueel beledigend voor mij konden zijn. Vroeger, pré-kind, vond ik het heel erg als ik een aanmaning kreeg van de tandarts omdat ik vergeten was zijn rekening te betalen (ik ben van nature nogal punctueel). Vroeger, pré-kind, kon ik echt heel pissig op mijn man worden als hij de vuilnisbak niet geleegd had.
Lees ook: 31 waarheden over het moederschap die niemand je nog heeft verteld
Tegenwoordig merk ik dat dingen veel makkelijker van me afglijden. Er gebeurt zoveel in deze tijden; hard werken, kinderen, partner, kinderen, sporten, hobby’s…tsja, dat is toch wel wat anders dan student zijn en tussen het feestjes vieren door ook nog een beetje studeren en verder alle tijd van de wereld hebben om je druk te maken over twintigersdilemma’s (ja, ik weet het: er bestaan ook dertigersdilemma’s, maar volgens mij niet onder mensen met kinderen). Het is gewoon een kwestie van prioriteiten stellen: of je laat je helemaal gek maken door allerlei kleine dingen waarover je je kunt opwinden of je kiest ervoor om je emoties een beetje af te vlakken. Echt hoor, dat is enorm relaxed!
Maar goed. Ik zal jullie eens een lijstje optikken van dingen die me echt geen fuck meer uitmaken:
- Dat ik niet jong en hip meer ben
Een paar jaar geleden had ik nog de neiging om mee te doen met het clubje vriendinnen dat nog geen kind had en stond te hupsen in hippe clubs, nu heb ik dat opgegeven. Een goede avond uit is voor mij tegenwoordig Netflix en dat is prima! - Dat mijn kind alleen pasta en een cordonbleu eet
Ik heb van alles geprobeerd, maar meneer weigert. En nee, ik wil hem niet zonder eten naar bed sturen. Er komt vast een tijd dat hij nieuwsgierig wordt naar ander voedsel - Dat ik niet altijd aardig ben
Wat een vermoeiend iets is dat toch jarenlang geweest. Naar iedereen glimlachen uit angst ruzie te krijgen. Tegenwoordig durf ik te allen tijde te zeggen wat ik vind zelfs als dat een moeilijk gesprek wordt. Ik ga me niet meer in rare bochten wringen. - Dat mijn huis er niet uitziet als in de Vogue Living
Het gaat gewoon niet gebeuren. Die kunstige hipheid gemimed met artistieke vintage vondsten. Lekker eigen en designerig met een casual look. Mijn nieuwe bank is namelijk binnen twee weken kapotgekrabt door de kat, de versgestucte muren zitten onder de butsen door een terrorpeuter en ik neem me altijd voor om een rommelig gestylede fotoband van familiefoto’s en vriendenfoto’s te maken, maar dan zit ik toch plots weer te netflixen. - Dat mijn man een andere mening is toegedaan over de opvoeding dan ik
Reinier en ik hebben er uren en uren over gesproken, maar in the end zijn we nu eenmaal verschillende personen. Hij doet het op zijn manier met Dex, ik op de mijne en dat is voor mijn zoon duidelijk genoeg. - Mezelf vergelijken met anderen
Hier was ik de allerbeste in. “Maar zij kan dat beter?” of “Dit zal ik noot bereiken, wuuuhuuuhuu” en later qua kind “waarom praat haar kind al wel en de mijne niet?” Verspilde energie. Ik doe het niet meer. - Dat ik de boel niet op orde heb
Mijn financiën, mijn pensioen, mijn fotoboeken, mijn klerenkast, het speelgoed van Dex, mijn vriendschappen, mijn huis…er is altijd zoveel te doen en ik kan me er ook elke dag druk over maken, maar i don’t care anymore. - Dat ik niet modieus ben
Eigenlijk heb ik mijn hele leven modieus en hip willen zijn, maar dat lukte nooit echt. Ik ben er te middenmoterig voor en dat is prima. - Dat ik vrienden afzeg om op de bank te hangen
Vroeger verzon ik dan een smoes, tegenwoordig zeg ik gewoon waar het op staat. ‘Sorry, ik ben te moe, ander keertje maar!’ - Dat ik of mijn kind bingewatchen
Ik voelde me altijd schuldig als ik vier uur lang series zat te kijken en ook als ik mijn kind blootstelde aan meer dan twee Mickey Mouse Clubhouses, maar dat is voorbij. Tuurlijk, je moet niet elke dag hele dagen zo doorbrengen, maar dat je af en toe lekker verzinkt in entertainment-kijken is gewoon heerlijk en moet zonder schuld en schaamte kunnen. - Dat iedereen de mooiste foto’s op Facebook zet
Want ik trapte erin. In die gezellige gezinstafereeltjes en dertigers die nog steeds staan te hossen op de dansvloer maar dan nu met een glas dure champagne in hun handen. Inmiddels weet ik dat die schattig lachende peuter net voordat de foto genomen werd nog een woedeaanval gehad kan hebben en dat die hossende dertigers een uur lang voor de spiegel hebben gestaan om hun wallen weg te plamuren, omdat ze zo moehoehoehoe zijn.
- Gedoe
Dat de ene vriendin de andere vriendin niet meer kan luchten. Dat je weer rood staat. Dat je man maar blijft praten over of hij een nieuwe baan zal zoeken, maar dat hij twijfelt. Dat je familie en je schoonfamilie beiden op eerste kerstdag met jullie willen eten. You just don’t care.
Lees ook: Weg met die perfecte moeders. Vanaf nu zijn we Bad Moms (nou ja, af en toe)