12 dingen waarvoor je tegenwoordig een strategie nodig hebt
Je koffie warm drinken, of koken, of even bellen – sinds je een kind hebt vereisen deze en nog veel meer heel normale dingen een ware strategie.
Lees ook: 21 Dingen die je leert tijdens het eerste jaar ouderschap
1. Koffiedrinken. Warm, dan
Je begrijpt nu niet meer zo goed waarom je het je nooit hebt gerealiseerd, maar pas nu je een kind hebt, zie je de oneindige luxe in van warme koffie. Niemand weet namelijk precies waarom, maar er bestaat een ongeschreven kinderwet dat ze altijd net beginnen te huilen / poepen / vallen / slaan als je koffie / thee / iets anders wat koud niet te hachelen is net op drinktemperatuur is. Om het over de peuter in de ‘ik óóóóóók’-fase maar niet te hebben, want die flipt al bij het zien van je kopje.
2. Schoonmaken
Jij mag er dan een pesthekel aan hebben, je kind is toevallig wel erg gefascineerd door emmers met sop en schoonmaakdoekjes en zal derhalve eisen deel te mogen uitmaken van het huishoud-proces. Tenzij het kind in kwestie acht-plus is en daadwerkelijk een zinnige bijdrage kan leveren, of je het leuk vindt om je halve dag eraan op te offeren, is het dus zaak dit pedagogisch verantwoord op te lossen met een combinatie met afleiding en uitleg dan wel de junior met de iPad naar de bank te sturen, waarbij die laatste strategie de meeste kans van de slagen heeft als je tenminste weet te voorkomen dat je zelf wordt gezien want tegen een emmer met echt water kan zelfs Brandweerman Sam niet op.
3. Douchen
Of je doet het als de kinderen nog slapen, maar dan moet je om zes uur op. Of ’s avonds, maar dan is het de vraag hoe je ’s ochtends in vredesnaam enigszins wakker wordt. Of je probeert het terwijl de kinderen wakker zijn, maar dan is het de vraag hoe je gaat voorkomen dat het een grote huilpartij / ravage wordt. Kortom, douchen – vroeger iets wat je zomaar zonder nadenken deed als het je uitkwam – is een ingewikkelde missie geworden. En dan wil je je eigenlijk ook nog aankleden. Ja, je weet het, je verlangt een hoop luxe.
4. Bellen
Op zichzelf probeer je sowieso te voorkomen dat je instanties / werkmensen / andere officiële aangelegenheden moet bellen als je met je kinderen bent, maar je komt er niet altijd onderuit, want “ja, nee, wij zijn alleen bereikbaar op woensdagmiddag van halfdrie tot drie” en dus probeer je van alles te plannen met slaapjes en flesjes en speelgoed en tablets maar het eindigt er altijd mee dat je op de gang staat met de deur dicht terwijl er aan de andere kant daarvan doordringend gehuil klinkt.
5. Stiekem chocola eten
Natuurlijk vertel je je kind met de grootst mogelijke overtuigingskracht dat de banaan die je hem voorschotelt het allergrootste genot op aarde is, maar zelf word je de halve dag al aangetrokken door die reep Tony Chocolonely die vanuit de voorraadkast naar je ligt te lonken. En die je niet wilt delen om verschillende redenen waarvan de suikerinname van je kind er ook zeker een is. Dus smokkel je de reep mee naar de keuken en hoopt dat je kind zich lang genoeg rustig houdt zodat jij je door minstens de helft van de chocola heen kunt werken voordat het welbekende ‘MAMA??!!!’ klinkt.
6. De deur uit gaan
Er was een tijd dat je alleen je tas pakte, en je sleutels, en weg was je. Die tijd ligt alleen wel ver achter je. Tegenwoordig moet je met militaire precisie zorgen voor een luiertas met voldoende kleren, spenen, voedingen, nog meer kleren en nog meer spenen, en moet je ongeveer zes uur van tevoren beginnen met het inladen van de auto om uiteindelijk toch altijd nog te laat te komen aangezien het een regel is dat kinderen zichzelf onderpoepen dan wel -spugen als je daar echt zó geen tijd voor hebt.
7. Koken
Het zal wel evolutionair bepaald zijn dat een kind dat iets eetbaars in het vizier krijgt meteen onbedaarlijk begint te schreeuwen, maar echt handig is dat nou niet als je net van plan was te gaan koken, maar in plaats daarvan af en aan moet rennen met soepstengels want een ongebakken courgette bij je kind naar binnen schuiven is ook weer zo wat. Daarna is het zaak om Olympisch snel wat voer te snijden, hakken, koken, bakken, of wat je er ook mee van plan was, dat op een bord te kieperen en te serveren voordat de soepstengel op is, tenzij je het leuk vindt dat er een of meerdere junioren aan je been hangen te jengelen terwijl je kookt, maar dat vindt niemand.
8. De hond uitlaten
Wie geen hond heeft moet maar even doorlezen bij punt 9. Wie wel een hond heeft, moet zich elke dag in een bocht of tien wurmen om het arme beest aan een enigszins acceptabele hoeveelheid beweging te laten komen. De truc is vroeg opstaan en de gok nemen dat je kinderen lang genoeg slapen, zodat je zeker twee hele minuten kunt wandelen voordat je aandacht in beslag wordt genomen door aankleden, boterhammen smeren en zeer belangrijke zaken als het zoeken van dat ene ^$!)&$-duplodingetje dat al zes weken kwijt is, maar nu ineens van levensbelang blijkt te zijn. Of je moet echt elke wandeling van de dag gezellig samen met je kind willen maken, zodat je zeker weet dat je aan het eind van de dag in elk geval nergens anders aan toe bent gekomen.
9. Even op de computer
Mocht je toevallig een peuter met ijzeren discipline hebben, dan kun je hem/haar natuurlijk achter de iPad parkeren om zelf je hele fotoarchief te gaan opruimen, maar de gemiddelde minderjarige trekt het over het algemeen slecht als jij heel even iets essentieels op de computer moet doen, zoals een mail beantwoorden waarvan je je ineens met een lichte hartaanval realiseerde dat die al een week geleden beantwoord had moeten zijn. Dus moet je zowel de iPad inzetten als iets eetbaars en vervolgens ongezien naar boven sluipen om daar zo geruisloos mogelijk aan de slag te gaan want zodra je kind er lucht van krijgt dat je iets voor jezelf aan het doen bent, gaat doorgaans het alarm af.
10. Boodschappen doen
Vroeger ging het zo: je ging de supermarkt binnen, mikte alleen dingen in je wagentje die je nodig had en moest bij de kassa lang of kort wachten maar dat maakte niet echt uit. Dan pakte je de hele boel in en ging je weer naar huis. Heerlijke eenvoud waar je tegenwoordig met grote regelmaat naar terug verlangt. Nu vereist een tripje naar de supermarkt de juiste timing (ga nooit, wij herhalen: NOOIT, boodschappen doen met hongerige dan wel vermoeide kinderen, tenzij je toevallig heel erg gelukkig wordt van flippende junioren) en routeplanning (of je moet het erg leuk vinden om in een ellenlange discussie over de aanschaf van snoepbanaantjes te belanden, geheel volgens de kinderregel zien = willen) en wie weleens met krijsende kinderen in een veel te lange kassarij heeft gestaan, gaat nooit meer tijdens het spitsuur naar de winkel.
11. Naar de wc
Sinds zo’n beetje elke minuut van je dag wordt ingenomen door je kind, ben je zelf een paar plekken opgeschoven op op je eigen prioriteitenlijst. Zo douche je in minder dan een minuut (zie vooral ook punt 3), föhnt je haar alleen op feestdagen, ontbijt met een snelle boterham terwijl je de vaatwasser uitruimt en nog zes dingen tegelijk doet en als je moet plassen, moet je minstens twee uur wachten tot de gelegenheid zich voordoet dat er geen kind zit te schreeuwen / poepen / iets levensgevaarlijks doet. En dan nog moet je snel zijn, want binnen twee seconden ramt er altijd wel eentje op de deur.
12. WhatsAppen
Alleen kinderloze vrienden vragen zich nog verwonderd af waarom je altijd zo laat op je app’jes reageert, zij die in dezelfde situatie zitten weten allang dat subiet op een app-bericht reageren een luxe uit lang vervlogen tijden is. Want je moet a, je ongezien je telefoon kunnen toe-eigenen zonder te belanden in een bloedige discussie wie er meer recht op heeft en b, lang genoeg de tijd hebben om een bericht te lezen én iets terug te typen. En die zeldzame situatie doet zich ongeveer een half keer per dag voor.
Lees ook: De 39 dingen die je denkt als je met de kinderen boodschappen doet