12 Dingen die echt super onhandig zijn aan kinderen
Kinderen zijn natuurlijk geweldig, maar ook, nou ja, niet echt gebruiksvriendelijk. Gelukkig maar, want anders hadden we wel een Tamagotchi genomen. Maar toch kan Janneke zich erover blijven verbazen, deze 12 eigenschappen van kleine kinderen die echt super onhandig zijn.
O, wat zijn kinderen toch leuk. En onhandig. Misschien gaan die twee wel hand in hand. Zijn ze ineens niet meer leuk als ze altijd doen wat jij wilt. Sterker nog, die kans lijkt mij aanzienlijk. Niemand zit immers te wachten op neurotische ja-knikkers die als ze vier maanden zijn al met mes en vork eten. Maar dat je de hele dag als een soort verlengstuk van je kind fungeert omdat alles anders in het honderd loopt, dat is dan wel weer het andere uiterste. Want man o man, wat zijn sommige eigenschappen van kinderen toch onhandig. Bijvoorbeeld:
Lees ook: 12 Onwijs burgerlijke dingen die je overkomen als je moeder bent.
- Dat ze zonder gebruiksaanwijzing geboren worden. Want hoe handig zou dat zijn, als ze geboren werden met een briefje in hun hand, waarop stond hoeveel melk ze precies blieften, op welk tijdstip en van welk merk/tiet en hoe lang ze wanneer wensten te slapen.
- Dat ze niet meteen kunnen praten. Dat zou ook al een hoop oplossen. Gewoon: hoi mama, ik heb honger en ik weiger de komende maanden de tiet, dus sla dat hele borstvoedingsgedoe maar over en doe mij maar een fles, ik ben de moeilijkste niet.
- Dat ze niet meteen kunnen lopen. Gewoon, net als een girafje, om maar een diersoort te noemen. Oké, de eerste stapjes zijn wat wankel, maar dat zien we dan door de vingers.
- Of in een buideltje passen. Dat heeft dan weer meer met ons te maken. Waarom hebben wij geen buidel, net als kangoeroes? Lijkt mij ontzettend handig. Wel eentje die na verloop van tijd weer vanzelf verdwijnt uit esthetisch oogpunt. Scheelt een hoop geknoop en dan kan het hele beroep van draagdoekconsulent ook meteen worden afgeschaft. Best een nuttig vak, maar dat woord kan gewoon echt niet.
- Dat ze niet binnen een paar weken zindelijk zijn. Zoals jonge poesjes bijvoorbeeld. Hoe moeilijk kan het zijn als je de natuur bent om een paar eigenschappen van jonge poesjes te verwerken in de menssoort? Als we dan toch bezig zijn: jonge poesjes kunnen zichzelf wassen. Just saying.
- Dat hun natuurlijke voorkeur uitgaat naar koekjes in plaats van broccoli. Waarom kon dat niet andersom zijn? Wat voert die natuur toch in haar smiezen?
- Dat ze alles in hun mond stoppen. En dan bedoel ik dus niet broccoli, maar wel aarde, schoenzolen, kattenbrokjes, vaatwasmachinetabletten en konijnenkeutels. Wat wij er dan allemaal weer uit mogen peuteren. Ik zou zeggen: even eraan ruiken is ook al een hele verkenningstocht en dat reukorgaan moet ook ontwikkeld worden, of niet soms?
- En spaghetti bolo hun lievelingseten is. Als ik dan toch iets mag verzinnen wat mij handiger had geleken, dan zeg ik: spaghetti carbonara. Omdat ik liever kleertjes vol met witte dan vol met rode vlekken sta uit te wassen.
- Dat ze alleen blijven zitten als je ze insnoert of in de houdgreep houdt. Want anders rollen ze van de commode, staan ze te stunten in hun kinderstoel, of stuiteren ze uit het fietszitje. Waarom A. begrijpen ze niet dat dat niet handig is, en B. zijn er nog steeds geen riempjes uitgevonden die je wel in een handomdraai dicht klikt, met twee vingers in je neus en drie kinderen onder je arm?
- Dat ze een nee-fase hebben. Waarom geen ja-fase? Lijkt mij ook heel leerzaam.
- Dat ze alleen willen spelen met dingen die geen speelgoed zijn. Ik maar duur speelgoed aanschaffen en waar spelen ze mee? De afstandsbediening, de laptoplader, de huissleutels, het stopcontact en het pak billendoekjes. De dag dat Fisher Price een pak billendoekjes ontwerpt dat net zo fascinerend is als een echt pak, spring ik een gat in de lucht.
- Dat ze de hele dag door spullen door je huis verplaatsen. Weet je wat mij pas handig lijkt? Als ze de hele dag door zouden opruimen. Maar ja, dat is dan zeker weer te veel gevraagd.
Lees ook: 15 Redenen waarom onze kinderen slimmer zijn dan wij.
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.