12 Dingen die ik niet geloofde toen ik net moeder was
Als je moeder wordt, staat je wereld nogal op z’n kop. En als je dan middenin de flesjes zit, en chronisch slaapgebrek, en de tunnelvisie geheel gericht op de verzorging van je baby, kun je je met je watten in je kop amper voorstellen dat het leven er ooit weer anders uit gaat zien. Maar dat is toch echt zo.
Lees ook: Zo ziet de dag van een jonge moeder eruit (voor 9 uur ’s ochtends).
Toen ik een kersverse moeder was (inmiddels heb ik jaáá’ren kunnen oefenen, dus nu ben ik intermediate, zullen we maar zeggen) kon ik niet geloven dat mijn wereld er ooit anders uit zou zien dan op dat moment; scheel van de slaapgebrek, ruikend naar melkpoeder en natte luiers. Maar het is toch echt zo, dat het weer anders zou worden.
Dit zijn de 12 dingen die ik niet geloofde toen ik moeder werd:
- Dat ik ooit weer zou kunnen slapen
Op een gegeven moment was ik zooo moe en fucked up dat ik mezelf niet meer in slaap kreeg. Dat voelt als een heleboel nagels die op je hersenen krassen. Maar opeens was daar de dag dat de baby doorsliep. En toen nog een en nog een. Stil, sluimerend, maar het gebeurde. Gisteren draaide ik een setje van 21.00 uur tot 09.30. Niet te geloven! En toch is het zo. - Dat het moekespek er weer af zou gaan
Ik was zo misselijk van dat slaapgebrek, dat mijn vet als sneeuw voor de zon verdween. ‘Je smelt,’ zei mijn man en hij had gelijk. Ik smolt. Niet à la Doutzen in een week tijd. Negen maanden op negen maanden af, bleek bij mij de waarheid van een koe (een slanke hihi). Al zijn de platte billen gebleven, net als bij alle andere moeders. Soit. - Dat ik ooit weer seks zou hebben met mijn man
Want daar moest ik heeeel lang niet aan denken. Dat ik die ontploffing daar beneden ooit een plekje zou kunnen geven ergens anders in mijn hoofd dan in het hokje ‘Trauma’ was psychisch een euveltje. Maar het is gelukt. Soort van. Want dat het anders is, met kleine koters op de loer, dat is een dingetje dat zeker is. Maar over 12 jaar gaan we lohóóós. - Dat ik ooit weer van een kroeg zou kunnen genieten
Lange tijd vond ik het maar lawaaiig, druk, stinkerig, overdreven, zo’n café vol zatte mensen. Wat moest ik daar? Bovendien, dat geld dat ik uitgaf aan de horeca kon ik echt beter besteden. Drie biertjes staat gelijk aan een rompertje en slab, dat werk. Maar langzamerhand kreeg ik er weer een beetje zin in, zelfs in de ultrahippe exemplaren. - Dat ik ooit nog verre reizen zou maken
Met twee kids, acht uur vliegen, hoe dan?!! Nou, die kun je meenemen, en van alles voor het reizen verzinnen, maar wat ik toen niet bedacht had is dat je die kinderen ook thuis kunt laten. Bij papa. Volgende week zit ik in New York. Alleen. Oh mijn god hou me vast wat een heerlijkheid. - Dat andere mensen het net zo zwaar hadden
Want van dat kersverse moederen loop je toch een beetje een eenzijdig perspectief op. Denk je dat je de enige bent op de hele wereld die in het pikkedonker aan het borstvoeden bent. Totdat je de hashtag #nachtouders ontdekt, of een of ander leuk forum. En dat schept een band for life, met die andere ouders. - Dat er voor de standaard dingen een hele hoop alternatieven zijn
Dat je kind niet naar de crèche hoeft, maar je ook een oppas aan huis kunt regelen voor wat extra geld, dat je ook alternatieve consultatiebureaus hebt waar je wellicht wat meer op je plek bent, dat je kind niet per se in de blauwe lijntjes past: het kan allemaal, want de wereld is divers. Je moet er alleen naar op zoek gaan. En dat kost effe een beetje tijd.
En verder:
- Dat je af en toe de boel de boel moet laten, omdat dat de boel wat soepeler maakt
- Dat mijn kind op een dag mij ging corrigeren (en dat gebeurt eerder dan je denkt)
- Dat ik ooit weer eens tijd voor een hobby zou hebben
- Dat ik mijn vriendinnen ooit weer in leven lijve zou ontmoeten in die kroeg
- Dat alles een fase is. Zo uitgekauwd als-ie is: Alles Is Een Fase. Maar echt.
Tof als kraamcadeau of gewoon voor jezelf: bestel hier de boeken van Franke.