Dit zijn de 11 tekenen dat je toe bent aan een volgend kind
Eierstokken die opnieuw gaan rammelen doen de gekste dingen met je. Ben jij al toe aan een volgend kind? Dit zijn de 11 tekenen.
Wat te doen tegen eierstokken die maar blijven rammelen? Als jullie het weten, mogen jullie het zeggen. Intussen hebben die van mij dus al 33 redenen bedacht waarom het een goed idee is om voor een derde te gaan. Terwijl ik toch echt altijd dacht dat twee wel genoeg was. Overigens doe ik vooralsnog niks met al die argumenten van mijn eierstokken. Ik kan zelf namelijk ook nadenken en ik kan wel 66 redenen bedenken waarom een derde kind gewoon niet handig is (als jullie willen tik ik dat lijstje ook nog een keer, maar ik denk dat jullie ze zelf ook wel kunnen opsommen). Iederéén kan redenen bedenken waarom nog een kind krijgen praktische bezwaren met zich meebrengt. Maar goed, intussen is er bij jullie misschien ook iets wat sterker is dan jezelf, waardoor je binnenkort misschien (of toch niet?) voor de bijl gaat. Je weet dat je toe bent aan een volgend kind als je…
- …de pop van je kind begint te wiegen. Alsof het een baby is, dus. Het gebeurt gewoon zonder dat je er erg in hebt en ja, je staat dus een stuk plastic te wiegen. Met slaapogen.
- …jaloers naar andermans zwangere buik staart. O, wat was dat toch heerlijk, dat zwanger zijn! Het gekots, het brandend maagzuur, je aambeien en je opgezwollen voeten – al die herinneringen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen, je weet alleen nog hoe gezellig dat getrappel was in je buik, dat je ’s nachts trouwens ook helemaal niet uit je slaap hield.
- …je de kraamtijd herinnert als één grote roze wolk. Met terugwerkende kracht lijkt ook de kraamtijd één grote roze wolk. Of op zijn minst toch een kleine. Maar roze dat ie was! Het slaaptekort, de onzekerheid, de voortdurende angst dat je baby zomaar stopte met ademen als je even niet oplette, je herinnert het je nog vaag, maar hoe het ook alweer precies vóélde? En och, dat babygehuil, dat klonk met terugwerkende kracht ook als je favoriete singer-songwriter. En de babypoep rook naar viooltjes.
- …bij de aftiteling van films kijkt of er nog leuke babynamen tussen zitten. Je kan per slot van rekening niet vroeg genoeg voorbereid zijn.
- …ineens bij de Hema met maatje 50 in je handen staat. Aan de kassa. En je hebt al betaald. Terwijl je eigenlijk iets in maat 92 had moeten kopen.
- …nog steeds de babyspullen niet hebt weggedaan. En dus struikel je ’s morgens over een box, een Maxi-Cosi, een destijds zelf beklede wieg, een roterende wipstoel, een berg flesjes, de Nijntje-mobiel, twee dozen babyspeelgoed en zeven dozen kinderkleertjes om bij je fiets/de wasmachine/de auto te komen. Maar ja, wie wat bewaart, die heeft wat hè? En je moet al die zooi natuurlijk ook uitlenen aan je vriendinnen. Want die hebben natuurlijk geen geld om zelf iets te kopen als ze zwanger worden.
- …uitvoerig babykaartjes bestudeert die je hebt ontvangen. Die je trouwens allemaal stom vindt, op een enkele uitzondering na. Meteen maar even googelen waar die gemaakt is, wat dat precies kost en of je er enveloppen in je lievelingskleur bij kunt bestellen.
- …elke maand een beetje teleurgesteld bent als je weer ongesteld bent. Ook al heb je het de hele maand veilig gedaan. Of niet. Maar de Maagd Maria kon het ook, dus je kunt nooit weten.
- …naar je kind kijkt en denkt: wat zou ie er schattig uitzien met een babybroertje of -zusje. En dan zo’n allerzoetst aaiend babytafereel voor je zien, waar natuurlijk geen dwarse peuters, jaloerse kleuters of in babyoogjes prikkende dreumesen in voorkomen.
- …hoe langer hoe minder beren op de weg ziet als je aan een volgend kind denkt. Je ziet wel een paar beren, maar het zijn allemaal schattige troetelbeertjes. Vlinders in je buik, dát is wat je voelt als je denkt aan nog zo’n schattige baby. Een buik die straks wellicht weer zo dik is dat je je eigen veters niet meer kunt strikken. Maar goed, dat zien we dan wel weer.
- …regelmatig grapjes maakt tegen je man, zo van: zullen we dan maar een tweede/derde/vierde nemen? Waar je dan heel hard bij lacht. Zo van: hahaha, net alsof ik dat serieus meen! Alsof ik nog een keer door die gebroken nachten heen wil! HAHAHA! En dat hij dan heel hard meelacht: hahaha, echt niet! Van mijn lang zal z’n leven niet! HAHAHA! En jij dan weer: ha ha. Ha. Boe hoe. Hoe.
Kun je ze alle 11 afvinken? Dan zou ik zeggen: ga ervoor. Of wacht nog even mijn lijstje af met 66 redenen om er vooral niet aan te beginnen.
Lees ook: Een derde kind? Je gevoel zegt ja, je verstand zegt nee.
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.