11 dingen die mensen echt zoooo niet moeten zeggen als je net bevallen bent
Of het pijn deed en wanneer de volgende komt. En dat ze toch wel echt moet genieten. Echt, mensen, zeg het gewoon maar niet tegen een net bevallen vrouw.
Lees ook: 11 Dingen waar een pasbevallen moeder WEL wat aan heeft
- ‘Zit er nog eentje in?’
Ja, grappig dat je het vraagt, die zijn ze vergeten eruit te halen, nou goed?! Alsof je zelf niet hebt gezien dat er een wiskundige discrepantie zit tussen de baby + toebehoren die je buik hebben verlaten en de grootte van diezelfde buik. Die veel kleiner zou moeten zijn. Maar dat niet is.
- ‘Nou, bij míjn bevalling…’
Ze heeft het nog maar 643 keer verteld dus je wéét inmiddels wel dat de bevalling van je nicht een bloedbad van ongekende grootte was waar in het ziekenhuis nog lang over werd nagepraat en waarvan het verslag inmiddels als bijlage is toegevoegd aan het lesmateriaal van aspirant-gynaecologen, maar hé, nu je zelf net een hele feest achter de rug hebt, hoef je het gewoon ff niet te horen. Gewoon. Ff. Niet. Horen. Oké? Oké.
- ’Deed het pijn?’
Nee joh, appeltje eitje toen ik iets in de orde van grootte van een watermeloen door iets in de orde van grootte van een neusgat probeerde te lanceren. En die knip – ja, zonder verdoving natuurlijk, wat dacht jij dan – was ook een lachertje, net als de bijbehorende hechtingen. Pijn? Pijn is voor mietjes! Verder nog vragen?
- ‘Wanneer komt de volgende?’
Welke volgende? De volgende nawee? Hopelijk niet te snel. Over wat voor volgende dan ook ga je wel nadenken als deze baby achttien is en je hechtingen enigszins opgelost.
- ‘Blijven eten? Nou, graag!’
Tegen de tijd dat het tegen zevenen loopt, je sterretjes ziet van de honger (plus vermoeidheid plus irritatie plus in stilte gesmeekte verzoeken of nu please gewoon weg willen gaan), zet je het ultieme offensief dan toch maar in. Of tante Wilma en oom Henk misschien willen blijven eten? Als ze elkaar voor de vorm nog een beetje vragend aankijken maar dan de uitnodiging stralend accepteren, heb je zin om ze hoogstpersoonlijk richting voordeur te duwen. Het was een beleefdheidsvraag, mensen, met de verkapte boodschap: nu heel snel opzouten want ik wil voedsel. En rust.
- ‘Echt zonde van die striae’
Welja, waarom niet, alsof je nog niet het gevoel had dat je cosmetisch gezien wat procentpunten hebt ingeleverd, begint er iemand over die strepen op je buik. Waarvan je gewoon nog even ontkent dat die there to stay zijn. Wat ze wel zijn.
- ‘Huh, is dat een zwangerschapsbroek?!’
Nu je je prezwangerschapsspijkerbroek helaas niet verder krijgt dan je kuiten en je het budget voor een eventuele tijdelijke garderobe liever in babykleertjes steekt, heb je je toevlucht genomen tot je zwangerschapskleren, met als extra voordeel dat zo’n buikband aan je broek nog een beetje verhullend werkt ook. En ja, je weet zelf ook wel dat je bevalling al een week of wat geleden is. En dat je zus al na tien minuten weer op gewicht was. Maar jij niet. Bummer.
- ’Bijzonder hè, borstvoeding…’
Je wist natuurlijk wel dat je achterbuurvrouw haar eigen kinderen ongeveer tot puberleeftijd borstvoeding heeft gegeven en dus ben je niet verbaasd dat ze het onderwerp subiet ter sprake brengt, maar nu je tepels noodgedwongen schuil gaan onder een jaarvoorraad Lansinoh, bij het toeschieten van de melk bijkans ook de tranen in je ogen schieten en je scheel ziet van de stuwing, is bijzonder op zichzelf wel een woord dat je zou gebruiken maar niet helemaal op hetzelfde level als je achterbuurvrouw die nog wat verder wauwelt over zes jaar borstvoeding geven terwijl jij zes dagen al een onneembare horde vindt.
- ’Je hebt wallen’
Joh. Echt raar, aangezien ik vannacht toch zeker tweeënhalf uur heb geslapen. Misschien wel drie.
- ’Hij heeft honger, dat zie je toch?’
Nee, dat zie je niet. Want, heel eerlijk, je bent echt blij met je kersverse baby maar hebt werkelijk geen idee hoe ie werkt. Je probeert met behulp van de klok een soort van bij te houden wanneer ie moet eten, googlet je een ongeluk op ‘wat te doen bij krampjes, help help’ en hebt al ettelijke vieze luiers over het hoofd gezien omdat je gewoon even niet aan de optie had gedacht. En o ja, herken het huiltje speel je vooralsnog alleen met jezelf en zelfs dan faal je hopeloos, dus kan iedereen die zogenaamd wél precies weet wat er met je baby aan de hand is gewoon lekker z’n kop houden, want je wordt er alleen maar bizar onzeker van.
- ‘Geniet ervan, het gaat veel te snel’
Pas later, veel later, ga je inzien waarom mensen dit soort clichés oplepelen. En ga je dat zelf ook doen. Omdat ze ook echt wel een beetje waar zijn, maar als je net drie dagen eerder een kind op de wereld hebt gezet, je leven is overgenomen door 381 voedingen in een etmaal, nachtelijke huilpartijen en het genot dat hechtingen heet, heb je gewoon zin om iedereen die het woord genieten in de mond neemt een stevige rechtse te verkopen (wat uiteraard heel oké is).
Lees ook: 8 dingen waar je echt naar uitkijkt als je net bent bevallen
