10 Soorten moeders die ik best graag zou willen zijn (maar waarschijnlijk nooit word)
Janneke komt ze overal tegen: op tv, op Facebook en in het echte leven, van die moeders die ergens in uitblinken. Stiekem zou ze ook best zo’n moeder willen worden, zo één die zich gespecialiseerd heeft in een bepaald soort moederschap. En lekker de hele dag bezig is met bijbehorende activiteiten. Bijvoorbeeld:
Lees ook: Waarom het zo gek nog niet is om oud moeder te worden.
- De bakmoeder. Zo’n Astrid Lindgren-moeder die op zondagmiddag koekjes bakt met haar kinderen. En ook op woensdagmiddag. Met verjaardagen maakt ze een geglazuurde Elsa- of Star Wars-taart voor haar kroost en met Kerst wordt er gezamenlijk een koekhuisje gemaakt mét rokende schoorsteen – en nee, dat stort niet in. Wat een ontzettend gelukkige kinderen moet de bakmoeder hebben (ikzelf haalde mijn moeder ooit na lang zeuren over een koekhuisje te bouwen, maar het project werd gestaakt toen we de muren van Sanovite niet overeind kregen).
- De knutselmoeder. Deze moeder heeft een knutselhoekje in huis vol met neon- en 3D-verf, schilderdoeken, Foam-klei, glitters, airbrush, viltstiften, oude tijdschriften en T-shirts, gekleurd papier, kralen en Krimpie Dinkie, waar haar kinderen zich volledig kunnen uitleven, wanneer ze maar willen. Inspiratie wordt opgedaan op www.jeknutseleikwijt.nl. Ze knutselt zelf gezellig mee, voornamelijk zelfgemaakte sieraden voor haar webshop, maar ze is ook heel goed in verjaardagskronen maken van stof. Ze kan trouwens ook supergoed naaien en breien, dus haar kinderen dragen altijd van die hippe zelfgebreide vestjes met zelfgenaaide tasjes. En ze vervelen zich nooit. Lijkt me geweldig om zo’n moeder te zijn, maar dan moet ik wel eerst nog even op knutselles. En ik voorzie nog een probleem: waar laat je al die knutsels? Tenzij er natuurlijk ook een site www.hoeraakjealdieknutselskwijt.nl bestaat.
- De zoete-inval-moeder. Joehoe, bij de zoete-inval-moeder staat de deur altijd open, voor wie en wanneer het maar uitkomt. Ook midden in de nacht. Dan gaat de zoete-inval-moeder rustig een stapel pannenkoeken bakken voor hongerige gasten. De koelkast zit altijd vol, dus schuif vooral gezellig aan. En ’s ochtends staat ze gewoon haar badkamer af – geen probleem, dan doucht ze toch een dagje niet? Ik heb me stellig voorgenomen zo’n moeder te worden, maar ik weet nog niet zeker of ik het in me heb. Ik hou namelijk ook best wel van alleen zijn (of vooruit, met mijn gezin).
- De clubjes-moeder. Deze moeder zit de hele dag in de auto! Van hockeytoernooi naar schaakles, en van vioolles weer naar schaatsen. En vergeet de wekelijkse zwemlessen niet. Zelf heeft ze bij de toernooien ook vaak zaalleiding, of ze staat te fluiten op het voetbalveld, of ze doet de make-up bij de jaarlijkse balletvoorstelling, en dus is haar aanwezigheid echt onmisbaar. Tijd voor zichzelf heeft ze niet echt, behalve in de auto dus, dan voert ze goeie gesprekken met haar kinderen of luistert ze naar een luisterboek. Lijkt me heerlijk, zo’n vol leven, maar er is één maar: ik heb al jaren niet auto gereden en weet niet zeker of ik het nog kan.
- De carrièremoeder. Zo eentje die ’s ochtends monter met cafe latte in haar hand in kokerrok en op hakken op kantoor verschijnt, terwijl ze de avond daarvoor nog tot middernacht haar mail heeft weggewerkt en die ochtend tijdens het ontbijt al haar eerste conference call had, terwijl ze met haar voet de wipstoel van de baby bediende en haar kleuter verderop het huis stond af te breken. Enorm veel respect voor deze moeders, maar ik zeg het maar eerlijk: ik zou het niet kunnen.
- De moederkloek. De natural. Zo iemand die als kind haar poppen gepureerde banaan serveerde, en als je vroeg wat ze later wilde worden, dan zei ze: moeder. En daarom heeft ze minstens vier kinderen, voor wie ze regelmatig een snipperdagje inlast zodat ze lekker thuis zijn. Dan kan ze gezellig thee met biscuitjes en kippensoep serveren. Lijkt me het einde voor kinderen om zo’n moeder te hebben. Nadeel: gezien mijn leeftijd weet ik niet of het lukt om nog een stuk of wat kinderen te baren.
- De wilde moeder. Zo’n moeder die haar kind de hele dag naakt door het huis laat kruipen (wat geeft dat nou, zo’n plasje hier en daar) en in de zomer lekker samen met hem in een modderige sloot gaat staan, op zoek naar kikkervisjes. Die ’s avonds wijn gaat drinken op een strandfeest en de kinderen laat slapen in de bakfiets. Maar ze mogen ook lekker wild dansen bij het kampvuur, dat doet ze zelf ook. Ik kijk wel eens naar dit soort moeders en denk dan: wat een lekker vrije kinderen hebben die. En wat handig om ze overal mee naartoe te nemen. Maar tot nu toe blijken mijn kinderen het best te gedijen bij de drie R’en. En ’s avonds gewoon te willen slapen in hun eigen bed.
- De outdoor-moeder. Regen, storm, of hagel, het maakt de outdoor-moeder niet uit, ieder gezinslid heeft toch een compleet waterdichte outdoor-outfit. Al dan niet matchend. Goretex wandelschoenen aan, winddichte jacks dicht ritsen en uitwaaien maar. En in de zomer lekker op fietsvakantie, met de tent op de bagagedrager en de baby in de fietsaanhanger. O, als ik toch wat meer conditie had en wat meer van noodweer hield, dan wist ik het wel.
- De glutenvrije-moeder. Deze moeder weet niet alleen hoeveel calorieën er in een Cracotte zitten, ze koopt ook alles biologisch, volkoren, met spelt, gezoet met Stevia en glutenvrij. Ook weet ze welke vissoorten een te hoog kwikgehalte bevatten, wat de nadelen van koemelk en palmolie zijn, hoeveel arsenicum die rijstwafel nou precies bevat en welke Sodium Laureth Sulfate-vrije babyshampoo je moet kopen. Bakken kan ze ook, maar dan dus wel glutenvrije cheesecake zonder kaas. Als ik wat meer tijd had, zou ik dolgraag zo’n moeder zijn (of worden). Met megagezonde kinderen. Ik doe ook echt mijn best zoveel mogelijk biologisch eten te kopen, met zo min mogelijk conserveermiddelen. Maar regelmatig raak ik een beetje de kluts kwijt in het oerwoud van de voedsel- en cosmetica-industrie. En dus eten ze ook wel eens een bespoten appeltje, of humus met een E-nummer.
- De MILF. Daar hebben je kinderen weliswaar weinig aan, maar je man des te meer. En jijzelf natuurlijk, want wie wordt er nou nagefloten door bouwvakkers terwijl ze achter de kinderwagen loopt? De milf dus. Met een geweldig decolleté dat helemaal niet geleden heeft onder borstvoeding en een blokjesbuik waar nooit een baby in gezeten lijkt te hebben. En ze is ook altijd net naar de kapper geweest, en had ’s ochtends ook nog tijd haar haar nonchalant in te vlechten. Eén dagje milf zijn, dat lijkt me nou te gek. Of vooruit, een weekje dan.
In plaats daarvan ben ik volgens mij meer een: huis-tuin-en-keukenmoeder. Ik kan heus wel een appeltaart bakken, en weet hoe je een hoedje van papier moet vouwen. Ik laat m’n kinderen ook wel eens bloot in de box spelen (werkt goed bij rode billetjes), en ben vast ook niet te beroerd om ze straks naar hiphoples te rijden (wel eerst even mijn rijskills nieuw leven inblazen). Maar echt ergens in uitblinken op het moederfront – nee, dat doe ik nou ook weer niet. Ik hou wel heel veel van mijn kinderen. Telt dat ook?
Lees ook: Dingen waar ik nog niet aan toegekomen ben sinds ik moeder ben.
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.
