Mijlpalen waar je dan weer niet trots op bent

Ouders maken een heleboel dingen mee die ze zich hun leven lang zullen blijven herinneren. De eerste keer dat je baby naar je lachte, de eerste stapjes, de eerste woordjes. Maar er zijn ook van die dingen, van die eerste keren, die je liever heel snel zou willen vergeten.

Toen mijn zoon nog een piepklein baby’tje was, had hij op een dag lange nagels. Ik had zo’n ieniemini knippertje gekocht, speciaal voor babynagels en ging dus enthousiast aan de slag. Het ging drie pietepeuterige nageltjes goed, maar toen… Bloed! Brul! En mama’s eerste schuldcomplex. Ik kwam er later achter dat in de vinger van je baby knippen een veel gemaakte fout is onder ouders en dat heeft het leed wel iets verzacht, maar wat voelde ik me hemeltergend schuldig. Helaas was nagel-gate het startschot voor een reeks aan ouderlijke mijlpalen die ik maar verzuimd heb op te tekenen in het babyboek. Een greep uit mijn moederlijke Wall of Shame:

LEES OOK:  Wie raakt er nou zijn kind kwijt? (Uhm, wij allemaal ooit!!!).

1. Je kind veel te lang in een volgepoepte luier laten rondlopen, omdat je te weinig aan dat kontje hebt gesnuffeld. Strontkorsten bikken op de commode en billen als aardbeien. In my defense: ik was verkouden.
2. Melk in het oogje van je baby spuiten. Tja, richten met je eigen borsten is lastig in het begin.
3. Je baby tegen de deurpost aan laten knallen. Je weet in het begin gewoon nog niet hoe breed je opeens bent met zo’n kind op je heup!
4. Vergeten de riempjes van de maxicosi dicht te doen in de auto. Ik heb gegild en mijn man klappen verkocht toen we erachter kwamen op de plaats van bestemming. Het idee wat er had kunnen gebeuren alleen al.
5. Je kind vergeten. Dat je naar buiten gaat, met luiertas en al en er dan halverwege de straat achterkomt dat die baby nog thuis in de maxicosi op de mat staat. Oeps.
6. De broekrits van je zoon dicht doen met zijn piemelvelletje er tussen. Ik ben blij dat ik geen man ben.
7. Zelf het haar van je kinderen knippen. Mijn vriendinnen hebben me nog net niet aangegeven bij de kinderbescherming.
8. Je kind laten ‘vliegen’ en het dan niet opvangen. Bij uitstek iets voor vaders. Het geluid van mijn dochters hoofd op de hardhouten vloer resoneert nog steeds in zijn hoofd.
9. Niet door hebben dat de schoenen van je kind te klein zijn geworden. Ik dacht dat-ie een klompvoet had.
10. De schoenen van je kind verkeerd om aan doen. En dan roepen dat-ie niet zo moet mekkeren als hij klaagt over pijn.
11. Je baby bijna van de commode laten donderen. Wist ik veel dat ze al kon rollen. Ik kon haar nog net bij een beentje grijpen.
12. De kinderwagen niet op de rem zetten. Klap, met de beentjes in de lucht midden op straat.
13. De schuurdeur dichtdoen met het handje van je zoon ertussen. AAN DE SCHARNIERKANT. De blik van de arts op de EHBO zal ik nooit vergeten.
14. Een te zware boodschappentas aan de buggy hangen. Zie voor het resultaat punt 12.
15. Zeggen dat je baby een jongetje is, terwijl je net een dochter hebt gekregen. Ik was er nog niet aan gewend, ondanks de suikerzoete roze pakjes.
16. Je 3-jarige zoon meenemen in Carnival Festival in de Efteling, omdat je denkt dat hij dat enorm leuk gaat vinden en vervolgens 10 helse minuten in die karretjes vast zitten met een kind dat totaal overstuur is en de rest van zijn leven niet meer naar de Efteling durft.
17. Vergeten je kind fruit mee te geven naar school en dan opgebeld worden door de juf die zegt dat hij al een half uur huilt omdat hij als enige niks heeft.
18. Je dochter een kleurencombinatie aantrekken waar een blinde nog scheel van zou gaan zien en haar daarmee naar het kinderdagverblijf sturen (overigens komt die twijfelachtige eer mijn man toe, ik ben onschuldig).
19. Teveel peper in het eten doen en dan zeggen dat je kind niet moet zeuren, terwijl de stoom uit zijn oren slaat.
20. Per ongeluk je eigen spearmint tandpasta op de tandenborsteltjes van je kinderen doen, ipv Woezel en Pip tandpasta.

LEES OOK: De opvoedregels die je nooit in boeken ziet (maar wel het weten waard zijn).

Vala van den Boomen

Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.