Kinderwens? Meteen naar de verloskundige! Overdreven, of juist niet?
In Nederland gaan zwangere vrouwen meestal pas rond de achtste of tiende week naar de verloskundige voor controle. Soms zelfs pas met twaalf weken. Maar, is dat eigenlijk wel verstandig? Want juist die eerste drie maanden zijn zo cruciaal.
Ik ben twee keer zwanger geweest in Amerika, waar het krijgen van een kind een medische gebeurtenis bij uitstek is. Vrouwen in verwachting staan onder veel strengere controles dan in Nederland, er wordt veel meer onderzocht en er zijn veel strengere regels als het gaat om je manier van leven. Wij vinden dat hier vaak maar een beetje hysterisch, want een zwangerschap is toch geen ziekte? Hoewel dat zeker waar is, kun je je toch afvragen of die laissez-faire houding die wij hier hebben misschien niet een beetje al te relaxed is. Juist die eerste twaalf weken zijn namelijk heel belangrijk voor de ontwikkeling van een ongeboren kind. Dus moet er dan niet juist veel meer vinger aan de pols gehouden worden? Marjolein Poels, onderzoeker bij het UMC Utrecht, vindt van wel. Ze gaat zelfs nog verder: moeders zouden al ver vóór de zwangerschap gemonitord worden.
Lees ook: Waarom moeilijke zwangerschappen geen aanstellerij zijn.
Waarom? Omdat veel mensen zich er niet van bewust zijn dat hun levensstijl voor ze aan kinderen gaan beginnen van grote invloed kan zijn op de zwangerschap en/of het kind. Dat je gezond moet leven als je eenmaal zwanger bent, dat weten de meeste vrouwen wel. Maar dat je bijvoorbeeld eigenlijk ook al moet stoppen met roken en drinken voor je goed en wel bevrucht bent, daar staan we vaak niet bij stil. En hoe vaak gebeurt het niet dat een vrouw pas ontdekt dat ze zwanger is als ze al een paar weken, of soms zelfs maanden, op weg is? En dan dus best nog weleens een wijntje heeft gedronken terwijl ze dus al zwanger was? Daarnaast: stel dat het even duurt om zwanger te raken, pas je dan al die tijd, de hele tijd je leven aan? Waarschijnlijk niet. Begrijpelijk, want wachten duurt lang en het leven gaat ook gewoon door, maar toch zou er volgens Poels meer en strengere controle moeten zijn. Daarom: wil je een kind, hup, naar de huisarts of de verloskundige voor een check up. En vanaf dan: Big Brother is watching you.
Wat vind jij, onzin of een goed idee? Ik hoef niet meteen het klinische Amerika achterna, maar een beetje minder Jantje-van-leien in Nederland kan volgens mij geen kwaad. Een gesprekje met de verloskundige als je een kinderwens hebt kan ervoor zorgen dat je beter beslagen ten ijs komt en dus misschien wel sneller zwanger bent. Of dat je eventuele medische problemen sneller op het spoor bent. Iedere week verslag komen uitbrengen in de periode van verwekken zou voor mij niet per se hoeven (“Nou, deze week drie keer, maar ik heb wel een half glaasje gedronken op de vrijmibo, dus tja…), maar starten met de controles vanaf het moment dat dat tweede streepje op de test verschijnt, daar ben ik best wel voor. Want nee, een zwangerschap is inderdaad geen ziekte, maar het is ook niet zomaar iets. Het is wel een nieuw leven dat tot stand en een vrouwenlijf dat behoorlijk wat te verduren krijgt, dus ik vind dat daar best wel met een flinke portie zorgvuldigheid mee omgegaan mag worden. En dat we dus misschien toch wat minder moeten denken van: ach, het zal wel loslopen.
Buitenlandse vrouwen staan vaak met hun oren te klapperen als ze horen over het Nederlandse verloskundige systeem en hoe weinig controles er hier gedaan worden. En ís dat gewoon ook niet een beetje raar? Ik vind eigenlijk van wel. Misschien is het dus tijd voor wat minder van de Hollandse ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ mentaliteit en toch een klein beetje meer Amerikaanse hysterie. De light-versie, zeg maar. Zodat alle toekomstige mama’s op tijd hun foliumzuur gaan slikken en de wijn verruilen voor een sapje. Zodat zwangere vrouwen niet pas na weken van blijde verwachting hoeven horen dat er weinig is om blij om te zijn omdat het hartje al een tijdje niet meer klopt. En gewoon, zodat moeders minder onzeker hoeven te zijn over of het allemaal wel goed gaat en of ze het wel doen zoals het moet. Want al dat wachten, dat kan best wel stressvol zijn. En hoewel een zwangerschap inderdaad geen ziekte is, kun je je door die stress best beroerd voelen. En, nou ja, dat is gewoon ook niet zo gezond.
Lees ook: Waarom roken als je zwanger bent écht erger is dan de stress van stoppen.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
