Mensen zonder kinderen; zo herken je ze
Je ziet ze vast weleens: van die mensen die een uitgeslapen indruk maken, kleren dragen die eruit zien als nieuw en een boek bij zich hebben waaraan je kunt zien dat ze daadwerkelijk in staat zijn geweest meer dan een halve pagina te lezen. Of dat je op een feestje bent en staat te praten met iemand die zeker al drie wijntjes op heeft en niet na iedere zin demonstratief moet gapen. Dan weet je zeker: dat zijn mensen zonder kinderen.
Lees ook: Wat ‘je krijgt er zoveel voor terug’ nou eigenlijk betekent (in 23 punten).
Zó herken je mensen zonder kinderen
- Ze noemen je bij je voornaam en verwachten dan ook dat je je aangesproken voelt (ik reageer namelijk eigenlijk alleen nog maar op ‘mama’. Dat ik ook nog een daadwerkelijk naam heb, ben ik na bijna acht jaar moederschap bijna vergeten).
- Ze trekken een heel vies gezicht als je begint over de poep van je kind en alles wat daarmee te maken heeft en vinden het dan vreemd dat jij dat niet onsmakelijk vindt.
- Als jij komt eten met je kinderen serveren ze een gerecht met groenten die je gewoon pontificaal kunt zíen op de bordjes en dan snappen ze niet dat jij je afvraagt waarom ze die in godsnaam niet verstopt hebben in saus of soep.
- Ze blijven altijd maar bij bestellen in de kroeg, terwijl jij al minstens een uur weg probeert te komen omdat je al uitgerekend hebt dat je, als je geluk hebt, nog maar zes uur slaap zult krijgen en zij echt niet snappen wat daar nou het probleem van is.
- Hun huizen zijn altijd schoon.
- Ze snappen niet dat jij boodschappen doet voor een hele week, want dat vinden ze echt té burgerlijk.
- Ze snappen ook niet dat jij niet al je boodschappen doet bij de biologisch dynamisch rechtsgedraaide natuurwinkel, op drie kwartier fietsen van je huis, want ja oke, het kost wel wat meer, maar naar de gewone supermarkt kan toch gewoon écht niet meer?
- Ze kunnen meer dan vijf minuten op het toilet zitten en vinden het heel vreemd dat jij gewoon met de deur open plast.
- Ze waarderen het niet dat ze de i-Pad helemaal voor zichzelf hebben.
- Ze denken dat ze de definitie van pijn kennen, maar zijn nog nooit met hun blote voeten op een Legoblokje gestapt.
- Ze bellen je soms zomaar op, om te vragen of je dezelfde avond nog iets met ze kunt gaan drinken (en snappen dan niet dat ze zo’n verzoek minstens vier weken van te voren, schriftelijk en in drievoud hadden moeten indienen, zodat jij de benodigde regelingen had kunnen treffen).
- Ze geven heel veel geld uit aan kleren. Voor zichzelf.
- Ze gaan regelmatig zomaar een weekendje weg en appen je dan terplekke allemaal hippe hotspots door, waarvan je zeker weet dat jij er nooit zult komen.
- Sinterklaasavond vieren ze met heel veel vrienden en drank en er is niemand die overprikkeld raakt, een woeste driftbui krijgt en met proppen pakpapier gaat smijten.
- Ze weten niet wie Elsa en Anna zijn.
- Als ze de deur uitgaan hebben ze alleen een pinpas en een smartphone bij zich.
- Ze vragen dingen als “Heb je dat nieuwe boek van Griet op de Beeck gelezen”, of “Ik ben nu al door alle afleveringen van het tweede seizoen van Stranger Things heen, weet jij nog een nieuwe serie op Netflix?”. En dan durf jij niet toe te geven dat je niet weet wie Griet op de Beeck is. Of dat jij in het derde seizoen van Grey’s Anatomy bent blijven steken. Vijf jaar geleden.
- Ze hebben nog nooit van Ballorig/Tun Fun/Kidz City gehoord.
- Ze zijn nooit verkouden (en denken dat het een smoes is als jij weer eens een afspraak afzegt, omdat je met, dank aan het kinderdagverblijf, weer eens met een halve longontsteking in bed ligt.)
- Ze komen op kinderverjaardagen aanzetten met schreeuwerige Fisher-Price meuk op batterijen en snappen dan niet dat jij niet staat te juichen.
- Ze hebben schone auto’s.
- Ze doen een half jaar met een pot pindakaas.
- Ze gaan naar de Gall&Gall om wijn te kopen en doen dan een week met een fles (ipv naar de Lidl om wekelijks een pallet aan te schaffen. Die dan ook op gaat).
- Ze hebben sinds hun studententijd geen spaghetti Bolognese meer gegeten.
- Ze hebben geen week nodig om bij te komen na een zaterdagavond in de kroeg.
- Ze gooien kleding in de was waar eigenlijk nog geen vlekken op zitten (terwijl jouw standpunt is: zolang het niet stinkt, kan het nog best een dagje).
- Ze hebben flatscreen tv’s op een standaard voor het grijpen staan, ipv veilig opgehangen, onbereikbaar voor kleine plakkerige handjes.
- Ze hebben pakjes kauwgom, creditcards en lipgloss in hun handtassen, ipv doosjes geplette rozijntjes, billendoekjes en beschimmelde bijtringen.
- Op zaterdag zitten ze om 11.00 uur bij Pilates. Voor zichzelf. In plaats van om 08.30 uur in het zwembad in de hoop dat Teuntje nou eindelijk eens zijn A-diploma gaat halen.
- Ze gaan klagen over hun relatie omdat ze te weinig seks hebben. ‘Maar’ drie keer per week namelijk (jij vindt drie orgasmes per máánd al royaal).
Lees ook: Waarom commentaar van mensen zonder kinderen MEGA-irritant is
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.