Marcel weet dat jullie het haten, maar zegt ’t toch: ik ben moe

Marcel is journalist, getrouwd met Carlijn en heeft een baard, alsmede een anderhalf jaar oude dochter die Sammie heet. Op Me-to-We.nl vertelt hij hoe het zover heeft kunnen komen. En over hoe het nu verder moet.

Ik had een slechte dag, gisteren. Niet alleen moest ik op de foto, er werd ook een filmpje van me geschoten. Op zich niet iets om wakker van te liggen, maar wel als je van de fotograaf, de filmer, mijn vrouw, diverse collega’s, toevallige voorbijgangers en mijn schoonmoeder te horen krijgt dat je er moe uitziet. De één vroeg het eufemistisch: ‘Heb je slecht geslapen?’ De ander noemde me een ‘hondekop’ en weer een ander zei dat ‘die wallen echt fucking huge’ waren.

Lees ook: Marcel twijfelt over kinderdagverblijf.

Toegegeven: ik zag er slecht uit. Grauw, kleine ogen, grote wallen, vermoeid haar, inspiratieloze baard. Die dagen kun je hebben. Alleen het ding is dat ik ze het laatste anderhalf jaar best vaak heb. Dan is het al snel gemakkelijk om mijn dochter de schuld te geven, want die is – oh toeval – precies anderhalf jaar oud. Maar die slaapt gewoon hele nachten door. Van zeven uur ’s avonds tot half acht ’s ochtends. Ze heeft weleens een nachtmerrie ofzo, maar die zijn vooralsnog op één hand te tellen.

Toch ben ik moe. Niet zo’n beetje ook. Of het nou door Sammie komt, of niet. En dat zuigt. Want waar ik daar pre-Sammie gewoon over mocht klagen, mag dat nu niet meer. Het hoort erbij, vader, zegt Carlijn. Niet zo zeiken, zeggen mijn vrienden. Mannen die zeuren over vermoeidheid moeten aan hun testikels het land uit worden getrokken, zeggen de diverse vrouwen op de redactie van dit digitale tijdschrift. Want het hoort erbij. En ja, Marcel, jij wilde toch een kind, met je baard en je baan en je zeurstukjes?

Het is waar. Ik wilde een kind. En ze is het prachtigste kind van de wereld. Maar ze hadden er wel even bij mogen vertellen dat kinderen zelfs vermoeiend kunnen zijn als ze gewoon de hele nacht doorslapen.

Lees ook: Ieder stel heeft ruzie – en daar is Marcel heel gelukkig mee.