‘Ik voel me zo schuldig over mijn ontrouw’

Indy (29) woont samen met Job en is moeder van Kas (2). Onlangs is ze vreemdgegaan en daar voelt ze zich heel schuldig over.

Lees ook: Jolijns man ging vreemd: “Maar eigenlijk kan ik het hem niet kwalijk nemen”

“Ik kan er tientallen excuses voor verzinnen: ik wilde het niet, het gebeurde gewoon, ik werd verleid, ik was dronken, ik voel niets voor hem. Maar al die excuses veranderen er niets aan. Twee maanden geleden ben ik vreemdgegaan en daarover voel ik me enorm schuldig. Ik kan het ook niemand anders dan mezelf aanrekenen.

Natuurlijk spelen er dingen tussen Job en mij, je gaat niet zomaar vreemd. Job weet van niets. Het verbaast me dat hij het niet aan me heeft gemerkt, maar aan de andere kant, misschien is dat nu juist wel het probleem. Waar we vroeger alles samen deden, leven we nu veel meer langs elkaar heen. Job werkt in de horeca, ik op kantoor. Als ik thuiskom, gaat hij weg. In de weekenden ben ik vrij en werkt hij. Op maandag zijn we samen vrij, maar dan moet er altijd zoveel: boodschappen, schoonmaken, regeldingen, naar zijn ouders. Er blijft weinig tijd over om samen te hangen, te kletsen. Ja, woensdagochtend en –middag, als ik vrij ben en hij pas laat moet werken. Maar dan draait het eigenlijk altijd om Kas.

Waar het op papier ideaal lijkt dat wij elkaar afwisselen – kinderopvang hebben we niet nodig – gaat het in de praktijk voor mijn gevoel ten koste van ons. Ik heb dat ook al regelmatig met Job besproken, maar hij ziet het probleem niet echt. ‘Prima toch’, zegt hij als we het hebben over hoe we het allemaal hebben geregeld. ‘Wij lopen tenminste niet te stressen over de crèche.’ Job is sowieso niet iemand die zich snel druk maakt, hij vindt het wel prima allemaal.

Als ik vraag of hij geen tijd mist voor ons samen, kijkt hij me echt een beetje verbaasd aan. Dat we maar eens in de twee weken seks hebben, lijkt hem ook niet echt uit te maken. En als ik bijvoorbeeld naar de kapper ga en met een ander model thuiskom, merkt hij het niet eens. Ik mis die aandacht voor elkaar, ik mis echte gesprekken. Ik mis ons. En ik snap echt dat dit erbij hoort als je een kind krijgt, maar ik had niet verwacht dat het zo heftig zou zijn.

Natuurlijk is dat allemaal geen excuus voor wat er is gebeurd. Ik was op een feestje met een vriendin, ik had me opgemaakt, ik droeg mooie kleren, ik voelde me sexy, maar Job had amper naar me gekeken toen ik wegging. Hij moest naar zijn werk en zei gewoon gedag. Daar was ik teleurgesteld over, ik had graag gewild dat hij me sexy vond. Niet dat ik wraak wilde nemen of zelfs maar van plan was iets met een ander te doen, maar met dat teleurgestelde gevoel ging ik wel de deur uit.

Lees ook: Liekes man heeft internetseks: “Hij vindt dat het moet kunnen, ik eigenlijk niet”

En toen was er Jim, een vriend van mijn vriendin. We raakten aan de praat op het feestje, hij was aardig en attent en zag er goed uit. En hij vond dat ik er goed uitzag, dat liet hij duidelijk merken. Maar het was niet alleen maar uiterlijk. Hij luisterde naar me, stelde vragen over mijn werk en mijn leven. Hij luisterde, wat ik zei interesseerde hem. Ik had een paar cocktails gedronken en liet me meesleuren door mijn eigen gevoel. En dat gevoel, dat wilde Jim.

Halverwege de avond zoenden we, aan het einde van het feest ging ik met hem mee. Hij woonde vlakbij. In zijn appartement hadden we seks, waar ik – iets waar ik me nog extra schuldig over voel – erg van genoot. Daarna ging ik weg, naar huis met een taxi. Onderweg ontnuchterde ik en raakte ik in paniek van wat ik had gedaan. Job, de trouwste man op aarde, had ik bedrogen. We hebben onze problemen, maar dit heeft hij natuurlijk nooit verdiend. En het lost niets op, het maakt het alleen maar ingewikkelder.

Toen ik thuiskwam, was Job er niet. Hij kwam pas om drie uur thuis, had nog wat gedronken met zijn collega’s. Ik deed alsof ik sliep. De volgende dag deed ik zo mijn best om me normaal te gedragen, dat het opvallend moet zijn geweest. Job merkte niets, hij vroeg ook niet hoe het feestje was geweest. Ik heb lang getwijfeld of ik het moest opbiechten, maar ik heb het niet gedaan. Het zou alles op z’n kop zetten. Ik heb geen gevoelens voor Jim en ik heb hem nooit meer gezien. Ik wil niet met hem verder, mijn ontrouw was een wake up call voor mijn eigen relatie. Wat ik wil, is dat Job en ik weer een team worden. Daar richt ik me nu op. En ondertussen leef ik met mijn schuldgevoel.”

Lees ook: Alle ouders in relatietherapie, want kinderen zijn een aanslag op de liefde