Ik heb een nieuwe vriend… maar nog steeds gevoelens voor mijn ex

Ik dacht dat ik alles op de rit had. Een nieuwe vriend, een fijn gezin en eindelijk rust na een lastige breuk. Mijn ex en ik hadden ons leven apart van elkaar opgebouwd, co-ouderschap werkte prima, en ik had geen seconde gedacht dat ik ooit nog iets voor hem zou voelen.

Totdat hij ineens weer anders naar me keek.

Het moment dat alles veranderde

We zaten samen aan de keukentafel, iets te bespreken over de kinderen. Gewoon praktisch, zoals altijd. Maar er was iets in de manier waarop hij me aankeek. Iets zachts. Iets vertrouwds. Iets wat ik jaren geleden voor het laatst had gevoeld.

En toen zei hij het.

“Jas, ik weet niet of ik hier spijt van ga krijgen, maar… ik heb nog steeds gevoelens voor je.”

Mijn hart sloeg over. Niet alleen omdat hij het zei, maar omdat ik besefte dat ik hetzelfde voelde.

Maar ik heb een nieuwe vriend… en een nieuw leven

Mijn vriend is lief, geduldig en goed voor mijn kinderen. Hij is alles wat ik dacht nodig te hebben na de chaos met mijn ex. Geen ruzies meer, geen twijfels. Gewoon stabiliteit.

En toch voelde ik het – dat stomme, vlammende gevoel diep van binnen. Die chemie, die geschiedenis. De herinneringen aan wat ooit zo goed was. Maar ook de pijn van waarom het fout ging.

Wat als? Wat nu?

Sinds dat gesprek spookt het door mijn hoofd. Wat als we het weer proberen? Wat als we echt veranderd zijn? Maar ook: wat als ik alles verpest wat ik nu heb opgebouwd?

Mijn hoofd zegt dat ik gek ben om hier überhaupt over na te denken. Mijn hart zegt iets heel anders.

En nu? Nu weet ik het even niet meer.